Wyrok NSA z dnia 17 sierpnia 2010 r., sygn. I FSK 1250/09
Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego z tytułu faktycznej czynności podatnika wystawiającego fakturę, czyli obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu. Jeżeli brak jest takiej faktycznej czynności u wystawcy faktury, nie może z jej tytułu powstać obowiązek podatkowy, a tym samym brak jest prawa do odliczenia podatku z takiej faktury.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Zając, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2064/08 w sprawie ze skargi R. K. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 11 czerwca 2008 r. nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące: kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 5400 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 13.01.2009 r. sygn. III SA/Wa 2064/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej "popsa" oddalił skargi R. K. na siedem decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 11.06.2008 r., utrzymujących w mocy siedem decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 31.01.2008 r., którymi określono zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od kwietnia do października 2003 r.
W uzasadnieniu do tego wyroku Sąd przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania. W tych ramach wskazał, że w następstwie postępowania kontrolnego organ I instancji zakwestionował odliczenie przez podatnika podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez PHU "P." M. S. Faktury stwierdzały bowiem czynności, które nie zostały dokonane pomiędzy wskazanymi w nich podmiotami. Działalności pod firmą PHU "P." M. S, nie prowadził M. S., lecz będący formalnie jego pełnomocnikami, T. C. oraz L. K. To oni byli faktycznymi sprzedawcami. Dyrektor Izby Skarbowej, nie uznając zarzutów odwołania, utrzymał decyzje organu I instancji w mocy. W szczególności nie był, jego zdaniem, trafny zarzut naruszenia art. 84 i 217 Konstytucji, gdyż powołany w podstawie prawnej decyzji obok art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.) - dalej "u.p.t.u.", § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.03.2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy od podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 27, poz. 268 ze zm.) - dalej "rozporządzenie Ministra Finansów z 22.03.2002 r." nie był sprzeczny z regulacją ustawową. Decyzje organu I instancji nie naruszały również zasady neutralności oraz proporcjonalności, jak i wskazanego przepisu rozporządzenia. Organ podkreślił, że faktura, która nie wskazuje na rzeczywiste podmioty transakcji, nie daje prawa do odliczenia zawartego w niej podatku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
