Interpretacja indywidualna z dnia 18.06.2019, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.162.2019.1.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.162.2019.1.MM
w zakresie: -Czy Spółka postąpiła prawidłowo ujmując w kosztach uzyskania przychodu w 2019 r. stratę z tytułu trwałego odłączenia części składowej środka trwałego? -Czy odpisy amortyzacyjne dokonane od wartości początkowej środka trwałego po częściowej fizycznej likwidacji, a przed zmniejszeniem wartości początkowej środka trwałego w ewidencji środków trwałych, mogą stanowić koszty podatkowe?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2019 r. (data wpływu 19 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych fizycznej likwidacji części środka trwałego w części dotyczącej:
- możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty powstałej w wyniku likwidacji części nie w pełni umorzonego środka trwałego jest prawidłowe;
- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po fizycznej likwidacji części środka trwałego jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 kwietnia 2019 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych fizycznej likwidacji części środka trwałego.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca (dalej także: Spółka), prowadzi działalność gospodarczą obejmującą wydobycie węgla kamiennego. Spółka posiada w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych środki trwałe stanowiące wyrobiska górnicze sklasyfikowane jako budowle.
Jednym z rodzajów wyrobisk górniczych są chodniki kapitalne, które służą m.in. do transportu materiałów i pracowników oraz służą wentylacji innych rejonów kopalni. Po zakończeniu wydobycia węgla z określonego rejonu, chodniki kapitalne stają się bezużyteczne i są likwidowane fizycznie. Niektóre chodniki kapitalne są wykorzystywane w ostatniej fazie ich użytkowania do wydobycia węgla z przylegającego do nich pokładu węglowego. Wówczas ulega zmianie ich funkcja z chodników kapitalnych na chodniki przyścianowe, a ich likwidacja prowadzona jest w sposób ciągły, w całym okresie eksploatacji ściany wydobywczej za czołem ściany. Jako chodniki kapitalne kwalifikowane są chodniki (przyścianowe i kapitalne) drążone na etapie budowania pola wydobywczego pełniące funkcję badawczą, powstające od chwili rozpoczęcia budowy pola wydobywczego do momentu rozpoczęcia jego eksploatacji.
Chodniki kapitalne ujmowane są w ewidencji bilansowej oraz podatkowej jako środki trwałe, zaś chodniki przyścianowe (ruchowe) powstałe podczas wydobycia węgla i wykorzystywane do eksploatacji ściany wydobywczej ujmowane są jako środki trwałe tylko w ewidencji bilansowej. Są to chodniki niespełniające definicji środka trwałego według prawa podatkowego. Chodniki, które pierwotnie wykorzystywane były jako chodniki kapitalne, a w ostatniej ich fazie były wykorzystywane jak chodniki przyścianowe lub zostały wydrążone na etapie budowy nowego pola wydobywczego traktowane są jako chodniki kapitalne i ujmowane w ewidencji bilansowej i podatkowej jako środki trwałe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
