Uchwała SN z dnia 18 listopada 1998 r., sygn. I KZP 17/98
Zwrot „pomaga do jej zbycia”, stanowiący znamię czynu zabronionego określonego w art. 215 § 1 kk z 1969 r., może obejmować także takie działanie, które jest pośrednictwem w przekazywaniu sprawcy kradzieży okupu płaconego przez właściciela rzeczy w celu jej odzyskania.
Sąd Najwyższy w sprawie Juliana G. i Jerzego G., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 kpk (z 1969 r.) przez Sąd Apelacyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 20 sierpnia 1998 r., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy sformułowanie „pomaga do jej zbycia” użyte w znamionach ustawowych czynu zabronionego określonego w art. 215 § 1 kk obejmuje także działanie osoby, które w istocie jest pośrednictwem w przekazywaniu sprawcy kradzieży okupu płaconego przez właściciela rzeczy w celu jej odzyskania?”
– podjął uchwałę jak wyżej.
Uzasadnienie
Przedstawione Sądowi Najwyższemu pytanie prawne sformułowane zostało na tle następującej sytuacji:
Julian C. i Jerzy G. oskarżeni zostali o to, że w przeciągu kilku miesięcy przyjęli od nieustalonych osób kilka samochodów uzyskanych za pomocą czynów zabronionych (tzn. skradzionych właścicielom), stanowiących mienie znacznej wartości, z czego uczynili sobie stałe źródło dochodu. Czyny te zakwalifikowane zostały w akcie oskarżenia jako przestępstwa określone w art. 215 § 2 kk z 1969 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
