Interpretacja indywidualna z dnia 27 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.616.2024.1.PC

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe`

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym Transakcja obejmująca działalność FLS stanowiła nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy CIT, a w konsekwencji Nabywca stał się uprawniony do amortyzacji (w ramach Oddziału) wartości firmy, której wartość początkowa stanowiła różnicę między wartością rynkową Składników Majątku a ceną nabycia ZCP.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1.1. Informacje wstępne

A. sp. z o.o. (dalej: „Zbywca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Zbywca jest częścią międzynarodowej grupy A.

Jednym z rodzajów prowadzonej przez Zbywcę działalności była działalność obejmującą m.in.:

-bazujące na transporcie całopojazdowym usługi transportu drogowego i kolejowego z wykorzystaniem transportu intermodalnego, konwencjonalnego transportu kolejowego, drogowego oraz morskiego;

-usług transportu drogowego z wykorzystaniem wyłącznie ładunków całopojazdowych, które opierają się na regularnych, bezpośrednich ładunkach/przesyłkach całopojazdowych;

-inne usługi dla klientów zgłaszających zapotrzebowanie na ładunki całopojazdowe takich jak: organizacja odbioru i dostawy, administracja celna, uzgadnianie przewozów przed i w trakcie transportu, organizacja obsługi towarów niebezpiecznych, czy też ubezpieczenie transportu.

Działalność gospodarcza Zbywcy w zakresie wyżej opisanych usług określana jest zbiorczym terminem Full Load Solutions (pol. rozwiązania transportu całopojazdowego) – dalej „FLS”.

Nabywca jest niemiecką spółka handlową (odpowiadającą formie polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością). Wnioskodawca posiada oddział na terytorium Polski (tj. A. GmbH spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oddział w Polsce – dalej: „Oddział”).

1.2. Przedmiot Transakcji

Podjęto strategiczną decyzje o wyodrębnieniu w ramach struktury kapitałowej grupy A. podmiotu, który:

-centralizowałby zarządzanie sprzedażą usług typu FLS,

-podejmowałby strategiczne decyzje dot. usług FLS,

-standaryzował i unifikował rozliczenia związane z działalnością FLS.

Z powyższych względów przeprowadzona została reorganizacja działalności Zbywcy w taki sposób, że działalność FLS przeniesiono do Nabywcy (będącego podmiotem powiązanym również należącym do grupy A) i alokowano do Oddziału.

Reorganizacja została przeprowadzona poprzez zbycie (ze skutkiem prawnym od 1 maja 2022 r.) części przedsiębiorstwa (dalej ”CP”) przez Zbywcę na rzecz Nabywcy (dalej: „Transakcja”) i alokowaniu nabytej CP do Oddziału.

Formalną podstawą Transakcji była umowa zbycia CP z dnia 29 kwietnia 2022 r., wywołująca skutki prawne od dnia 1 maja 2022 r.

Wspomniana powyżej alokacja (nabytego majątku stanowiącego CP Zbywcy) do Oddziału Nabywcy polegała na przypisaniu składników materialnych i niematerialnych stanowiących przedmiot Transakcji do Oddziału Nabywcy w systemach księgowych Oddziału (nie była to alokacja w znaczeniu prawnym – ponieważ Oddział i Nabywca są jednym podmiotem prawnym). Działanie to było konieczne w celu wyposażenia Oddziału w aktywa niezbędne do prowadzenia działalności FLS (i kontynuowania tej działalności na bazie nabytej CP).

Celem ww. alokacji było:

-kontynuowanie działalności FLS w Polsce poprzez Oddział (działalność FLS i związane z nią składniki majątkowe nie były przenoszone na terytorium Niemiec, gdzie swoją siedzibę ma Nabywca).

-odpowiednia alokacja przychodów i kosztów do Oddziału zgodnie z art. 7 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (zgodnie z analizą funkcji, aktywów i ryzyk przypisanych do Oddziału dla potrzeb cen transferowych).

W ramach Transakcji Zbywca dokonał sprzedaży CP obejmującego następujący zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności w zakresie FLS:

- umowy z klientami Zbywcy – były to umowy i wiążące oferty (potwierdzone zamówienia na usługi FLS) z klientami Zbywcy będącymi podmiotami powiązanymi i niepowiązanymi,

- bazy klientów i dostawców związanych z działalnością FLS – obejmowały dane klientów i dostawców Zbywcy oraz dane o umowach w zakresie działalności FLS (np. zgody na przetwarzanie danych dostawców lub klientów). Dane te przechowywane były na platformie Zbywcy.

- umowy z dostawcami operacyjnymi, w szczególności przewoźnikami (tj. firmami transportowymi, firmami spedycyjnymi, operatorami intermodalnymi, przewoźnikami kolejowymi, przewoźnikami paczek, przewoźnikami morskimi, promowymi, lotniczymi i morskimi) – te elementy dotyczyły głównie umów umożliwiających Zbywcy korzystanie z określonych aktywów i nabywanie usług, które są wymagane przez klientów (np. usług celnych, magazynowych, transportowych i przeładunkowych).

- aktywa rzeczowe związane z działalnością FLS (w szczególności wyposażenie biurowe i sprzęt komputerowy);

- aktywa rzeczowe związane z działalnością FLS:

- (…)

- licencje:

- (…)

- należności/wierzytelności od kontrahentów Zbywcy – które dotyczyły należności/wierzytelności handlowych od podmiotów powiązanych i niepowiązanych.

