Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2024 r., sygn. I FSK 2048/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka, Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 maja 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 12/19 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 6 listopada 2018 r., nr 0601-IOV-1.4103.86.2018.6 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie kwotę 4.050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
ZASADNIENIE
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
1.1. Wyrokiem z dnia 15 maja 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 12/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę M. B. (powoływana dalej jako skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 6 listopada 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (podatku VAT) za miesiące od stycznia do grudnia 2013 r. (wyrok z uzasadnieniem dostępny jest w bazie CBOSA na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl).
1.2. W uzasadnieniu wyroku sąd pierwszej instancji wskazał, że spór skarżącej z organem podatkowym dotyczy prawa skarżącej do odliczenia podatku VAT ujętego w fakturach wystawionych przez spółkę z o.o. F. i spółkę jawną K. Sąd wskazał, że organy podatkowe w postępowaniu podatkowym wykazały, że spółki F. i K. nie sprzedały skarżącej oleju napędowego wykazanego w fakturach wystawionych na rzecz skarżącej. Aktywność tych spółek ograniczyła się wyłącznie do wystawiania faktur, które miały służyć do stworzenia pozorów obrotu paliwem. Zdaniem sądu organy za pomocą dowodów wykazały, że czynności skarżącej odnoszące się do rzekomych zakupów od spółek F. i K., nie wiązały się z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i stanowiły element procederu ukierunkowanego wprost na uzyskanie korzyści w podatku VAT polegającej na skorzystaniu z odliczenia podatku naliczonego, które w świetle obowiązujących przepisów nie przysługiwało skarżącej. Transakcje te polegały wyłącznie na przyjmowaniu i ujmowaniu w deklarowanych rozliczeniach VAT faktur pozbawionych odzwierciedlenia w rzeczywistości. W związku z tym, zdaniem sądu, stosownie do art. art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.) powoływanej dalej jako ustawa o VAT, skarżącej nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT wykazanego w spornych fakturach.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
