Jak ustalić prawo do odprawy emerytalno-rentowej i jej wysokość
Odprawa emerytalna ma charakter jednorazowy. Oznacza to, że pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa. Jednak w sytuacji, gdy osoba uprawniona do odprawy jest zatrudniona u kilku pracodawców i z każdym z nich rozwiąże stosunek pracy w związku z przejściem na emeryturę w tym samym terminie, odprawa przysługuje od każdego z tych pracodawców.
Odprawa przysługuje pracownikowi, z którym umowa o pracę została rozwiązana w związku z przejściem na emeryturę (rentę). Zatem uprawniona do otrzymania tego świadczenia jest osoba, która jednocześnie:
● spełnia wymagania do uzyskania emerytury (renty),
● rozwiązała stosunek pracy, przy założeniu, że istnieje związek między rozwiązaniem umowy a przejściem na emeryturę (rentę).
Jeśli powyższe przesłanki zostaną spełnione, wówczas pracodawca jest zobowiązany do wypłaty odprawy pieniężnej. Z powszechnego charakteru odprawy emerytalnej (rentowej) wynika, że przysługuje bez względu na podstawę nawiązania stosunku pracy (umowa o pracę, mianowanie, powołanie, wybór, spółdzielcza umowa o pracę) oraz wymiar czasu pracy, w jakim pracownik był poprzednio zatrudniony.
Nabycie prawa do emerytury oznacza, że w dniu ustania stosunku pracy zatrudniony musi spełniać warunki do uzyskania uprawnień emerytalnych. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 9 kwietnia 1998 r. (I PKN 508/97, OSNP 1999/8/267), odprawa emerytalna przysługuje nawet w sytuacji, gdy orzeczenie przyznające emeryturę zostało wydane później, tj. po rozwiązaniu stosunku pracy, a w dniu ustania stosunku pracy pracownik spełniał warunki do jej nabycia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty