Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2023 r., sygn. II CSKP 525/22
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
Pierwszy Prezes SN Małgorzata Manowska (przewodniczący)
Prezes SN Joanna Lemańska (sprawozdawca)
SSN Aleksander Stępkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 29 czerwca 2023 r. w Warszawie, skargi kasacyjnej H. S. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 13 listopada 2019 r., I ACa 267/19, w sprawie z powództwa B. S. przeciwko H. S. o zapłatę,
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Uzasadniając żądanie, Powód wskazał, że 7 grudnia 2006 r. zawarł z Pozwanym umowę pożyczki, na mocy której Pozwany otrzymał kwotę 200 000 zł. Pozwany ten fakt pokwitował. Termin zwrotu pożyczki został ustalony na dzień 29 grudnia 2006 r. Pozwany nie zwrócił przedmiotowej kwoty aż do dnia wytoczenia powództwa, a próby ugodowego rozwiązania sporu nie przyniosły rezultatu.
Sąd Okręgowy w P. nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 7 października 2016 r. uwzględnił ww. powództwo w całości.
Pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty.
Wyrokiem z 24 października 2018 r., […], Sąd Okręgowy w P. oddalił powództwo i orzekł o kosztach postępowania.
Sąd Okręgowy ustalił, że Powód i Pozwany współpracowali w ramach prowadzonych przez siebie działalności gospodarczych. 7 grudnia 2006 r. zawarli umowę pożyczki, w ramach której Powód przekazał Pozwanemu kwotę 200 000 zł, co ten ostatni pokwitował, podpisując umowę. Termin zwrotu pożyczki został wyznaczony na dzień 29 grudnia 2006 r. Wskazana umowa pożyczki nie była pierwszą tego rodzaju umową między stronami.
Przyczyną oddalenia powództwa było ustalenie przez Sąd pierwszej instancji, że Pozwany spłacił Powodowi kwotę pożyczki jeszcze w 2006 r. Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że wprawdzie do akt sprawy nie złożono żadnego dokumentu, z którego miałoby wynikać, że Pozwany spłacił należności ze spornej pożyczki. Nie złożono jednak również żadnego dokumentu, z którego wynikałoby, iż Powód przez ponad 9 lat wzywałby Pozwanego do zwrotu przekazanej kwoty. Sąd pierwszej instancji uznał tym samym, że Pozwany mógł w inny sposób dowodzić, że sporną należność zwrócił.
Na okoliczność spłaty przez Pozwanego zobowiązania na rzecz Powoda Sąd Okręgowy istotne znaczenie przypisał zeznaniom świadka A. L. Według Sądu Okręgowego, depozycje tego świadka były spójne, logiczne i przystające do pozostałego materiału dowodowego. Zeznania tego świadka Sąd Okręgowy ocenił tym samym jako wiarygodne i to pomimo, że świadek jest podwładnym Pozwanego. Sąd Okręgowy wyjaśnił, że zeznania A. T. korelowały z twierdzeniami Pozwanego na okoliczność zwrotu pożyczki i jakkolwiek nie stanowiły dowodu na potwierdzenie takiej tezy, niemniej w zestawieniu z ustalonymi okolicznościami mogły mieć charakter subsydiarny. Podobnie Sąd Okręgowy ocenił zeznania A. S., brata Pozwanego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
