Wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2023 r., sygn. II GSK 294/23
Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie wyczerpująco zgromadzonego i wszechstronnie ocenionego materiału dowodowego, w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Krzysztof Sobieralski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Łódzkiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 listopada 2022 r. sygn. akt III SA/Łd 518/22 w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Łódzkiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia 1 czerwca 2022 r. nr ŁPWIS.NS HŚ.9022.5.2022.MZ w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. akt III SA/Łd 518/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu skargi Z.K., zwanego dalej "skarżącym", na decyzję Łódzkiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi, zwanego dalej "organem odwoławczym", z dnia 1 czerwca 2022 r., znak ŁPWIS.NS HŚ.9022.5.2022.MZ, w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Tomaszowie Mazowieckim, zwanego dalej "organem pierwszej instancji" z dnia 24 marca 2022 r., znak HŚHP.442.18.2021, oraz zasądził od organu odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 497 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 15 czerwca 2021 r. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Łodzi zawiadomił organ pierwszej instancji o podejrzeniu u skarżącego choroby zawodowej pod postacią zespołu wibracyjnego: postać kostno-stawowa, wymienionej pod poz. 22.2 wykazu chorób zawodowych. W dniu 1 lipca 2021 r. organ pierwszej instancji wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia choroby zawodowej, następnie decyzją z dnia 24 marca 2022 r. nie stwierdził u skarżącego choroby zawodowej pod postacią zespołu wibracyjnego: postać kostno-stawowa, wymienionej pod poz. 22.2 wykazu chorób zawodowych.
Opisaną na wstępie decyzją z dnia 1 czerwca 2022 r. organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazano, że miejscami pracy, z którymi wiązało się podejrzenie choroby zawodowej u skarżącego była zarówno Wojewódzka Kolumna Transportu Sanitarnego w Łodzi, Oddział w Piotrkowie Trybunalskim (obecnie Wojewódzka Stacja Ratownictwa Medycznego w Łodzi), jak i [...] Sp. z o.o. w Tomaszowie Mazowieckim. W toku postępowania ustalono, że do obowiązków Z.K. zatrudnionego na stanowisku kierowcy w [...] Sp. z o.o. w Tomaszowie Mazowieckim należało kierowanie pojazdami uprzywilejowanymi marki Renault Master (tj. średnio 50% czasu na zmianie roboczej). Pozostałe 50% czasu pracy zajmowało oczekiwanie na zgłoszenie, przygotowanie pojazdu, wypełnianie/uzupełniane dokumentacji (kart drogowych) lub badanie pacjenta przez personel lekarsko-ratowniczy. Praca wykonywana była w systemie zmianowym 12-godzinnym, średnio 14-16 dyżurów w miesiącu. W trakcie 12-godzinnego dyżuru pracownik spędzał średnio od 3 do 6 godzin za kierownicą. Pracownikowi przysługiwały w trakcie dyżuru dwie regulaminowe przerwy 15- minutowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