- zobowiązania Zbywcy - które dotyczyły zobowiązań handlowych do podmiotów powiązanych i niepowiązanych.

- umowy leasingu pojazdów - które dotyczyły umów leasingu dot. Samochodów wykorzystywanych w działalności FLS.;

- umowa usługowa [Kwestię przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umowy usługowej (na mocy, której dotychczasowy kontrahent Zbywcy dostarczał personel obsługujący działalność FLS) regulowała odrębna umowa z dnia 29 kwietnia 2022] (umowa zawarta przez Zbywcę z polskim podmiotem powiązanym) na mocy której dotychczasowy kontrahent Zbywcy dostarczał usługi polegające na:

- operacyjnej obsłudze bieżących umów handlowych z klientami w zakresie usług spedycji kolejowej;

- zlecaniu wykonania niezbędnych do realizacji postanowień w/w umów: usług celnych, magazynowych, transportowych i przeładunkowych.

Wszystkie składniki materialne i niematerialne wymienione powyżej służyły Zbywcy do prowadzenia działalności w zakresie FLS w wyodrębnionej lokalizacji tj. (…).

Korzystając z wartości materialnych i niematerialnych wymienionych wyżej, Zbywca był w stanie realizować działalność gospodarczą (określone zadania gospodarcze) w zakresie FLS w sposób zgodny z założeniami biznesowymi. Wnioskodawca podkreśla, że wyżej wymienione składniki CP Zbywcy nie stanowiły przypadkowego zbioru, lecz wyodrębnioną część działalności Zbywcy, która mogła być prowadzona samodzielnie.

Dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym Nabywca prowadzi obecnie działalność gospodarczą (w oparciu o nabytą CP) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez tzw. zakład podatkowy, w rozumieniu art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Polską a Niemcami.

Nabywca wstąpił także w prawa i obowiązki zbywcy wynikające z umowy najmu obiektu w (…).

Składniki będące przedmiotem Transakcji nie zostały nabyte przez Zbywcę w drodze aportu.

Wnioskodawca podkreśla, że w ramach Transakcji nie doszło do przeniesienia na Nabywcę części sprzętu IT (głównie telefonów komórkowych i komputerów), które były przedmiotem leasingu u Zbywcy, ze względu na brak zgody leasingodawcy na zmianę umowy leasingu. Pomimo to, pracownicy Nabywcy mogli korzystać ze sprzętu IT na podstawie uzgodnień pomiędzy Zbywcą i Nabywcą (Nabywca odpłatnie korzystał z ww. sprzętu IT Zbywcy).

W ramach umowy sprzedaży CP nie doszło również bezpośrednio do przejścia do Nabywcy pracowników Zbywcy - 16 pracowników obsługujących działalność FLS zostało przeniesionych do Oddziału Nabywcy poprzez zawarcie porozumienia trójstronnego (między pracownikami, Oddziałem oraz podmiotem trzecim z Grupy A.).

1.3. Funkcjonowanie działalności FLS przed Transakcją

Przed dokonaniem Transakcji działalność w zakresie FLS stanowiła wyodrębniony przedmiot działalności gospodarczej Zbywcy funkcjonujący jako zorganizowana część przedsiębiorstwa Zbywcy – działalność FLS była przed Transakcją wyodrębniona w stosunku do reszty przedsiębiorstwa Zbywcy na płaszczyźnie:

a) organizacyjnej

Działalność FLS, była u Zbywcy zorganizowana w taki sposób, że stanowiła (przed Transakcją) nieformalną filę/oddział Zbywcy w (…). Dodatkowo, w ramach działalności FLS zawierane były umowy ściśle związane z tą gałęzią działalności Zbywcy (np. umowy z dostawcami operacyjnymi/przewoźnikami, umowy najmu pojazdów). Z działalnością FLS prowadzoną w (…) związane były także aktywa materialne i niematerialne. W ramach działalności Zbywcy nie istniało wyodrębnienie działalności FLS w ramach działu, oddziału, wydziału na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu wewnętrznego.

W ramach struktur Zbywcy, działalność FLS (jako nieformalny oddział) miała swoich szefów (odpowiedzialnych za realizację budżetowanej sprzedaży oraz wyników finansowych).

Szefowie oddziałów samodzielnie zarządzali biznesem FLS i zdobywali klientów (przy czym część klientów była obsługiwana na podstawie kontraktów globalnych z uwagi na międzynarodową skalę działalności grupy A.).

b) finansowej

Zbywca był w stanie w ramach swojej ewidencji księgowej wyodrębnić przychody, koszty, aktywa, należności i zobowiązania związane z działalnością FLS – istniało zatem wyodrębnienie finansowe.

c) funkcjonalnej

Działalność FLS miała potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot realizujący zadania gospodarcze. Wyodrębnienie to przejawiało się w istnieniu zbioru (zespołu) składników majątkowych przypisanych do działalności FLS (wymienione w pkt 1.2 Wniosku), które mogły być zasadniczo w każdym czasie odłączone od Zbywcy i funkcjonować jako oddzielne przedsiębiorstwo (do działalności FLS były przypisane umowy, personel działający na bazie umowy z podmiotem trzecim z grupy A., wierzytelności i zobowiązania funkcjonalnie związane z działalnością FLS).

