1. W sytuacji, gdy powód nie udowodni szkody wynikającej z niezgodnego z prawem działania organu administracji publicznej, a jego roszczenie odszkodowawcze opiera się na niepotwierdzonych założeniach dotyczących terminu wypłaty odszkodowania, powództwo powinno zostać oddalone. W takim przypadku, zarzuty proceduralne dotyczące procesu dowodowego w sprawie, w tym pominięcia dowodu z opinii biegłego,

Wierzytelność przysługująca spółdzielni mieszkaniowej z tytułu opłat na fundusz remontowy może być umorzona przez potrącenie.

Nietezowane

Interwencja uboczna niesamoistna członka spółdzielni w postępowaniu o ustalenie nieważności lub uchylenie uchwały walnego zgromadzenia spółdzielni, gdzie pozwana jest sama spółdzielnia, nie nadaje temu interwenientowi samodzielnej roli procesowej odpowiadającej stronom postępowania. Czynności procesowe dokonane przez takiego interwenienta, które są sprzeczne z czynnościami i oświadczeniami pozwanej

W sprawie przeciwko bankowi o ustalenie nieważności umowy kredytu nie zachodzi po stronie powodowej współuczestnictwo konieczne wszystkich kredytobiorców.

Osoba, której powołanie na stanowisko komornika sądowego wygasło z mocy prawa ze względu na rezygnację z pełnienia obowiązków komornika, a która pełniąc te obowiązki wydała postanowienie o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego uchylone przez sąd w trybie nadzoru nad egzekucją na podstawie art. 759 § 2 k.p.c., jest osobą uprawnioną w myśl art. 770 § 5 k.p.c. do wniesienia zażalenia na to postanowienie

W razie wniesienia skargi nadzwyczajnej przez Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców koszty postępowania przed Sądem Najwyższym podlegają wzajemnemu zniesieniu.

1. Okoliczność, że bankowy tytuł egzekucyjny opatrzony klauzulą wykonalności mógłby hipotetycznie nadal być podstawą egzekucji, nie oznacza jednak, że jest on dokumentem urzędowym stanowiącym dowód tego, co w nim zostało zaświadczone, a w szczególności dowód wysokości zobowiązania na dzień wystawienia tytułu. Bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przypisać można natomiast status dokumentu prywatnego, który

Właściwa okręgowa rada adwokacka, do której adwokat ustanowiony przez sąd skierował wniosek o zwolnienie ‎z obowiązku zastępowania strony w postępowaniu, nie może skutecznie zwolnić go z tego obowiązku.

1. W państwie prawnym interpretator musi zawsze w pierwszym rzędzie brać pod uwagę językowe znaczenie tekstu prawnego. Jeżeli językowe znaczenie tekstu jest jasne, wówczas - zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda - nie ma potrzeby sięgania po inne, pozajęzykowe metody wykładni. W takim wypadku wykładnia pozajęzykowa może jedynie dodatkowo potwierdzać, a więc wzmacniać, wyniki wykładni językowej

1. W skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia przepisów postępowania są uzasadnione tylko w przypadku, kiedy mogą wykazać, że wadliwość procedowania prowadziła do błędnego zastosowania prawa materialnego. Zarzuty te nie mogą być celem samym w sobie, powinny służyć wykazaniu naruszenia prawa materialnego, które stanowi podstawę orzeczenia. 2. Sąd Najwyższy jest uprawniony do oceny jedynie tych zarzutów

Aby rozpatrzyć skargę kasacyjną pod kątem istotnego zagadnienia prawnego, wątpliwe zagadnienie musi być sformułowane w sposób ogólny i abstrakcyjny, dotycząc nowych, niewyjaśnionych problemów prawnych o znaczeniu dla praktyki stosowania przepisów, a nie konkretnego rozstrzygnięcia indywidualnej sprawy.

Jeżeli Sąd Apelacyjny nie rozpozna istoty zaskarżenia w aspekcie materialnym, uzasadnia to uchylenie zaskarżonego wyroku z przyczyny proceduralnej, bowiem Sąd Najwyższy w dwuinstancyjnym postępowaniu nie zastępuje sądu powszechnego drugiej instancji, który w ogóle nie rozpoznał przedmiotu zaskarżenia określonego w apelacji.

Istnienie oraz zakres szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem; właściwość miejscowa sądu w przedmiocie orzekania w powyższej sprawie

1. Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie ‎o odszkodowanie za szkody łowieckie w przypadku niewniesienia odwołania przez zarządcę lub dzierżawcę obwodu łowieckiego ‎od protokołu z szacowania ostatecznego, o którym mowa ‎w art. 46c ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 22 marca 2018 r. ‎o zmianie ustawy - Prawo łowieckie oraz niektórych innych

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych dotyczących orzekania o stopniu niepełnosprawności, zasada oceny prawidłowości decyzji według stanu istniejącego w dacie jej wydania, wyrażona w art. 316 § 1 k.p.c., ulega ograniczeniu ze względu na szczególny, odwoławczy charakter tego postępowania. Sąd, jako organ kontrolny, ma obowiązek odnosić się do stanu rzeczy istniejącego w dacie wydania decyzji

Osoba pełniąca funkcję komornika sądowego nie może jednocześnie wykonywać roli doradcy restrukturyzacyjnego, wynika to z zasady zamkniętego katalogu zadań i czynności, do których uprawniony jest komornik sądowy. Łączenie tych ról może prowadzić do konfliktu interesów i w konsekwencji narażać dobro wymiaru sprawiedliwości oraz interes publiczny.

1. Sąd drugiej instancji rozpoznający sprawę na skutek apelacji nie jest związany przedstawionymi w niej zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego, wiążą go natomiast zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. 2. W razie wszczęcia postępowania rozpoznawczego przed Komisją do spraw reprywatyzacji nieruchomości

odrzucenie pozwu (odwołania od decyzji organu rentowego) jest uprawnione tylko ze względu na ściśle określone w ustawie negatywne przesłanki postępowania cywilnego, skoro zasadą jest prawo do rozpoznania sprawy na drodze sądowej przed sądem powszechnym - art. 1 i 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Katalog przyczyn odrzucenia odwołania (pozwu) nie jest otwarty, lecz zamknięty. Jednoznacznie wynika to

Apelacja jako środek zaskarżenia nie wymaga sformalizowania podstaw i zarzutów zaskarżenia dotyczących naruszenia prawa materialnego, jednak sąd drugiej instancji jest zobowiązany uwzględnić zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego oraz nieważność postępowania.

Odrzucenie odwołania od decyzji organu rentowego jest nieuprawnione, gdy odwołanie wnosi osoba nie będąca pełnomocnikiem, a w takiej sytuacji należy wezwać stronę do uzupełnienia odwołania, zgodnie z art. 126 § 1 pkt 6 i art. 130 k.p.c., gdyż odrzucenie odwołania na podstawie art. 199 § 1 k.p.c. jest sytuacją wyjątkową i nie powinno prowadzić do odmowy realizacji prawa do sądu, gwarantowanego przez

Niedopuszczalne jest odrzucenie skargi nadzwyczajnej wyłącznie z powodu niskiej wartości przedmiotu zaskarżenia.