Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 09.04.2007, sygn. PDIII423/1/30/07, Urząd Skarbowy w Jeleniej Górze, sygn. PDIII423/1/30/07
Czy Spółka jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych powinna dokonać jakichkolwiek rozliczeń w związku z przeprowadzeniem umorzenia własnych udziałów w trybie art. 199 par.3 ksh w związku z art. 199 par.6 ustawy kodeksu spółek handlowych, a więc bez konieczności obniżania kapitału zakładowego?
POSTANOWIENIENa podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze stwierdza, że stanowisko Spółki z o. o. z/s w Jeleniej Górze przedstawione we wniosku z dnia 14.02.2007 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej skutków w podatku dochodowym od osób prawnych w związku z umorzeniem własnych udziałów w trybie art. 199 § 3 ksh bez wynagrodzenia, za zgodą wspólnika, bez obniżania kapitału zakładowego jest prawidłowe. UZASADNIENIEW dniu 15.02.2007 do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek od Spółki z o. o. z/s w Jeleniej Górze o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.Stan faktyczny oraz stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę w opisywanej sprawie.Z treści złożonego wniosku wynika, że Zgromadzenie Wspólników Spółki z o. o., po wcześniejszych podwyższeniach kapitału zakładowego ponad jego wysokość minimalną, planuje w przyszłości dokonać w trybie art. 199 § 3 i art. 199 § 6 ustawy kodeks spółek handlowych umorzenia części swoich udziałów bez wynagrodzenia i bez obniżania kapitału zakładowego, a wydatki związane z tym umorzeniem w postaci opłat notarialnych i opłat sądowych planuje pokryć w pełni z czystego zysku. Wspólnicy, których udziały będą umarzane zgodnie z wymogiem określonym w artykule 199 § 3 ksh wyrażą zgodę na to aby umorzenie części należących do nich udziałów nastąpiło bez wynagrodzenia. Zapytanie Jednostki brzmi: - czy Spółka jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych powinna dokonać jakichkolwiek rozliczeń w związku z przeprowadzeniem umorzenia własnych udziałów w trybie art. 199 § 3 ksh w związku z art. 199 § 6 ustawy kodeksu spółek handlowych, a więc bez konieczności obniżania kapitału zakładowego ?Zdaniem Spółki z o. o. umorzenie części własnych udziałów w trybie art. 199 § 3 ksh więc bez wynagrodzenia za zgodą wspólnika, przy jednoczesnym braku wymogu obniżenia kapitału zakładowego w związku z art. 199 § 6 ksh, nie powoduje po stronie Spółki, która umarza swe własne udziały żadnych konsekwencji podatkowych, ani po stronie przychodów, ani też kosztów podatkowych. Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.Umorzenie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zostało uregulowane w przepisach art. 199-200 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm.).Umorzenie to polega na zniesieniu (unicestwieniu) praw udziałowych, związanych z udziałem. Stosownie do przepisu art. 199 § 1 Ksh, udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). A zatem jednym z rodzajów umorzenia udziału jest tzw. umorzenie dobrowolne, a polega ono na nabyciu własnych udziałów przez spółkę, celem późniejszego umorzenia. Umorzenie to wymaga dla swej ważności uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Z punktu widzenia odpłatności umorzenia, rozróżnia się umorzenie za wynagrodzeniem oraz umorzenie nieodpłatne. Zgodnie z treścią przepisu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w przypadkach, o których mowa w art. 21 i art. 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.Natomiast ust. 2 powołanego artykułu stanowi, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodow nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest startą. Łączna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z cytowaną ustawą podatkową uzyskują odpowiednio dochód albo przychód. Jeżeli określonej kategorii nie można, zgodnie z ustawą podatkową, uznać ani za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu, precyzuje jednak poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1 -3 i 3 c i ust. 4 b, kategorie, zaliczane do przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4). W katalogu powyższym nie wskazano, iż przychodem Spółki jest wartość nabytych nieodpłatnie przez Spółkę własnych udziałów w celu umorzenia bez obniżania kapitału zakładowego Spółki. Tutejszy organ podatkowy zwraca uwagę na treść przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3 powołanej ustawy, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów lub akcji w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz Spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) oraz wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych udziałowcom (akcjonariuszom) dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia. Wskazany przepis nie będzie miał jednak zastosowania do określenia istnienia obowiązku podatkowego po stronie Spółki, która dokonuje umorzenia własnych udziałów. Przedmiotowy przepis należy rozpatrywać bowiem w powiązaniu z art. 10 ust. 1 - w przedmiotowej sprawie pkt 1 i 2 ustawy podatkowej, który stanowi, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4 b jest dochód ((przychód) faktyczne uzyskany z tego udziału, w tym także:1) dochód z umorzenia udziałów(akcji),2) dochód uzyskany z odplatanego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałow (akcji).Wskazane powyżej przepisy zostały sformułowane w sposób uwzględniający różne typy i sposoby umarzania udziałów (akcji), przewidziane w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. Wskazuje się bowiem, że Ksh rozróżnia:-umorzenie dobrowolne odpłatne tj. zakładające wynagrodzenie dla udziałowca za umorzenie jego udziałów (akcji),-umorzenie dobrowolne nieodpłatne dokonywane bez wynagrodzenia dla udziałowca (akcjonariusza),-umorzenie przymusowe,-umorzenie automatyczne.Zdaniem tut. organu przepis art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej obejmuje wszystkie rodzaje umorzeń udziałów (akcji) przewidzianych w Ksh, z wyłączeniem jednak umorzenia dobrowolnego, przewidującego wynagrodzenie dla udziałowca (akcjonariusza), który to stan faktyczny mieści się w zakresie normowania przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2. Przepis ten akcentuje przesłankę uzyskania dochodu na skutek odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki. Powyższe odpowiada treści regulacji art. 199 § 1 zdanie drugie Ksh, który stanowi, że udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Ponadto wskazuje, że ustawodawca nie wyłączył w sposób wyraźny z zakresu przedmiotowego art. 10 umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia. Wobec powyższego należy stwierdzić, że umorzenie dobrowolne bez wynagrodzenia mieści się w zakresie normowania przepisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Tutejszy organ podatkowy wskazuje, że stosownie do przywołanej regulacji art. 10 ust. 1 pkt 1 dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód faktycznie uzyskany z tego udziału. Powołany przepis obejmuje zatem dochód, jaki powstaje po stronie udziałowca (akcjonariusza) spółki w następstwie umorzenia udziałów (akcji) tej spółki.Przy ustalaniu dochodu do opodatkowania wartość otrzymanego przez udziałowca majątku, w myśl powołanego przepisu oraz art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy pomniejszyć o wartość nominalną dokonanych wpłat lub równowartość wniesionych wkładów pieniężnych na objęcie udziału (akcji). Reasumując, w przypadku umorzenia udziałów spółki przepis art. 12 ust. 4 pkt 3 będzie miał zastosowanie do udziałów na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów. Zdaniem tut. organu podatkowego nabycie własnych udziałów przez Spółkę bez wynagrodzenia w celu ich umorzenia jest dla niej obojętne podatkowo. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby po stronie Spółki powstał dochód, a tym samym obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc pod uwagę powyższe w opinii Naczelnika Urzędu Skarbowego stanowisko Podatnika jest prawidłowe.Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia. Jak stanowi art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