O odrębności działalności FLS świadczy także to, że była to jedyna jednostka w ramach struktur Zbywcy, która prowadziła biznes w zakresie przedstawionym w pkt 1.1 Wniosku (podobnej działalności nie prowadziły jej inne jednostki). Korzystając ze składników materialnych i niematerialnych (wymienionych w pkt 1.2 niniejszego Wniosku), Zbywca był w stanie samodzielnie realizować zadania gospodarcze działalności FLS zarówno pod kątem formalnym jak i faktycznym w sposób zgodny z założeniami biznesowymi.

Zatem działalność FLS stanowiła wyodrębnioną część działalności Zbywcy i mogła być prowadzona samodzielnie z uwagi na istnienie dostatecznego stopnia wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że Nabywca miał w momencie transakcji faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o nabywane składniki majątkowe, bez angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych. Po zawarciu Transakcji Nabywca świadczył na rzecz Oddziału (w ramach tego samego podmiotu) wewnętrzne usługi typu back-office (stanowiące usługi wsparcia i nie wymagające angażowania dodatkowych aktywów po stronie Nabywcy).

Wnioskodawca wskazuje, że po zawarciu Transakcji zmianie uległ sposób dostarczania personelu dla potrzeb Nabywcy – personel został ostatecznie zatrudniony bezpośrednio w Oddziale Nabywcy na dzień Transakcji (wcześniej funkcjonowała umowa usługowa dot. wsparcia działalności FLS personelem dostarczanym przez kontrahenta będącego podmiotem powiązanym ze Zbywcą i Nabywcą).

W ramach działalności FLS Zbywca korzystał z usług podmiotu trzeciego (również należącego do grupy A.), który dostarczał wyspecjalizowane usługi wymienione w pkt 1.2 (usługi operacyjnej obsługi bieżących umów handlowych z klientami w zakresie usług spedycji kolejowej; zlecanie wykonania niezbędnych do realizacji postanowień w/w umów: usług celnych, magazynowych, transportowych i przeładunkowych).

W ramach transakcji zbycia działalności FLS, w odniesieniu do elementów transakcji stanowiących umowy z klientami i dostawcami Zbywcy oraz bazę klientów i dostawców związane z działalnością FLS, udostępniony został zespół informacji poufnych, istotnych i zidentyfikowanych we właściwej formie.

Przy czym termin „poufny” oznacza, że przedmiot umowy nie był powszechnie dostępny i znany, termin „istotny” oznacza, że informacje były ważne i niebanalne, zaś termin „zidentyfikowany” oznacza, że informacje te były opisane lub utrwalone w taki sposób, że można sprawdzić, iż spełniają one kryterium poufności i istotności.

Zarówno umowy jak i bazy klientów:

-były wynikiem wypracowanych ustaleń oraz negocjacji pomiędzy Zbywcą a klientami – miały więc charakter poufny (nie były powszechnie znane lub łatwo dostępne);

-były istotne z puntu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług z zakresu FLS oraz pozwalały na osiągnięcie określonego efektu gospodarczego w postaci przychodów ze sprzedaży tychże usług;

-miały zmaterializowaną postać (w formie papierowej lub elektronicznej) - tym samym miały zidentyfikowany (określony) charakter.

Personel obsługujący działalność FLS był pierwotnie zatrudniony u Zbywcy. Na mocy umowy z podmiotem trzecim pracownicy zostali przeniesieni przed Transakcją ze struktur Zbywcy do podmiotu trzeciego, należącego do pionu biznesowego Nabywcy w ramach Grupy A. Celem takiego ukształtowania relacji pracowniczych było zapewnienie obsługi kadrowoplacowej przez podmiot z siedzibą w Polsce do czasu utworzenia oddziału Nabywcy w Polsce (który to ostatecznie miał korzystać z ww. personelu) i zawarcia Transakcji.

1.4. Cena sprzedaży CP

Cena sprzedaży obejmowała wartość CP związanej z działalnością FLS określonej w raporcie z wyceny CP sporządzonym przed niezależny podmiot zewnętrzny (niepowiązany z Nabywcą ani ze Zbywcą). Wnioskodawca wskazuje, że cena dotyczyła CP obejmującego działalność FLS (a nie poszczególne składniki materialne i niematerialne). W ramach ceny za nabywaną CP, Nabywca uiścił wynagrodzenie za przenoszone na nabywcę umowy z kontrahentami/dostawcami Zbywcy, bazy klientów/dostawców Zbywcy, aktywa, prawa i obowiązki wynikające z przenoszonych na Nabywcę umów związanych z działalnością FLS.

Cena sprzedaży została skorygowana o zobowiązania i należności przenoszone na Nabywcę.

Wspomniana wycena obejmowała oszacowanie wartości godziwej CP obejmującej działalność FLS. Oszacowanie wartości CP zostało sporządzone przy zastosowaniu podejścia dochodowego (z zastosowaniem metody zdyskontowanych przepływów pieniężnych jako podejścia podstawowego) oraz podejścia rynkowego (z zastosowaniem metody porównywalnych spółek giełdowych jako podejścia uzupełniającego). Wycena została sporządzona na dzień 31 grudnia 2021.

