11.01.2024

Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. III OSK 6379/21

Naruszenie przepisów prawa materialnego może stanowić podstawę dla skargi kasacyjnej, lecz naruszenie przepisów postępowania jest dopuszczalnym zarzutem tylko wówczas, gdy mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy. Ponadto w sprawach dotyczących ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop policjantów zwolnionych ze służby przed dniem 6 listopada 2018 r., Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za poprawne stosowanie przepisu art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu nadanym przez ustawę nowelizującą do obliczenia wysokości ekwiwalentu z uwzględnieniem zasad, które obowiązywały w chwili odejścia policjanta ze służby, co wynika z analizy systemowej przepisów oraz orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego.

Dnia 11 stycznia 2024 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) sędzia NSA Teresa Zyglewska sędzia del. WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 9 czerwca 2021 r. sygn. akt II SA/Go 411/21 w sprawie ze skargi R.O. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 11 lutego 2021 r. nr K-F.1241.26.2021.JGB w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 9 czerwca 2021 r. sygn. akt II SA/Go 411/21, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R.O. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 11 lutego 2021 r. nr K-F.1241.26.2021.JGB w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji [...] z dnia 28 grudnia 2020 r. nr 12/2020.

Z uzasadnienia w/w wyroku wynika m.in., że organy naruszyły art. 115a ustawy z dnia 26 kwietnia 1990 r. o Policji w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610, dalej w skrócie "ustawa nowelizująca"). Sąd pierwszej instancji uznał, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej w zakresie, w jakim ogranicza stosowanie art. 115a ustawy o Policji w jego nowym brzmieniu do policjantów, którzy odeszli ze służby po dacie wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15, tj. po dniu 6 listopada 2018 r., dotknięty jest wadą wtórnej niekonstytucyjności. Oznacza to, że jego treść, mimo zmiany stanu prawnego, nie odpowiada zasadom określonym we wskazanym orzeczeniu trybunalskim i blokuje możliwość skorzystania przez uprawnione podmioty z prawa podmiotowego wyrażonego w art. 190 ust. 4 Konstytucji RP. Na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., przepis 115a ustawy o Policji w poprzednio obowiązującym brzmieniu utracił moc ex tunc, czyli z momentem jego wejścia w życie (z dniem 19 października 2001 r.) i za cały ten okres, a nie tylko od dnia ogłoszenia wyroku Trybunału, skarżącemu przysługuje procesowe uprawnienie do żądania wyrównania otrzymanego ekwiwalentu pieniężnego z powołaniem się na to orzeczenie. WSA w Gorzowie Wielkopolskim stwierdził również, że bieg terminu przedawnienia w niniejszej spawie rozpoczął się z momentem publikacji w/w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. (6 listopada 2018 r.), ponieważ dopiero od tej daty powstała rzeczywista możliwość dochodzenia roszczenia. Dodatkowo podał, że w sprawie nie powinien mieć zastosowania art. 107 ust. 2 ustawy o Policji, bowiem konstrukcja i przesłanki tego przepisu dotyczą konkretnych okoliczności występujących w indywidualnej sprawie i usprawiedliwiających odstępstwo od przedawnienia, a nie generalnej sytuacji wywołanej derogacją norm prawa materialnego na skutek stwierdzenia ich niekonstytucyjności przez Trybunał Konstytucyjny, którego orzeczenie wywołało skutek w postaci wykreowania prawa podmiotowego. W kwestii odsetek ustawowych Sąd pierwszej instancji stwierdził, że dochodzenie odsetek przysługuje tylko wtedy, kiedy przepis określonej pragmatyki służbowej przewiduje takie prawo i jednocześnie brak jest wskazania drogi dochodzenia odsetek przed sądami powszechnymi.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne