Wyrok NSA z dnia 10 maja 2022 r., sygn. II OSK 1482/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 2009/18 w sprawie ze skargi A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w W. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] maja 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 listopada 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2009/18, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a." oddalił skargę A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w W. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] maja 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wójt Gminy M., po rozpatrzeniu wniosku A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w W., przygotował projekt decyzji ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie podświetlanej dwutablicowej konstrukcji reklamowej, na części działki nr [...], obręb [...], gm. M. Projekt decyzji – z uwagi na położenie w obszarze przyległym do pasa drogowego drogi krajowej S7 – przedstawiono zarządcy tej drogi do uzgodnienia.
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad postanowieniem z [...] marca 2018 r. odmówił uzgodnienia projektu decyzji. Zaskarżonym postanowieniem z [...] maja 2018 r. organ utrzymał w mocy swoje postanowienie. W uzasadnieniu wskazano, że linie rozgraniczające teren inwestycji zostały wskazane w odległości około 10 m od krawędzi jezdni drogi ekspresowej S7, co nie jest zgodne z przepisem art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2222 ze zm.). Organ wyjaśnił, że droga serwisowa przebiegająca w pasie drogowym wzdłuż drogi ekspresowej S7 (działka nr [...]) stanowi dodatkową jezdnię drogi ekspresowej i dlatego też wskazana wyżej odległość sytuowania obiektu budowlanego dotyczy również drogi serwisowej. Kolejną przyczyną odmowy uzgodnienia projektu decyzji była niezgodność planowanych przez inwestora działań z zasadami bezpieczeństwa ruchu drogowego. Organ powołał się w tym względzie na art. 35 ust. 3 ww. ustawy. Podniesiono, że w analizowanym przypadku urządzenie reklamowe ma być ustawione na odcinku drogi wymagającym od kierujących pojazdami zachowania szczególnej uwagi, o czym świadczy klasa drogi i istniejąca organizacja ruchu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