W ramach Transakcji cena sprzedaży CP przewyższała wartość rynkową składników majątkowych zbywanych w ramach CP.

1.5. Dodatkowe okoliczności związane z Transakcją

Zbywca jak i Nabywca pierwotnie planowali, że do Transakcji dojdzie w styczniu 2022 r. (stąd wycena przeprowadzona na dzień 31 grudnia 2021). Jednak z uwagi na opóźnienie w realizacji Transakcji strony podjęły działania w celu umożliwienia jak najszybszego odnoszenia korzyści ekonomicznych z działalności FLS - w tym celu strony Transakcji uzgodniły, że dojdzie do tzw. ekonomicznego transferu CP. Ekonomiczny transfer CP oznaczał, że od stycznia do kwietnia Zbywca miał prowadzić działalność w zakresie FLS na rzecz Nabywcy – tj.: w taki sposób jakby to Nabywca odnosił korzyści ekonomiczne z prowadzenia działalności gospodarczej, lecz bez wywoływania skutków prawnych związanych ze zbyciem CP.

Rezultatem ekonomicznego transferu CP był transfer zysku za okres stycznia do kwietnia 2022 r. Nabywca podkreśla, że cena zbycia CP uwzględniała fakt, że finalnym ekonomicznym beneficjentem działalności FLS ma być Nabywca.

Możliwość rozdzielenia w czasie ekonomicznego i prawnego transferu CP wynikała ze specyfiki prawa niemieckiego (umowa sprzedaży CP zawarta została na prawie niemieckim), które przewidywało możliwość ustalenia ekonomicznej daty transferu biznesu FLS z mocą wsteczną od 1 stycznia 2022 r.

Dodatkowo, w okresie przejściowym po zbyciu CP (do września 2022 r.) Zbywca wspierał Nabywcę w rozliczaniu (odbiorze lub zapłacie) należności i zobowiązań przejętych przez Nabywcę – środki (zysk) pozyskane w ramach tych działań były następnie przekazywane na rzecz Nabywcy podmiotu prowadzącego działalność FLS po Transakcji.

Na marginesie Nabywca wskazuje, że wystąpił także z oddzielnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dot. podatku od towarów i usług – dnia 12 kwietnia 2024 r. została wydana interpretacja (…) potwierdzająca prawidłowość stanowiska Nabywcy w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych tworzący działalność FLS za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Transakcja obejmująca działalność FLS stanowiła nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy CIT, a w konsekwencji Nabywca stał się uprawniony do amortyzacji (w ramach Oddziału) wartości firmy, której wartość początkowa stanowiła różnicę między wartością rynkową Składników Majątku a ceną nabycia ZCP?

Państwa stanowisko w sprawie

3.1. Stanowisko w zakresie pytania

W ocenie Wnioskodawcy, Transakcja stanowiła zbycie ZCP i tym samym Nabywca stał się uprawniony do amortyzacji wartości firmy (w rachunku podatkowym Oddziału) i dokonywania z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych, której wartość początkowa stanowiła różnicę między wartością rynkową Składników Majątku a ceną nabycia ZCP.

4. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

4.1.1. Uzasadnienie w zakresie stanowiska

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy CIT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W myśl art. 4a pkt 4 ustawy CIT, przez ZCP należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przesłankami niezbędnymi do uznania danego zespołu składników majątkowych za ZCP są więc:

-istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych,

-wyodrębnienie funkcjonalne – tj. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze,

-wyodrębnienie organizacyjne;

-wyodrębnienie finansowe.

Wszystkie ww. przesłanki powinny być spełnione łącznie na dzień zawarcia Transakcji. W dalszej części niniejszego wniosku Wnioskodawca przedstawił analizę spełnienia przytoczonych przesłanek w analizowanej sprawie.

Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych W ocenie Wnioskodawcy, w ramach Transakcji przeniesiono (zbyto) na Nabywcę zestaw składników materialnych i niematerialnych który był wystarczający do prowadzenia działalności w zakresie FLS – składniki te obejmowały rzeczy, prawa i umowy wymienione w pkt. 1.2 niniejszego wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, substrat materialny i niematerialny Transakcji był wystarczający do dalszego kontynuowania działalność w zakresie FLS – przemawia za tym w szczególności fakt, że Zbywca (przed Transakcją) prowadził działalność FLS korzystając z tego samego zbioru składników materialnych i niematerialnych.

Nie ulega zatem wątpliwości, że zarówno składniki materialne i niematerialne, jak również zobowiązania i należności przypisane do działalności FLS są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych. Składniki te nie stanowią przypadkowej masy majątkowej, lecz są ściśle powiązane funkcjonalnie między sobą. Każdy z tych składników spełnia określoną rolę w działalności gospodarczej, będąc częścią większej, wyspecjalizowanej całości (działalności FLS).

Wyodrębnienie funkcjonalne

Funkcjonalne wyodrębnienie oznacza zdolność zbioru aktywów i/lub praw (a w większości modeli biznesowych także ludzi) do wykonywania określonych zadań gospodarczych. Zbiór aktywów/praw musi umożliwiać funkcjonowanie ZCP jak samodzielnie wyodrębnionej jednostka zdolnej do prowadzenia działalności gospodarczej poza strukturą przedsiębiorstwa.

