Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2023 r., sygn. I FSK 1495/19
Pojęcie "usług restauracyjnych i cateringowych" w kontekście podatku VAT obejmuje dostarczanie żywności wraz z usługami wspomagającymi, które umożliwiają natychmiastowe spożycie żywności przez klienta końcowego. Decydujące jest, czy klient wykorzystuje te usługi wspomagające, a nie tylko fakt dostarczenia żywności. W przypadku braku korzystania z tych usług, nie można uznać transakcji za usługę restauracyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.), Sędzia NSA Mariusz Golecki, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej z udziałem Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców skargi kasacyjnej S. sp. k. w W. (obecnie S. S.A. w W.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 742/18 w sprawie ze skargi S. sp. k. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 28 grudnia 2017 r. nr 1401-IOV-5.4103.215.2017.AG w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia 2013 r. do grudnia 2014 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 31 stycznia 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 742/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1) lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", uwzględnił skargę S. sp. k. (obecnie S. S.A., dalej "spółka" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej "organ" lub "organ odwoławczy") z 28 grudnia 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2013 r. do grudnia 2014 r. i uchylił zaskarżoną decyzję.
W sporze co do właściwej klasyfikacji świadczeń skarżącej sąd pierwszej instancji stwierdził, że spółka świadczy szeroko rozumiane usługi związane z wyżywieniem — usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych. Dla takiej klasyfikacji kluczowe znaczenie ma to, że dania skarżącej nie są zamrażane ani pakowane próżniowo i etykietowane z przeznaczeniem na sprzedaż, ale są przyrządzane i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia (nawet w przypadku dostawy pod adres wskazany przez klienta). Oferowany zaś przez spółkę standard spożycia posiłku ma, zdaniem sądu, znaczenie wtórne i nie może dowodzić, że nie świadczy ona usługi gastronomicznej.
W powyższym zakresie sąd pierwszej instancji nie dopatrzył się przy tym naruszenia przez organy podatkowe przepisów postępowania, w szczególności art. 14k § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, ze zm.), dalej "o.p." Zdarzenia opisane przez spółkę we wniosku o interpretację indywidualną odbiegały bowiem od okoliczności faktycznych ustalonych w rozpoznawanej sprawie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
