Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2023 r., sygn. I OSK 2040/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Mariola Kowalska Sędzia NSA Piotr Niczyporuk po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 lipca 2022 r., sygn. akt II SA/Po 318/22 w sprawie ze skargi R.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie z dnia 12 kwietnia 2022 r., nr SKO.442.551.152.2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 13 lipca 2022 r., sygn. akt II SA/Po 318/22 po rozpoznaniu sprawy ze skargi R.B. (dalej: skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie (dalej: organ, Kolegium) z 12 kwietnia 2022 r., nr SKO.442.551.152.2022, w punkcie pierwszym uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza W. z 27 grudnia 2021 r., nr OPS.111.4702.263.2021 w sprawie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną matką; w punkcie drugim zasądził od organu na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania.
W skardze kasacyjnej Kolegium zaskarżyło wyrok Sądu I instancji w całości, wnosząc o jego uchylenie i oddalenie skargi ewentualnie o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, w obu przypadkach wnosząc o zasądzenie kosztów postępowania i rozpoznanie skargi kasacyjnej na posiedzeniu niejawnym.
Sądowi I instancji zarzucono:
I. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:
a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm., dalej: p.p.s.a.) w zw. z art. 17 ust. 1-6 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm., dalej: u.ś.r.) przez błędną wykładnię i przyjęcie, że w ustawie o świadczeniach rodzinnych nie znajduje się przepis, który umożliwiałby organom rozstrzygającym w sprawach świadczeń pielęgnacyjnych ocenę stanu zdrowia osoby legitymującej się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz zakresu opieki, której wymaga, podczas gdy z treści przepisu art. 17 ust. 1 i ust. 5 u.ś.r. wyraźnie wynika, że dokonanie oceny zakresu świadczonej opieki jest konieczne dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego,
b) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 17 ust. 1 u.ś.r. przez błędną wykładnię i przyjęcie, że samo posiadane przez matkę strony orzeczenia Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności o zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności jest wystarczające do uznania, że opiekun, tj. skarżąca, nie może podjąć zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, podczas gdy samo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności nie jest wystarczające do uznania, że opiekun osoby niepełnosprawnej nie może podjąć zatrudnienia lub innej pracy zarobowej, a w konsekwencji do przyznania takiego świadczenia,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
