Wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2023 r., sygn. II GSK 305/23
Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie wyczerpująco zgromadzonego i wszechstronnie ocenionego materiału dowodowego, w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Krzysztof Sobieralski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Łódzkiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 listopada 2022 r. sygn. akt III SA/Łd 517/22 w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Łódzkiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia 1 czerwca 2022 r. nr ŁPWIS.NS HŚ.9022.4.2022.MZ w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. akt III SA/Łd 517/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu skargi Z.K., zwanego dalej "skarżącym", na decyzję Łódzkiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi, zwanego dalej "organem odwoławczym", z dnia 1 czerwca 2022 r., znak ŁPWIS.NS HŚ.9022.4.2022.MZ, w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Tomaszowie Mazowieckim, zwanego dalej "organem pierwszej instancji" z dnia 24 marca 2022 r., znak HŚHP.442.17.2021, oraz zasądził od organu odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 497 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 15 czerwca 2021 r. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Łodzi zawiadomił organ pierwszej instancji o podejrzeniu u skarżącego choroby zawodowej pod postacią obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowonerwowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonego jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1,2 i 3 kHz, wymienionej pod poz. 21 wykazu chorób zawodowych. W dniu 1 lipca 2021 r. organ pierwszej instancji wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia choroby zawodowej, następnie decyzją z dnia 24 marca 2022 r. nie stwierdził u skarżącego choroby zawodowej pod postacią obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowonerwowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonego jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1,2 i 3 kHz.
Opisaną na wstępie decyzją z dnia 1 czerwca 2022 r. organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazano, że miejscami pracy, z którymi wiązało się podejrzenie choroby zawodowej u skarżącego była zarówno Wojewódzka Kolumna Transportu Sanitarnego w Łodzi, Oddział w Piotrkowie Trybunalskim (obecnie Wojewódzka Stacja Ratownictwa Medycznego w Łodzi), jak i [...] Sp. z o.o. w Tomaszowie Mazowieckim. W toku postępowania ustalono, że do obowiązków Z. K. zatrudnionego na stanowisku kierowcy w [...] Sp. z o.o. w Tomaszowie Mazowieckim należało kierowanie pojazdami uprzywilejowanymi marki Renault Master (tj. średnio 50% czasu na zmianie roboczej). Pozostałe 50% czasu pracy zajmowało oczekiwanie na zgłoszenie, przygotowanie pojazdu, wypełnianie/uzupełniane dokumentacji (kart drogowych) lub badanie pacjenta przez personel lekarsko-ratowniczy. Praca wykonywana była w systemie zmianowym 12-godzinnym, średnio 14-16 dyżurów w miesiącu. W trakcie 12-godzinnego dyżuru pracownik spędzał średnio od 3 do 6 godzin za kierownicą. Pracownikowi przysługiwały w trakcie dyżuru dwie regulaminowe przerwy 15- minutowe. Skarżący został również poddany badaniom specjalistycznym w uprawnionej do orzekania o chorobach zawodowych jednostce orzeczniczej pierwszego stopnia, tj. Przychodni Konsultacyjno-Diagnostycznej Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Łodzi. W wyniku przeprowadzonych badań, analizy narażenia zawodowego, przebiegu i charakteru klinicznego choroby 31 stycznia 2022 r. wydano orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej pod postacią obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że u badanego stwierdzono obustronny odbiorczy ubytek słuchu typu czuciowo-nerwowego o średniej wielkości w uchu prawym 41,6 dB, w uchu lewym 45 dB. W cenie WOMP w Łodzi brak jest podstaw do rozpoznania zawodowego uszkodzenia słuchu ze względu na fakt, że rozpoznanie ww. choroby zawodowej jest możliwe, jeżeli od momentu przerwania narażenia na hałas nie minęło więcej niż 2 lata. W tym przypadku upłynęło ponad 11 lat, a zatem nie został spełniony ustawowy wymóg nie przekroczenia 2 lat od ustania narażenia. Ponadto wielkość stwierdzonego ubytku słuchu nie spełnia warunków kryterium diagnostyczno-orzeczniczego zawartego w rozporządzeniu z dnia 30 czerwca 2009 r., tj. stwierdzany niedosłuch jest mniejszy od 45 dB w uchu lepiej słyszącym obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości 1,2 i 3 kHz. Od powyższego orzeczenia skarżący nie złożył wniosku o przeprowadzenie ponownego badania przez jednostkę orzeczniczą drugiego stopnia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
