Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 642/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia WSA del. Artur Kot, Protokolant Natalia Simaszko, po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 1484/21 w sprawie ze skargi M. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 września 2021 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2021 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sygnatura akt II FSK 642/22
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku w przedmiocie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2021 r.
Sąd wskazał, że skarżący jest marynarzem zatrudnionym na pokładzie statku morskiego S. Właścicielem statku jest przedsiębiorstwo z siedzibą w Norwegii, a jest on zarejestrowany pod banderą Norwegii. Statek ten kwalifikowany jest jako multi purpose offshore vessel (Offshore Support Vessel), to jest wielozadaniowy statek przybrzeżny. Tego typu statki przeznaczone są do eksploatacji podmorskiej, między innymi w ramach budowy i prac montażowych czy konserwacji, nie zaś do przewozu towarów i pasażerów. Jednostka, na której zatrudniony jest skarżący, nie jest zatem statkiem eksploatowanym w transporcie międzynarodowym, nie została więc spełniona przesłanka, o której mowa w art. 14 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899, dalej: Konwencja polsko-norweska). W konsekwencji brak jest podstaw do zastosowania ulgi podatkowej przewidzianej w art. 27g ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, dalej: u.p.d.o.f.), a tym samym skarżący nie uprawdopodobnił, że zaliczki obliczone od uzyskiwanych przez niego dochodów z pracy najemnej będą niewspółmiernie wysokie w stosunku do przewidywanego podatku dochodowego za rok 2020, co z kolei uzasadnia odmowę ograniczenia poboru zaliczek na podstawie art. 22 § 2a ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, dalej: O.p.).
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej skarżący wniósł o jego uchylenie w całości i uwzględnienie skargi, względnie przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