W celu funkcjonalnego wyodrębnienia danej części przedsiębiorstwa konieczne jest określenie konkretnych zadań gospodarczych, które można przypisać danej grupie aktywów/praw, a w większości przypadków także osób lub przynajmniej usług wspierających działalność, które powinny zostać przeniesione wraz z aktywami w celu powstania ZCP.

Nie istnieje z góry ustalona, obiektywna lista konkretnych elementów, które muszą zostać przeniesione, aby zbiór aktywów / praw i zobowiązań mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP – jest to zależne od rodzaju prowadzonej działalności i przyjętego modelu biznesowego.

W ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że działalność FLS prowadzona w (…) nosi cechy wyodrębnienia funkcjonalnego – zbiorów wartości materialnych i niematerialnych będący przedmiotem Transakcji służył bowiem funkcjonalnie do prowadzenia działalności FLS i pozwoli Nabywcy na kontynuowanie tej działalności (w sposób zasadniczo niezmieniony) po zawarciu Transakcji (kontynuowanie działalności FLS jest zamiarem Nabywcy i nie przewiduje on wygaszania działalności FLS po nabyciu CP).

Wnioskodawca wskazuje także, że brak własnych pracowników Zbywcy nie może przesądzać o tym, że w opisanym stanie faktycznym nie doszło do przeniesienia ZCP. Tak jak wskazano wyżej, model biznesowy Zbywcy zakładał wsparcie działalności FLS personelem dostarczanym przez kontrahenta będącego podmiotem powiązanym Zbywcy oraz Nabywcy (na podstawie stosownej umowy o świadczenie usług). Wnioskodawca wskazuje, że ostatecznie personel dostarczony przez kontrahenta został zatrudniony u Nabywcy (od 1 maja 2022 r.).

Z daleko posuniętej ostrożności, Wnioskodawca wskazuje, że w orzecznictwie sądów administracyjnych wielokrotnie wskazywano, że brak własnych pracowników nie jest wystarczający do wykluczenia statusu ZCP (podobne stanowisko zajmował NSA w wyrokach z dnia 22 marca 2018 r. o sygn. II FSK 808/16, z dnia 23 listopada 2017 r. I FSK 327/16 czy też z dnia 23 marca 2012 r. II FSK 1643/10, a także WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 9 października 2014 r. sygn. I SA/Rz 594/14).

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, że brak przeniesienia na Nabywcę w ramach Transakcji środków pieniężnych również nie wyklucza klasyfikacji CP jako ZCP. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, dopuszczalne jest wyłączenie z transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP pewnych elementów (także wymienionych expressis verbis w art.551 Kodeksu Cywilnego) o ile nie prowadzi to do przekreślenia funkcji pełnionej przez przedsiębiorstwo lub ZCP.

Stanowisko takie zostało przedstawione chociażby w:

-wyroku NSA z dnia 3 marca 2017 r. II FSK 3183/16: „Nie sposób więc przyjąć by wyłącznie z nabywanego przedsiębiorstwa wierzytelności zbywcy i środków pieniężnych na rachunkach bankowych w rozumieniu art. 551 pkt 4 k.c. mogło, przy objęciu sprzedaży pozostałych, stanowiących zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (art. 551 k.c.) spowodować, że nie będzie on stanowił zespołu zorganizowanego i funkcjonalnego.”;

-wyroku NSA z 3 sierpnia 2017 r. sygn. II FSK 3183/16: „Nie sposób więc przyjąć by wyłącznie z nabywanego przedsiębiorstwa wierzytelności zbywcy i środków pieniężnych na rachunkach bankowych w rozumieniu art. 551 pkt 4 k.c. mogło, przy objęciu sprzedaży pozostałych, stanowiących zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (art. 551 k.c.) spowodować, że nie będzie on stanowił zespołu zorganizowanego i funkcjonalnego.”;

-wyroku NSA z 27 marca 2013 r. sygn. II FSK 1489/11: „(…) kryterium oceny czy przedmiot czynności prawnej stanowi przedsiębiorstwo będzie pewien poziom zorganizowania i wyodrębnienie funkcjonalne, a przede wszystkim zdolność do tego, aby przy pomocy składników majątkowych objętych umową prowadzić dotychczasową działalność gospodarczą. (…) Wyłączenie z zakresu umowy prawa i obowiązków wynikających z przedwstępnej umowy nabycia nieruchomości nie spowoduje, że przedmiot tej umowy straci charakter przedsiębiorstwa”;

-wyroku NSA z 27 marca 2013 r. sygn. II FSK 1896/11: „Dopuszczalne jest zatem wyłączenie z transakcji zbycia przedsiębiorstwa pewnych elementów, także wymienionych expressis verbis w art. 551 K.c., a mimo to czynność prawna może być uznana za mającą za przedmiot przedsiębiorstwo. to czynność prawna może być uznana za mającą za przedmiot przedsiębiorstwo. Zakres wyłączeń poszczególnych składników nie może jednakże być na tyle szeroki, aby przekreślił istotę przedsiębiorstwa.”

Nabywca dysponować będzie bowiem własnymi środkami pieniężnymi, które umożliwią mu prowadzenie działalności w zakresie FLS.

