Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2020 r., sygn. I OSK 1205/19
Przesłankę „braku posiadania niezbędnych środków utrzymania”, o której stanowi art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, należy ocenić porównując sytuację materialną ubiegającego się o świadczenie z wysokością świadczeń określonych w przepisach jako minimalne.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2019 r. sygn. II SA/Wa 779/18 w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Wa 779/18, oddalił skargę S. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury w drodze wyjątku.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Prezes ZUS decyzją z [...] lutego 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku skarżącej z 8 stycznia 2018 r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227. ze zm. - dalej jako "ustawa o emeryturach i rentach z FUS") odmówił przyznania dla wyżej wymienionej emerytury w drodze wyjątku. W uzasadnieniu organ przywołał treść przepisu stanowiącego materialną podstawę decyzji oraz wskazał, że wszystkie wymienione w nim przesłanki musza zostać spełnione łącznie, a niespełnienie nawet jednej z nich wyklucza możliwość przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Prezes ZUS ustalił, że na przestrzeni 70 lat życia skarżącej udokumentowano jedynie 9 lat, 2 miesiące i 10 dni łącznych okresów składkowych i nieskładkowych oraz 3 lata, 5 miesięcy i 29 dni okresów pracy na gospodarstwie rolnym. Organ stwierdził, iż w latach 1968-1969, 1974-1980, 1983-1987, 1987-1999, 2000-2007 nie został udowodniony żaden okres zatrudnienia ani innej działalności podlegającej ubezpieczeniu społecznemu oraz ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W ocenie organu, w sprawie nie zostały wykazane szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia, bowiem w wymienionych przerwach wobec skarżącej nie orzeczono całkowitej niezdolności do pracy, zatem nie istniały przeszkody w podjęciu zatrudnienia i objęciu ubezpieczeniem w celu zapewnienia w przyszłości uprawnień do świadczenia z ubezpieczeń społecznych. Ponadto organ zauważył, iż wykazany dochód przypadający na jednego członka rodziny skarżącej, nie wskazuje, aby pozostawała ona bez niezbędnych środków utrzymania.
We wniosku do Prezesa ZUS o ponowne rozpatrzenie sprawy, skarżąca ponowiła argumentację dotyczącą jej sytuacji osobistej, materialnej i zdrowotnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
