W kontekście związania gruntu z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wystarczy sam fakt jego posiadania przez podmiot gospodarczy; istotne jest, aby grunt ten był faktycznie wykorzystywany lub przewidziany do wykorzystania w ramach takiej działalności, które to kryteria należy ocenić z uwzględnieniem indywidualnych okoliczności
Grunt, który pozostaje w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jest uznawany za grunt związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, niezależnie od jego bezpośredniego przeznaczenia w prowadzonej działalności.
W sytuacji gdy w terminie 3 miesięcy od dnia uchylenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, nie zostanie wydana decyzja w tej samej sprawie, nadpłata podlega zwrotowi bez zbędnej zwłoki. Zgodnie z art. 80 § 1 O.p. prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu.
Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu.
Grunty leśne, nad którymi przebiegają linie elektroenergetyczne, są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przesyłu energii przez przedsiębiorstwo energetyczne, co skutkuje ich opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości. Lasy Państwowe jako samodzielny podmiot wymieniony w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych są podatnikami tego podatku w odniesieniu do gruntów leśnych, niezależnie
Związek gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej należy oceniać na podstawie faktycznego, bądź potencjalnego wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej podmiotu, który taką działalność prowadzi, a nie wyłącznie na podstawie ich posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot gospodarczy; przy czym do uznania nieruchomości za związane z działalnością gospodarczą
Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, określony w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie opiera się wyłącznie na kryterium posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, lecz wymaga dodatkowo ustalenia faktycznego lub potencjalnego wykorzystania nieruchomości do działalności.
Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, kluczowe dla kwalifikacji gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest nie tylko ich posiadanie przez przedsiębiorcę, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie w działalności gospodarczej.
Związek gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej należy oceniać na podstawie faktycznego, bądź potencjalnego wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej podmiotu, który taką działalność prowadzi, a nie wyłącznie na podstawie ich posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot gospodarczy; przy czym do uznania nieruchomości za związane z działalnością gospodarczą
Związek gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej należy oceniać na podstawie faktycznego, bądź potencjalnego wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej podmiotu, który taką działalność prowadzi, a nie wyłącznie na podstawie ich posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot gospodarczy; przy czym do uznania nieruchomości za związane z działalnością gospodarczą
Związek gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej należy oceniać na podstawie faktycznego, bądź potencjalnego wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej podmiotu, który taką działalność prowadzi, a nie wyłącznie na podstawie ich posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot gospodarczy; przy czym do uznania nieruchomości za związane z działalnością gospodarczą
Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie jest determinowany wyłącznie przez posiadanie tej nieruchomości przez przedsiębiorcę, lecz powinien być oparty również na faktycznym lub potencjalnym wykorzystywaniu nieruchomości w działalności gospodarczej.
Zaprzestanie korzystania z budowli wynikające z przyczyn organizacyjnych, funkcjonalnych czy prawnych, ale nieodznaczające się cechą trwałości (ostateczności) nie może uzasadniać odstąpienia od opodatkowania tych obiektów, które wypełniają ustawowo określone cechy przedmiotu opodatkowania.
Zaprzestanie korzystania z budowli wynikające z przyczyn organizacyjnych, funkcjonalnych czy prawnych, ale nieodznaczające się cechą trwałości (ostateczności) nie może uzasadniać odstąpienia od opodatkowania tych obiektów, które wypełniają ustawowo określone cechy przedmiotu opodatkowania.
Skarga na przewlekłość postępowania jest zasadna i podlega uwzględnieniu, jeżeli organ administracyjny nie załatwia sprawy w określonym terminie prawnie lub wyznaczonym przez SKO, a podejmowane przez niego czynności w celu wyjaśnienia wątpliwości są zbędne i nieefektywne, co skutkuje rażącym naruszeniem prawa.