W świetle powyżej analizy przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego należy uznać za spełnioną.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zespół materialnych i niematerialnych składników przedsiębiorstwa (lub ZCP) powinien istnieć w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa spółki jako wyodrębniona jednostka np. dział lub oddział. Brak przy tym szczególnych regulacji, które nakazywałyby formalne rejestrowanie oddziału/działu w celu uznania go za ZCP (wyodrębnienie organizacyjne może być dokonane również Wyodrębnienie organizacyjne może mieć zatem charakter wewnętrzny.

O wyodrębnieniu organizacyjnym mogą świadczyć np.:

-ZCP jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną w ramach całego przedsiębiorstwa, np. departamentem, oddziałem;

-ZCP ma wyznaczonych pracowników, których umowy automatycznie przechodzą na nabywcę na mocy obowiązujących przepisów Kodeksu pracy;

-ZCP przedsiębiorstwo odrębnie zawiera umowy, które dotyczą tylko tego ZCP, a nie innych części przedsiębiorstwa.

W przypadku działalności FLS była ona zorganizowana w taki sposób, że stanowiła ona (przed Transakcją) nieformalną filę/oddział Zbywcy w (…) (odrębnej lokalizacji od siedziby Zbywcy). Dodatkowo, w ramach działalności FLS zawierane były umowy ściśle związane z tą gałęzią działalności Zbywcy (np. umowy z dostawcami operacyjnymi/przewoźnikami, umowy najmu pojazdów).

Tym samym, przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego można uznać za spełnioną.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe oznacza, że dzięki właściwemu rejestrowaniu zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danego ZCP.

O wyodrębnieniu finansowym mogą świadczyć m.in. następujące okoliczności:

-ewidencja księgowa prowadzona przez przedsiębiorstwo pozwala na przypisanie poszczególnych aktywów, zobowiązań, zysków i kosztów, które dotyczą działalności gospodarczej ZCP;

-istnieją odrębne konta, na których ewidencjonowane są wyłącznie zdarzenia związane z ZCP;

-ZCP ma swój własny, odrębny budżet i posiada wydzielony rachunek bankowy i/lub kasę

ponieważ Zbywca był w stanie wyodrębnić przychody/koszty/aktywa/należności/

zobowiązania związane z działalnością FLS, przesłankę wyodrębnienia finansowego należy uznać za spełnioną.

Podsumowując – Transakcja spełniała wszystkie przesłanki do uznania jej za nabycie ZCP.

Możliwość amortyzacji wartości firmy i określenie jej wartości początkowej

Zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy CIT, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W ocenie Wnioskodawcy, nadwyżka ceny nabycia ZCP nad wartością Składników Majątku stanowi zatem tzw. dodatnią wartość firmy (goodwill) podlegającą amortyzacji na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym działaniem jest także brak ujęcia w Składnikach Majątku wartości nabywanych:

-umów z klientami Zbywcy;

-baz klientów i dostawców związanych z działalnością FLS,

-umów z dostawcami operacyjnymi, w szczególności przewoźnikami (tj. firmami transportowymi, firmami spedycyjnymi, operatorami intermodalnymi, przewoźnikami kolejowymi, przewoźnikami paczek, przewoźnikami morskimi, promowymi, lotniczymi i morskimi;

-umowy leasingu pojazdów;

-umowy usługowej na mocy której dotychczasowy kontrahent Zbywcy dostarczał personel obsługujący działalność FLS.

Wyżej wymienione umowy/bazy klientów nie stanowią bowiem składników majątkowych w rozumieniu art. 4a pkt 2) ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem składniki majątkowe to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości (dalej: „UoR”), pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy CIT.

Tym samym, dla oceny czy dany umowy/bazy klientów stanowią składnik majątkowy należy odwołać się do definicji zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 12) UoR – zgodnie z definicją zawartą w tej ustawie do aktywów jednostki można zaliczyć tylko te składniki majątkowe, które spełniają jednocześnie cztery warunki (tak chociażby: W. Gos [w:] Ustawa o rachunkowości. Komentarz, wyd. VIII, red. T. Kiziukiewicz, Warszawa 2021, art. 3):

1)powstały w wyniku przeszłych zdarzeń – ta przesłanka może być spełniona w stosunku do umów/baz klientów bowiem powstały one w wyniku przeszłej działalności Zbywcy a następnie nabyte przez Nabywcę;

2)znajdują się pod kontrolą jednostki – co do zasady bazy klientów mogą znajdować się pod kontrolą Nabywcy. Natomiast w przypadku umów z klientami czy też dostawcami nie występuje jakikolwiek tytuł prawny do tych umów. W wyniku Transakcji Nabywca został stroną praw i obowiązków wynikających z umów jednak jedna nie sposób twierdzić, że ma tytuł prawny do umów np. jest ich „właścicielem” lub „posiadaczem”. Tym samym nie można uznać, że umowy z klientami/dostawcami znajdują się pod kontrolą Nabywcy.

3)spowodują w przyszłości wpływ do jednostki określonych korzyści ekonomicznych - zdolność do przynoszenia jednostce przyszłych korzyści ekonomicznych – wskazuje, że do aktywów w bilansie można zaliczyć tylko takie składniki majątkowe, które z wysokim prawdopodobieństwem przyczyniać się będą do generowania przyszłych korzyści dla jednostki. Korzyści te mogą być realizowane w sposób bezpośredni jako strumień przyszłych przepływów pieniężnych (np. ze sprzedaży składnika majątkowego, z dywidend od inwestycji), albo w sposób pośredni, poprzez oszczędności kosztów lub wydatków (np. nakłady na ulepszenie środków trwałych, nakłady na prace rozwojowe), albo poprzez przyczynianie się do powstania wyrobów lub usług, których sprzedaż pozwoli na uzyskanie przyszłego strumienia środków pieniężnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy i bazy klientów same z siebie nie generują korzyści ekonomicznych dla Nabywcy – korzyści te mogą powstać dopiero w wyniku wykonania umowy (np. powstania należności od kontrahenta Nabywcy) lub wykorzystania bazy klientów w celu znalezienia kontrahenta.

