Wyrok NSA z dnia 13 września 2019 r., sygn. I FSK 1328/17
W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynnością opodatkowaną tym podatkiem jest odpłatna dostawa towarów rozumiana, co do zasady, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definiując dostawę towarów ustawodawca nie posłużył się pojęciami z zakresu prawa cywilnego takimi jak przeniesienie prawa własności, czy też przeniesienie posiadania, które określone zostały w Kodeksie cywilnym. Przyjął natomiast, że określona czynność stanowi dostawę towarów, jeżeli towarzyszy jej przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Uprawniony jest więc wniosek, że w sytuacji, gdy w danych okolicznościach nie doszło do przekazania nabywcy faktycznego władztwa nad towarami, nie można mówić o wystąpieniu dostawy towarów w znaczeniu podatkowym.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Czuduk, po rozpoznaniu w dniu 13 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej V. Sp. z o.o. z siedzibą w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 1046/16 w sprawie ze skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 7 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2014 r. oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Lu 1046/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę W. Sp. z o.o. z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 7 października 2016 r. o nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2014 r.
Sąd I instancji zgodził się z organami podatkowymi, które uznały, że podatnik w sposób nieuprawniony dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur wystawionych przez A. Sp. z o.o. oraz O. Sp. z o.o., których przedmiotem była dostawa telefonów komórkowych, naruszając art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Faktury te nie dokumentują bowiem faktycznej dostawy towarów. Wobec stwierdzenia, że spółka nie wykonywała w okresie od stycznia do lutego 2014 r. czynności opodatkowanych, a poprzez wystawianie faktur VAT pozorowała jedynie prowadzenie działalności gospodarczej, zakwestionowano również faktury wystawione przez firmy D. Sp. z o.o. oraz G. A. Usługi Rachunkowe i Doradcze na zakupy usług księgowych oraz obsługi logistycznej, albowiem nabywane towary i usługi nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi.
W opinii Sądu organy zasadnie również zakwestionowały wystawione przez podatnika faktury na rzecz B. Sp. z o.o., W. [...] Sp. z o.o. oraz S. [...] s.c., skoro bowiem spółka nie uzyskała prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, nie doszło do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy. Podstawą powyższych wniosków jest ustalenie, że podatnik nie prowadził rzeczywistej działalności gospodarczej, lecz uczestniczył w karuzeli podatkowej, mającej na celu wyłudzenie podatku, pełniąc rolę tzw. bufora krajowego. Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym ostatecznej decyzji wydanej w stosunku do firmy O. oraz ustaleń poczynionych przez Prokuraturę Apelacyjną w R. stwierdzono, że firmy uczestniczące w przestępczym procederze prowadziły zamknięty obrót telefonami komórkowymi, w rzeczywistości jednak ograniczały się do pozorowania milionowych transakcji, nie zawierając z kontrahentami żadnych pisemnych umów, posiadając jedynie wirtualne siedziby, uniemożliwiające z nimi kontakt, nie składały deklaracji podatkowych. Ustalono, że w rozliczeniach należności za wystawione faktury posługiwano się instrukcjami płatniczymi, w wyniku czego co do zasady większa część należności za faktury miała być przekazywana na konta innych podmiotów. Sam podatnik nie poszukiwał nowych kontrahentów, ograniczając się do kontaktu z firmami wchodzącymi w skład karuzeli podatkowej, posiadającymi konta magazynowe w firmie D.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
