Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. I GSK 210/16
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 października 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1047/15 w sprawie ze skargi spółki cywilnej A. [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej [...] na rzecz spółki cywilnej A. [...] 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I
Wyrokiem z dnia 15 października 2015 r. (sygn. akt I SA/Wr 1047/15) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. b) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), uwzględnił skargę spółki cywilnej A., uchylając zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] marca 2015 r. (nr [...]), która utrzymywała w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. ([...]) o określeniu stronie skarżącej wysokości zobowiązania w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego.
Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów celnych zaprezentowane w kontrolowanych w sprawie decyzjach. Organy te ustaliły, że w dniu [...] czerwca 2014 r. skarżąca spółka złożyła deklarację uproszczoną AKC-U w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego marki [...] (nr nadwozia [...]). W deklaracji tej wskazano podstawę opodatkowania w wysokości [...] zł oraz zadeklarowano podatek akcyzowy w wysokości [...] zł. W ramach weryfikacji tejże deklaracji uproszczonej, Naczelnik Urzędu Celnego - działając na podstawie art. 104 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) - wezwał stronę do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub pisemnego wskazania przyczyn uzasadniających podanie wysokości podstawy opodatkowania w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego. W odpowiedzi strona nie wyraziła zgody na korektę podatku akcyzowego, a następne przesłała wyjaśnienie i dokumentację fotograficzną oraz tłumaczenie ekspertyzy z dnia [...] września 2012 r. dotyczącej badania technicznego przedmiotowego pojazdu, wykonanej na zlecenie francuskiego sprzedawcy. Po dokonaniu analizy zgromadzonych dokumentów, Naczelnik Urzędu Celnego wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wspomnianego samochodu osobowego. W toku postępowania organ I instancji postanowieniem z dnia [...] listopada 2014 r. postanowił o przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej na okoliczność ustalenia wartości rynkowej przedmiotowego samochodu osobowego, wskazując jako wykonawcę opinii D. Spółkę z o.o. z siedzibą w [...]. W dniu [...] listopada do organu I instancji wpłynęła opinia z dnia [...] listopada 2014 r. sporządzona przez rzeczoznawcę samochodowego Z. B. Na podstawie zebranych dowodów Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. określił spółce cywilnej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym na kwotę [...] zł (o 1997 zł większą niż zadeklarowana przez stronę), zaś Dyrektor Izby Celnej - po rozpatrzeniu odwołania strony - decyzją z dnia [...] marca 2015 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podzielił pogląd strony postępowania, że organ I instancji wadliwie przeprowadził postępowanie w zakresie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, bowiem w postanowieniu o przeprowadzeniu tego dowodu nie wskazano osoby biegłego. W związku z tym Dyrektor Izby Celnej uznał, że opinia z [...] listopada 2014 r. nie może stanowić dowodu, o którym mowa w art. 197 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). Jednocześnie organ odwoławczy uznał, że uchybienie to nie skutkuje wadliwością decyzji organu I instancji mogącą skutkować koniecznością jej uchylenia, bowiem wspomniana opinia - nie będąc dowodem z opinii biegłego - jest jednak dowodem w sprawie, który należało dopuścić w postępowaniu, stosownie o treści art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
