Wyrok NSA z dnia 9 października 2024 r., sygn. II OSK 886/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia NSA Jerzy Stankowski Protokolant: sekretarz sądowy Monika Czaplicka po rozpoznaniu w dniu 9 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2022 r. sygn. akt VII SA/Wa 1689/22 w sprawie ze skargi T. S. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...]grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. S. na rzecz Miasta [...] kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 30 listopada 2022 r., sygn. akt VII SA/Wa 1689/22, oddalił skargę T. S. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Pismem z 21 lipca 2022 r. T. K. S. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, działając m.in. w oparciu o art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 713 ze zm., dalej: u.s.g.) w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r., poz. 935), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - za pośrednictwem Rady Miasta [...] - skargę na uchwałę nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2011 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] w rejonie ul. [...] część I (Dz. Urz. Woj. Maz. z [...] r. Nr [...], poz. [...], dalej również jako "m.p.z.p."). Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 7 w zw. z art. 6 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. Nr 80 poz. 717 ze zm., dalej: u.p.z.p.), art. 140 Kodeksu cywilnego, art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 3 ust. 1 u.p.z.p. poprzez nieuzasadnione, rażące naruszenie prawa własności skarżącego na skutek uchwały, na mocy której teren działek ewidencyjnych nr [...] oraz [...] z obrębu [...] przy ul. [...] w [...] przeznaczony został na realizację usług oświaty, sportu i rekreacji oraz żłobków z możliwością realizacji funkcji uzupełniających, a w szczególności przeznaczony pod realizację szkoły publicznej i żłobka oraz rażące naruszenie konstytucyjnych zasad równości i proporcjonalności, wskutek czego w znaczny sposób uniemożliwiono wykonywanie prawa własności oraz wykorzystywanie działki, stanowiącej własność prywatną skarżącego. Z uwagi na powyższe zarzuty w skardze wniesiono o stwierdzenie nieważności § 112 ww. uchwały, w części, w jakiej dotyczy on działek ewidencyjnych nr [...] oraz [...] z obrębu [...] przy ul. [...] w [...].
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
