Ustawa o rachunkowości wskazuje, że wszelkie ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji (art. 27 ust. 2 uor). W przypadku jednostek, których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, ostateczne wyjaśnienie, rozliczenie

W poprzednich wydaniach „Mk” omówione zostały wybrane problemy inwentaryzacji drogą spisu z natury oraz potwierdzania sald należności. W niniejszym artykule zwracamy uwagę na wątpliwości dotyczące trzeciej i ostatniej metody inwentaryzacji polegającej na porównaniu i weryfikacji danych z ksiąg rachunkowych z dokumentami.

Mimo że inwentaryzacja składników majątku drogą spisu z natury jest niemal tak stara jak sama rachunkowość, to nadal występują wątpliwości i problemy, które ostatecznie skutkują popełnieniem błędów w tym obszarze. W niniejszym materiale zwracamy uwagę na sześć z nich.

Jedną z metod przeprowadzania corocznej inwentaryzacji aktywów jest inwentaryzowanie rozrachunków z kontrahentami drogą potwierdzenia sald (art. 26 uor). Mimo że treść przepisów w tym zakresie jest niezmieniana od dawna, nadal wiele jednostek napotyka problemy z tym związane. W artykule przedstawiamy rozwiązania czterech z nich.

Niepewność otoczenia gospodarczego – spowodowana głównie agresją Rosji na Ukrainę, ale również pandemią COVID-19, inflacją, rosnącymi kosztami surowców i pracy, sytuacją na rynku energii i ciepła – wymaga uwzględnienia nie tylko w księgach rachunkowych, ale przede wszystkim w sprawozdaniu finansowym, skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym i w sprawozdaniu z działalności. Komitet Standardów Rachunkowości

Inwentaryzacja jest niezbędnym elementem odpowiedzialności pracowników za powierzone mienie. Na jej podstawie pracodawca ma możliwość obciążenia pracowników brakami w powierzonym mieniu. Jednak musi ona przebiegać według ustalonych reguł, a za czas poświęcony na uczestnictwo w inwentaryzacji pracownicy mają prawo do wynagrodzenia.

Przedłużająca się pandemia COVID-19 i nakładane w związku z tym ograniczenia w zakresie działalności powodują, że wielu przedsiębiorców decyduje się lub jest zmuszonych podjąć decyzję o likwidacji działalności. W tym materiale przedstawiamy, jak proces ten przebiega w księgach rachunkowych likwidowanej jednostki.

Inwentaryzacja to obowiązkowy element rachunkowości każdego przedsiębiorstwa. W jednostkach, których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, inwentaryzację za 2021 r. należy przeprowadzić na 31 grudnia 2021 r., przy czym inwentaryzację drogą spisu z natury i drogą potwierdzania salda można rozpocząć już od 1 października 2021 r., a zakończyć do 15 stycznia 2022 r. Pomimo że treść przepisów

Pomimo trwania pandemii COVID -19 firmy nie mogą liczyć na przesunięcie terminów prac księgowych, jak to miało miejsce w zeszłym roku. Przypomnijmy, jakie prace księgowe muszą zostać wykonane w marcu 2021 r.

Mimo trwającej pandemii nie ma możliwości sporządzenia sprawozdania finansowego za 2020 r. bez inwentaryzacji. W weryfikacji zapasów powinni także uczestniczyć biegli rewidenci. Jednak wiele spółek z powodu epidemii nie wpuszcza osób z zewnątrz do swoich biur i magazynów, a biegli rewidenci przeprowadzają badanie w sposób zdalny. Może to spowodować wydanie opinii z zastrzeżeniami.

Podatnik może zaliczyć do kosztów niedobory stwierdzone w trakcie inwentaryzacji, pod warunkiem że są to niedobory niezawinione i nie stanowią ubytków w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Potwierdził to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji, której fragment przedstawiamy.