Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2020 r., sygn. II OSK 1004/18
Ochrona zdrowia
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski /spr./ Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Lu 862/17 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie na rzecz W. W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Lu 862/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uwzględnił skargę W. W. i uchylił decyzję Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...], którą orzeczono o braku podstaw do stwierdzenia u skarżącego choroby zawodowej w postaci pylicy krzemowej wymienionej w pozycji 3 pkt 1 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1367) zwanego dalej w skrócie rozporządzeniem.
W motywach powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie organy administracji nie dążyły do należytego wyjaśnienia wszystkich okoliczności i ustalenia stanu faktycznego zgodnego z rzeczywistością będącego warunkiem niezbędnym do prawidłowego zastosowania norm prawa materialnego, naruszając tym samym art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 136 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) zwanej dalej w skrócie "K.p.a.".
Podkreślając, że orzeczenia lekarskie, o których mowa w § 5 i 6 rozporządzenia stanowią dowód w rozumieniu art. 75 K.p.a. w związku z art. 84 § 1 K.p.a. podlegający ocenie organu administracji właściwego do stwierdzenia choroby zawodowej, Sąd wskazał, że orzeczenia wydane w niniejszej sprawie budzą istotne zastrzeżenia. Jednostki orzecznicze obu szczebli diagnostycznych, tj. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w L. w opinii z dnia [...] stycznia 2016 r., a także Instytut Medycyny Pracy w Ł. w opinii z dnia [...] maja 2016 r. i z dnia [...] października 2016 r. w wyniku przeprowadzonych badań W. W. nie znalazły podstaw do uznania, by stwierdzone zmiany w jego płucach były chorobą zawodową spowodowaną tym narażeniem. Z akt sprawy wynika, że w wykonanych w 2013 r. badaniach radiologicznych ujawniono pogrubiały i zagęszczony rysunek płucny sercowo w polu płuca lewego oraz zwłóknienia okołooskrzelowe drobne w dolno przyśrodkowej części płuca prawego (akta administracyjne, karty nr 127 i 128). W badaniu radiologicznym przeprowadzonym w okresie hospitalizacji skarżącego w Instytucie Medycyny Pracy w Ł. w dniach od [...]maja do [...] maja 2016 r. stwierdzono, że pola płucne o nieznacznie wzmożonym rysunku śródmiąższowym, z zaznaczonymi cechami zmian okołooskrzelowych i z pojedynczymi cieniami guzkowymi typu p i q, ale bez układu charakterystycznego dla pylicy krzemowej. Sąd zwrócił uwagę, że wyników badań z 2013 r. jednostki orzecznicze w swoich opiniach nie omówiły. Jest to o tyle istotne, gdyż w tym czasie skarżący pracował jeszcze w narażeniu. Należałoby się wypowiedzieć, czy po zakończeniu pracy w C. nastąpiła poprawa w stanie zdrowia skarżącego (obrazie radiologicznym płuc) czy też stan ten pozostał niezmieniony w 2014 r. i 2015 r. Ponieważ Instytut nie znalazł podstaw do rozpoznania pylicy, to zobowiązany był do omówienia wyników badania RTG i wskazania, dlaczego stwierdzone w nim zmiany nie odpowiadają chorobie pylicy. W szczególności wymagane było wyjaśnienie, czy i dlaczego zmiany te nie stanowią tego rodzaju zmian ogniskowych, które Instytut uznaje za konieczne do rozpoznania choroby zawodowej pylicy płuc. Natomiast nie jest w tym zakresie wystarczające ogólnikowe odwołanie się do standardów klasyfikacji pylic Międzynarodowego Biura Pracy, gdyż omawiana klasyfikacja ma charakter zaleceń, a jej celem było wyłącznie ułatwienie i ujednolicenie opisywania indywidualnych objawów pylicy, takich jak zaciemnienia, zagęszczenia drobnoguzkowe i inne. Ponadto klasyfikacja ta nie definiuje jednostek chorobowych, nie określa warunków narażenia zawodowego, nie określa zdolności do pracy. Jej zapisy w konsekwencji nie wyznaczają prawnych definicji pylicy płuc w jakiejkolwiek postaci.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
