Zwolnienie od podatku od nieruchomości przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotyczy nie tylko infrastruktury portowej morskiej, lecz również infrastruktury rzecznej oraz budowli infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich i rzecznych.

Dla uznania, że grunty, budynki lub budowle są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., niezbędne jest wykazanie ich faktycznego lub potencjalnego wykorzystania w działalności gospodarczej podatnika.

Stosowanie najwyższej stawki podatku od nieruchomości z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) u.p.o.l. w odniesieniu do budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej ma charakter wyjątkowy i odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy lokale są rzeczywiście wykorzystywane (zajęte) na działalność gospodarczą Nie mogą być one uznawane za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podatnikiem podatku od nieruchomości jest dzierżawca nieruchomości państwowej zarządzanej przez lasy państwowe, gdyż faktyczne posiadanie nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy czyni go podmiotem obowiązanym do zapłaty podatku.

W celu zakwalifikowania nieruchomości będącej własnością przedsiębiorcy jako związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (u.p.o.l.), konieczne jest ustalenie, czy nieruchomość ta jest faktycznie lub potencjalnie wykorzystywana w działalności gospodarczej tego podmiotu, nie zaś sam fakt posiadania nieruchomości. Zły stan

W kontekście związania gruntu z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wystarczy sam fakt jego posiadania przez podmiot gospodarczy; istotne jest, aby grunt ten był faktycznie wykorzystywany lub przewidziany do wykorzystania w ramach takiej działalności, które to kryteria należy ocenić z uwzględnieniem indywidualnych okoliczności

Jeśli w zasięgu organu podatkowego istnieje okoliczność, która świadczy o nierzetelności informacji złożonej przez osobę fizyczną na potrzeby podatku od nieruchomości, a organ okoliczność tę ignoruje i wydaje decyzję w oparciu o samą informację, to potem nie może wznawiać postępowania na niekorzyść podatnika, powołując się na tę okoliczność – wyrok NSA z 21 czerwca 2023 r., sygn. akt III FSK 2189/21

Odrzucenie skargi kasacyjnej z powodu braku naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania wskazuje na prawidłowe zastosowanie zasad prawa podatkowego, które dopuszczają ograniczony obowiązek organów podatkowych w zakresie czynności dowodowych do momentu uzyskania pewności co do stanu faktycznego sprawy oraz prawidłowość oceny zgromadzonego materiału dowodowego w kontekście zasad legalizmu,