Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2020 r., sygn. II FSK 2011/18
Podatkowe postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (spr.), po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1135/17 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. oddala skargę w całości, 3. zasądza od T. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 610 (słownie: sześćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 9 stycznia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1135/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi T. S. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (dalej: Dyrektor) z 22 grudnia 2016 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności prezesa zarządu wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r., uchylił zaskarżoną decyzję.
Z przedstawionego przez WSA w Warszawie stanu sprawy wynika, że Dyrektor w uzasadnieniu swojej decyzji wskazał, iż zaległości podatkowe spółki z o.o. A. w L. (dalej: Spółka), której prezesem zarządu był Skarżący, dotyczyły podatku od towarów i usług za marzec oraz od maja do września 2011 r., które powstały w wyniku nieuiszczenia podatku wynikającego z deklaracji VAT-7 i ich korekt. Egzekucja administracyjna prowadzona wobec majątku Spółki okazała się bezskuteczna. Skarżący pełnił funkcję prezesa zarządu w czasie upływu terminu płatności powyższych zobowiązań podatkowych. Zdaniem Dyrektora w sprawie nie wystąpiły przesłanki wyłączające odpowiedzialność Skarżącego. W tym zakresie Dyrektor badał czy i kiedy wystąpiły przesłanki do ogłoszenia upadłości Spółki, odwołując się do art. 10, art. 11 ust. 1 i 2 oraz art. 21 ustawy z 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2015 r. poz. 233 ze zm. - dalej p.u.i.n.). W uzasadnieniu decyzji zostało podane, że Spółka nie uregulowała wobec Skarbu Państwa zobowiązań z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłat wynagrodzeń za styczeń - sierpień 2011 r. oraz z tytułu podatku od towarów i usług za marzec oraz za okres od maja do września 2011 r. Termin płatności podatku dochodowego od osób fizycznych za styczeń 2011 r. przypadał na 21 lutego 2011 r. Z tym też dniem Spółka zaprzestała regulowania swoich zobowiązań wobec Skarbu Państwa. Jak przyjął Dyrektor, stan niewypłacalności Spółki "został utrwalony" w kolejnych okresach rozliczeniowych (PIT-4 za okres luty - sierpień 2011r. oraz VAT za marzec oraz za okres od maja do września 2011 r.). Z tych względów zdaniem Dyrektora podstawy do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości zaistniały już na początku 2011 r. Skoro zatem wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki Skarżący złożył dopiero 25 lipca 2011 r., nie dochował obowiązku wynikającego z art. 21 ust. 1 p.u.i.n. Upadłość Spółki została ogłoszona postanowieniem sądu z 5 września 2011 r. Następnie postanowieniem z 18 listopada 2013 r. postępowanie upadłościowe zostało umorzone z uwagi na brak środków pieniężnych na pokrycie kosztów tegoż postępowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