Z powyższych względów przesłankę generowania przyszłych korzyści ekonomicznych należy uznać za niespełnioną.

4)można je wiarygodnie wycenić - możliwość wiarygodnej wyceny – związany jest z miernikiem pieniężnym, jaki wykorzystywany jest w rachunkowości finansowej. Aby dany składnik majątkowy mógł być ujęty w księgach rachunkowych i wykazany w bilansie, jednostka musi być w stanie określić jego wartość pieniężną w sposób wiarygodny, tj. możliwie najbardziej obiektywny i sprawdzalny. W przypadku umów i baz klientów nie jest możliwe znalezienie obiektywnego miernika ich wartości, ponieważ dopiero ewentualne wyświadczenie usługi lub znalezienie kontrahenta będzie wiązało się z powstaniem należności, która powiększy wartość aktywów Nabywcy. Z powyższych względów przesłankę generowania przyszłych korzyści ekonomicznych należy uznać za niespełnioną.

Wobec braku spełnienia wszystkich przesłanek do uznania umów i baz klientów za aktywa, Wnioskodawca uważa, że ww. umów/baz klientów nie należało traktować jako Składników Majątku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, „updop”),

W rozumieniu powyższych regulacji prawnych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

-musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

-zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

-składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

-zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że jednym z podstawowych elementów istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nie zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Kolejną cechą definiującą zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT), musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie całość).

Analiza przedstawionego opisu, który zaprezentowali Państwo we wniosku prowadzi do wniosku, że zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na działalność FLS stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Jak wynika bowiem z wniosku, wydzielony w przedsiębiorstwie Zbywcy zespół składników majątkowych składający się na opisaną działalność FLS był na dzień Transakcji wyodrębniony:

1.organizacyjnie – Działalność FLS, była u Zbywcy zorganizowana w taki sposób, że stanowiła (przed Transakcją) nieformalną filę/oddział Zbywcy w (…). Dodatkowo, w ramach działalności FLS zawierane były umowy ściśle związane z tą gałęzią działalności Zbywcy (np. umowy z dostawcami operacyjnymi/przewoźnikami, umowy najmu pojazdów). Z działalnością FLS prowadzoną w (…)F związane były także aktywa materialne i niematerialne. W ramach działalności Zbywcy nie istniało wyodrębnienie działalności FLS w ramach działu, oddziału, wydziału na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu wewnętrznego. W ramach struktur Zbywcy, działalność FLS (jako nieformalny oddział) miała swoich szefów (odpowiedzialnych za realizację budżetowanej sprzedaży oraz wyników finansowych). Szefowie oddziałów samodzielnie zarządzali biznesem FLS i zdobywali klientów (przy czym część klientów była obsługiwana na podstawie kontraktów globalnych z uwagi na międzynarodową skalę działalności grupy A.).

2.finansowo - Zbywca był w stanie w ramach swojej ewidencji księgowej wyodrębnić przychody, koszty, aktywa, należności i zobowiązania związane z działalnością FLS – istniało zatem wyodrębnienie finansowe.

3.funkcjonalnie – Działalność FLS miała potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot realizujący zadania gospodarcze. Wyodrębnienie to przejawiało się w istnieniu zbioru (zespołu) składników majątkowych przypisanych do działalności FLS, które mogły być zasadniczo w każdym czasie odłączone od Zbywcy i funkcjonować jako oddzielne przedsiębiorstwo (do działalności FLS były przypisane umowy, personel działający na bazie umowy z podmiotem trzecim z grupy A., wierzytelności i zobowiązania funkcjonalnie związane z działalnością FLS). O odrębności działalności FLS świadczy także to, że była to jedyna jednostka w ramach struktur Zbywcy, która prowadziła biznes w zakresie przedstawionym w pkt 1.1 Wniosku (podobnej działalności nie prowadziły jej inne jednostki). Korzystając ze składników materialnych i niematerialnych, Zbywca był w stanie samodzielnie realizować zadania gospodarcze działalności FLS zarówno pod kątem formalnym jak i faktycznym w sposób zgodny z założeniami biznesowymi.

Jak zostało wskazane w opisie sprawy, Działalność FLS jest niezależna od pozostałej części działalności Zbywcy i jest w stanie samodzielnie funkcjonować jako odrębny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji na rzecz Nabywcy są ze sobą ściśle powiązane i są wystarczające do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych na rynku w ramach niezależnego podmiotu.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie ich przekazania (na ile stanowią w przedsiębiorstwie w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Tym samym uznać należy, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych przyporządkowany do Działalności FLS stanowił w chwili Transakcji do Nabywcy (A. GmbH) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w tej części należy uznać za prawidłowe.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości, dotyczą ustalenia, czy w konsekwencji (nabycia ZCP) Nabywca stał się uprawniony do amortyzacji (w ramach Oddziału) wartości firmy, której wartość początkowa stanowiła różnicę między wartością rynkową Składników Majątku a ceną nabycia ZCP.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Kwestię odpisów amortyzacyjnych reguluje art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, zgodne z którym

W myśl art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 16c ust. 4 ustawy o CIT,

Wartość początkową firmy ustala się w zależności od sposobu nabycia składników przez jednostkę. Sposób ten określony jest w art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym

Pojęcie składników majątkowych dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 2 ustawy CIT.

