Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. II OSK 1454/21
Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, ocena wpływu instalacji radiokomunikacyjnych na środowisko musi opierać się na równoważnej mocy promieniowanej izotropowo dla pojedynczej anteny.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Miron, Sędzia NSA Arkadiusz Despot – Mładanowicz (spr.), Sędzia WSA (del.) Grzegorz Rząsa, Protokolant starszy asystent sędziego Małgorzata Mańkowska, po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 grudnia 2020 r. sygn. akt II SA/Lu 492/20 w sprawie ze skargi W. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia 16 czerwca 2020 r. nr SKO.II.41/632/PZP/2020 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 22 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Lu 492/20, po rozpoznaniu skargi W. D., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia 16 czerwca 2020 r., znak: SKO.II.41/632/PZP/2020 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia 25 czerwca 2019 r., znak: SKO.II.41/643/PZP/2019 umarzającą postępowanie nieważnościowe.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Chełmie zaskarżoną decyzją z dnia 16 czerwca 2020 r., po ponownym rozpatrzeniu sprawy na wniosek W. D., na podstawie art. 138 § 1 pkt 2, art. 157, art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 256), dalej "k.p.a.", uchyliło decyzję własną z dnia 25 czerwca 2019 r., znak: SKO.II.41/643/PZP/2019 i odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy [...] z dnia 25 lutego 2019 r., znak: PP.6733.5.2018 o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji p.n. "budowa stacji bazowej telefonii komórkowej [...] (...) polegająca na realizacji następujących elementów: wieży kratowej o wysokości 60,45 m n.p.t., zespołu anten sektorowych zamontowanych na konstrukcji wieżowej, urządzeń zasilających, sterujących i nadawczo - odbiorczych oraz instalacji zasilającej i odgromowej na działce nr [...], położonej w [...] gm. [...]".
We wskazanej decyzji lokalizacyjnej, organ wyjaśnił, że wzdłuż osi głównych wiązek promieniowania anten nie występują miejsca dostępne dla ludności, zaś z pisma inwestora z dnia 14 grudnia 2018 r. i załączonej mapy wynika, że działka nr [...], należąca do W. D., zabudowana obiektami młyna i produkcji mąki, nie znajduje się pod obszarami oddziaływania planowanej stacji bazowej. Organ stwierdził, że dla przedstawionej przez inwestora konfiguracji anten sektorowych, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 71), dalej "rozporządzenie z 2010 r." sporna inwestycja radiokomunikacyjna nie zalicza się do przedsięwzięć mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, nie ma zatem obowiązku uzyskania decyzji środowiskowej. Pola elektromagnetyczne o wartościach wyższych od granicznych określonych dla miejsc dostępnych dla ludzi nie wystąpią w miejscach ich przebywania i zamieszkiwania (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów), a projektowana stacja nie będzie uciążliwa dla środowiska i ludzi oraz będzie spełniać wymagania określone w ww. rozporządzeniu. Miejsca dostępne dla ludności, w tym teren produkcji przetwórstwa zbożowego, nie występują w osi głównej promieniowania anten sektorowych. Na podstawie przeprowadzonych obliczeń stwierdzono, że obszary w których wartość gęstości mocy pola elektromagnetycznego przekroczy 0,1 W/m2 znajdują się w miejscach niedostępnych dla ludności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
