Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2024 r., sygn. III OSK 1087/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) sędzia NSA Wojciech Jakimowicz sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 lutego 2022 r. sygn. akt III SA/Lu 744/21 w sprawie ze skargi A. Ś.-R. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie z dnia 14 października 2021 r. nr 471/2021 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 17 lutego 2022 r. sygn. akt III SA/Lu 744/21 uchylił decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie (dalej także jako: organ) z dnia 14 października 2021 r. nr 471/2021 oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w L. (dalej także jako: organ pierwszej instancji) z dnia 27 sierpnia 2021 r. nr 232/2021, na mocy której odmówiono A. Ś.-R. (dalej także jako: strona skarżąca) przyznania i wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiódł Komendant Wojewódzki Policji w Lublinie, zarzucając orzeczeniu naruszenie przepisów prawa materialnego:
1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a P.p.s.a. w zw. z art. 135 P.p.s.a. i w zw. z art. 7 i art. 87 ust. 1 Konstytucji RP poprzez niezastosowanie ww. przepisów i w konsekwencji wytknięcie organom Policji, że mimo obowiązywania od dnia 1 października 2020 r. w polskim porządku prawnym normy art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 1610), zwanej dalej: ustawą o szczególnych rozwiązaniach, nie ustaliły samodzielnie wysokości przysługującego stronie skarżącej ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy w sytuacji, gdy organy Policji jako organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, a nie w oparciu o uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego (dalej Trybunał lub TK);
2) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a P.p.s.a. w zw. z art. 135 P.p.s.a. i w zw. z art. 115a ustawy o Policji (w brzmieniu obowiązującym po dniu 1 października 2020 r.) i w związku z art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach poprzez niezastosowanie ww. przepisów i w konsekwencji uchylenie decyzji organów obu instancji, mimo że stronie skarżącej, z mocy prawa, przysługiwał ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy w dotychczasowej, wypłaconej już wysokości ze względu na jej zwolnienie z Policji przed dniem 6 listopada 2018 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