Zgodnie z tym artykułem,

Z kolei pojęcie aktywów zostało zdefiniowane w art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.), w ten sposób, że przez aktywa rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

W kolejnych punktach art. 3 ust. 1 ustawy o rachunkowości ustawodawca zdefiniował pojęcia: aktywów trwałych (pkt 13), wartości niematerialnych i prawnych (pkt 14), środków trwałych (pkt 15), środków trwałych w budowie (pkt 16), inwestycji (pkt 17), aktywów obrotowych (pkt 18), rzeczowych aktywów obrotowych (pkt 19).

W art. 3 ust. 1 pkt 14 lit. c ustawy o rachunkowości wśród nabytych praw majątkowych, które stanowią wartości niematerialne i prawne wymienione zostało know-how.

Znaczenie terminu know-how pośrednio definiuje ustawa CIT poprzez wskazanie w przepisach, że know-how dotyczy:

-informacji związanych zwiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy CIT);

-informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (art. 21 ust. 1 ustawy CIT).

W wyroku z 15 marca 2012 roku, sygn. akt I FSK 973/11 NSA stwierdził, że know-how posiada następujące cechy:

-poufność – mogą to być wyłącznie informacje, które nie są powszechnie znane, unikalne;

-istotność – są to informacje ważne dla całości lub części sposobu wytwarzania produktu, świadczenia usługi;

-identyfikowalność – są to informacje utrwalone, odpowiednio zmaterializowane.

W analizowanej sprawie rozważenia wymaga, czy:

-umowy z klientami Zbywcy;

-bazy klientów i dostawców związanych z działalnością FLS;

-umowy z dostawcami operacyjnymi, w szczególności przewoźnikami;

-umowy leasingu pojazdów;

-umowa usługowa

spełniają warunki do uznania je za know-how.

W mojej ocenie, warunki te spełniają umowy z klientami Zbywcy, bazy klientów i dostawców związanych z działalnością FLS oraz umowy z dostawcami operacyjnymi, ponieważ:

-były one wynikiem wypracowanych ustaleń oraz negocjacji pomiędzy Zbywcą a klientami, miały więc charakter poufny;

-były istotne z puntu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług z zakresu FLS oraz pozwalały na

-osiągnięcie określonego efektu gospodarczego w postaci przychodów ze sprzedaży tychże usług,

-miały zmaterializowaną postać (w formie papierowej lub elektronicznej) - tym samym miały zidentyfikowany (określony) charakter.

Nie zgadzam się zatem z Państwa stwierdzeniem, że umowy z klientami i dostawcami oraz bazy klientów i dostawców nie spełniają wszystkich przesłanek wymienionych w art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości, pozwalających na zaliczenie ww. elementów Transakcji do aktywów.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w ramach Transakcji Zbywca dokonał sprzedaży CP obejmującego zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności w zakresie FLS, wśród których wymienił:

-umowy z klientami Zbywcy

-bazy klientów i dostawców związanych z działalnością FLS

-umowy z dostawcami operacyjnymi.

Tym samym składniki te znalazły się pod kontrolą Nabywcy.

Nie sposób także uznać, że dostęp do bazy klientów, czy umów z klientami lub dostawcami nie przyniesie jednostce przyszłych korzyści ekonomicznych. Korzyści te mogą powstać zarówno z wykorzystania informacji handlowych w trakcie świadczonych usług jak i sprzedaży tych informacji. Ponadto, informacje handlowe jako know-how są przedmiotem obrotu gospodarczego, co powinno umożliwiać ich wycenę (określenie wiarygodnej wartości).

Reasumując, umowy z klientami, dostawcami oraz bazy klientów i dostawców powinny stanowić odrębne składniki majątku wchodzące w skład nabytego ZCP jako know-how.

Zatem, Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast, w zakresie umów leasingu pojazdów oraz umowy usługowej na mocy której dotychczasowy kontrahent Zbywcy dostarczał personel obsługujący działalność FLS zgodzić się z Państwem należy, że nie stanowią one składników majątkowych w rozumieniu art. 4a pkt 2 ustawy CIT.

W rezultacie, jeżeli w konsekwencji nabycia ZCP powstała wartość firmy to Nabywca stał się uprawniony do amortyzacji (w ramach Oddziału) tej wartości firmy. Jednakże, do składników majątkowych wchodzących w skład kupionego ZCP o których mowa w art. 16g ust. 2 ustawy CIT, nie należy zaliczać wyłącznie umów leasingu pojazdów oraz umowy usługowej na mocy której dotychczasowy kontrahent Zbywcy dostarczał personel obsługujący działalność FLS. Pozostałe wymienione we wniosku umowy winny stanowić składniki majątkowe i być brane pod uwagę przy wyliczaniu wartości firmy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).