Opłata legalizacyjna nie jest karą, lecz instrumentem ochrony przed koniecznością rozbiórki samowoli budowlanej. Jest to uprawnienie strony, które można umorzyć tylko wtedy, gdy zapłata prowadziłaby do zagrożenia egzystencji, a nie w celu ochrony majątku przed uszczupleniem.

Sytuacja bezpośredniego, formalnego beneficjenta pomocy de minimis, który jest częścią większego organizmu gospodarczego, powinna być oceniana w perspektywie całego przedsiębiorstwa, a nie w sposób wybiórczy i ograniczony tylko do jednego elementu tego organizmu gospodarczego.

Instytucja wznowienia postępowania nie jest środkiem, za pomocą którego można wzruszać każdą wadliwą decyzję ostateczną, niezależnie od stopnia tej wadliwości. Instytucja ta ma na celu stworzenie prawnej możliwości ponownego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i podjęcia rozstrzygnięcia sprawy zakończonej ostateczną decyzją podatkową tylko wówczas, gdy postępowanie podatkowe przed organami

Przychód ze zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, który został nabyty i używany w ramach działalności gospodarczej, powinien być klasyfikowany jako przychód uzyskany z działalności gospodarczej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może również po zakończeniu pełnienia tej funkcji uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki powstałe w tym czasie, jeżeli wykaże w postępowaniu podatkowym, że w okresie pełnienia przez niego funkcji członka zarządu nie było podstaw do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub postępowania zapobiegającego upadłości (postępowanie

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może również po zakończeniu pełnienia tej funkcji uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki powstałe w tym czasie, jeżeli wykaże w postępowaniu podatkowym, że w okresie pełnienia przez niego funkcji członka zarządu nie było podstaw do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub postępowania zapobiegającego upadłości (postępowanie

W przypadku skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd jest obowiązany orzec obligatoryjny środek karny w postaci zakazu zajmowania stanowisk lub wykonywania działalności związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub opieką nad nimi, niezależnie od złożonego wniosku o dobrowolne poddanie się karze.