Wyrok NSA z dnia 8 marca 2006 r., sygn. II FSK 380/05
Ponieważ bezsporne jest, że kwota, na podstawie której ustalono wartość początkową środków trwałych, nie została zapłacona sprzedającemu z tytułu kupna, to nie stanowi ona zatem wydatku na nabycie środka trwałego i nie może stanowić podstawy kosztu uzyskania przychodu w przypadku zbycia przedmiotowych środków trwałych.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędziowie NSA Sylwester Marciniak (spr.), Anna Kwiatek, , Protokolant Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej "P." Sp. z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2004 r., sygn. akt III SA/Wa 503/04 wydanego w sprawie ze skargi "P." Sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 20 lutego 2004 r., (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 grudnia 2004 r. /III SA/Wa 503/04/ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "P." sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 20 lutego 2004 r., (...), w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r.
2. W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji ustalił, iż zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 28 listopada 2003 r., określającą "P." sp. z o.o. w S. zobowiązanie podatkowe za 2000 r., wysokość zaliczek na podatek dochodowy za styczeń - grudzień 2000 r. oraz odsetki za zwłokę z tytułu niezapłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za 2000 r. Uzasadniając swe rozstrzygnięcie Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że księgi rachunkowe spółki za rok 2000 obejmują naliczenia amortyzacji od wartości początkowej środków trwałych ustalonej niezgodnie z właściwymi przepisami i wykazują zawyżone koszty amortyzacji oraz koszty sprzedaży środków trwałych. Wartość początkowa środków trwałych stanowiąca podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych oraz aktualizacji wyceny powinna być ustalona w cenie ich nabycia, powiększonej o ewentualne nakłady. Na skutek niedopełnienia przez spółkę zawartego w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymogu prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu /straty/ podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, księgi rachunkowe spółki zostały uznane za nierzetelne w trybie art. 193 Ordynacji podatkowej w odniesieniu do zawartych w niej zapisów dotyczących kosztów, zaś podstawę opodatkowania określono w drodze oszacowania, na podstawie art. 23 par. 1 pkt 2 i par. 4 Ordynacji podatkowej. Przyczyną tego było niewyodrębnienie w akcie notarialnym z dnia 23 kwietnia 1993 r. składających się na cenę mieszalni pasz poszczególnych składników majątkowych transakcji. Organ wskazał też, że nie jest związany wynikiem kontroli z dnia 6 września 1995 r. w zakresie dotyczącym ustalenia wysokości zobowiązania za 2000 r. Niemożność wzruszenia wyniku kontroli za 1994 r. nie oznacza braku możliwości określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego za 2000 r. Prawo podatkowe nie przewiduje instytucji przedawnienia dowodów, może natomiast dopuścić jako dowód wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dopuszczenie dowodu w sprawie nie jest ograniczone obowiązującym terminem przechowywania ksiąg i dokumentów, natomiast skutkiem upływu tego terminu jest brak konieczności utrzymywania tego zbioru ksiąg i dokumentów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
