10.07.2019

Wyrok NSA z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. II FSK 2849/17

W świetle art. 190 ust. 4 Konstytucji RP w razie odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu, na podstawie którego zostały wydane prawomocne orzeczenie sądowe lub ostateczna decyzja administracyjna, dopuszczalność wznowienia postępowania administracyjnego lub sądowoadministracyjnego wystąpi dopiero po upływie terminu odroczenia, jeżeli ustawodawca wcześniej nie zmieni lub nie uchyli danego przepisu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1456/16 w sprawie ze skargi P.T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego za 2008 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P.T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

UZASADNIENIE 1. Wyrokiem z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Po 1456/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P.T. (skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2016 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego za 2008 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd powołał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok (oraz pozostałe cyt. wyroki) jest dostępny na stronie: www.orzeczenia.nsa.gov.pl. 2.1 W skardze kasacyjnej od tego wyroku skarżący, zaskarżając go w całości, zarzucił: 1) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 151 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) p.p.s.a. w zw. z art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm; dalej: O.p.) poprzez oddalenie skargi pomimo tego, że brak było podstaw do umorzenia postępowania w sprawie wznowienia postępowania podatkowego, gdyż nie było ono bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 208 O.p., co uzasadniało uwzględnienie skargi i uchylenie zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej; 2) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 151 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) p.p.s.a. w zw. z art. 240 § 1 pkt 8 O.p. w zw. z art. 190 ust. 4 Konstytucji RP poprzez oddalenie skargi i uznanie, ze istniały podstawy do umorzenia postępowania w sprawie wznowienia postępowania pomimo tego, że ostateczna decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 listopada 2012 r. została wydana na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f.), uznanym przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją (wyrok TK z dnia 29 lipca 2014 r., sygn. P 49/13) i w związku z tym spełnione zostały przesłanki do wznowienia postępowania i rozstrzygnięcia sprawy przez organ podatkowy co do istoty, co uzasadniało uwzględnienie skargi i uchylenie zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej. Przy tak sformułowanych zarzutach skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i rozpoznanie skargi, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. 2.2 W odpowiedzi na skargę kasacyjną Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: 3.1 Skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie. W skardze kasacyjnej sformułowano zarzuty naruszenia przepisów postępowania. Zasadą przyjętą przez ustawodawcę w przypadku wad procesowych jest (za wyjątkiem wad kwalifikowanych skutkujących nieważnością aktu administracyjnego albo wznowieniem postępowania) konieczność wzruszenia zaskarżonego aktu jedynie w sytuacji, gdy wada ta ma postać istotnej. Skuteczność zarzutów procesowych ma więc charakter warunkowy. Określając ramy prawne sądowej kontroli aktów administracyjnych ustawodawca dał temu wyraz w treści przepisów art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) oraz art. 174 pkt 2 p.p.s.a., zastrzegając kwalifikowany charakter naruszenia przepisów postępowania, tj. jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Odnosi się to do sytuacji w której zachodzi duże prawdopodobieństwo, że w przypadku, gdyby nie doszło do naruszenia danych przepisów procesowych, to zapadłoby w sprawie rozstrzygnięcie odmienne od tego które zostało wydane. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarówno zarzuty skargi kasacyjnej, jak i ich uzasadnienie, nie dostarczają argumentów na wykazanie, że Sąd pierwszej instancji naruszył przepisy postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne