Uchwała SN z dnia 30 sierpnia 1991 r., sygn. I KZP 13/91
Odbycie kary w wymiarze co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności przez skaranego, który przed wejściem w życie ustawy z 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz.U. nr 64, poz. 390) został warunkowo zwolniony z odbycia reszty orzeczonej kary, a okres wyznaczonej próby nie upłynął przed dniem wejścia w życie powołanej ustawy o amnestii, i co do którego mimo spełnienia warunków określonych w art. 2 ust. 1 tejże ustawy nie wydano postanowienia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, nie daje podstaw do przyjęcia powrotu do przestępstwa (art. 60 k.k.).
Sąd Najwyższy w sprawie Tadeusza K., oskarżonego z art. 208 i 203 § 1 k.k., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Katowicach – postanowieniem z 14 maja 1991 r. – zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy odbycie przez sprawcę przestępstwa kary w wymiarze przekraczającym 6 miesięcy pozbawienia wolności, który przed dniem wejścia w życie ustawy z 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz.U. nr 64, poz. 390) został warunkowo zwolniony z odbycia reszty kary, a okres wyznaczonej próby (art. 93 § 1 k.k.) nie upłynął przed dniem wejścia w życie powołanej ustawy o amnestii, co do którego mimo spełnienia warunków określonych w art. 2 ust. 1 ustawy z 7 grudnia 1989 r. o amnestii nie wydano postanowienia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, stanowi podstawę do zastosowania art. 60 k.k. w wypadku powrotu sprawcy do przestępstwa?” – uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
