Zastosowanie zwolnienia podatkowego z art. 21 ust. 1 pkt 46c ustawy o PIT wymaga bezpośredniego zawarcia umowy z siłami zbrojnymi USA przez wykonawcę kontraktowego. Pracownicy takich kontraktowych wykonawców nie korzystają z omawianego zwolnienia podatkowego, jeśli umowy nie są zawierane bezpośrednio z siłami zbrojnymi USA.
Wydatki spółki na artykuły spożywcze, gastronomiczne i cateringowe, które przyczyniają się do poprawy komfortu pracy i efektywności procesu biznesowego, mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 PDOP, pod warunkiem, że nie są wydatkami na działalność socjalną oraz spełniają przesłanki określone przez ustawę PDOP.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje od kompleksowej usługi organizacji konferencji, obejmującej usługi noclegowe i gastronomiczne, gdy usługa ta stanowi jedną, zintegrowaną całość gospodarczą, gdzie usługi te mają charakter pomocniczy wobec głównej usługi konferencyjnej, niezależnie od art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.
Wydatki na gastronomię i inne usługi mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, gdy służą działalności gospodarczej i nie są reprezentacją, jednak finansowanie ich z ZFŚS wyklucza uznanie tych nakładów za koszty podatkowe.
Spółka, świadcząc usługi wynajmu domków i organizacji wypoczynku na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, obowiązana jest do ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kas fiskalnych, chyba że spełni wymagane warunki rozporządzeniowe. Odliczenie VAT nie obejmuje usług gastronomicznych z uwagi na wyłączenia ustawowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 uptu, podatnikom przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z wydatków na kompleksową organizację spotkań szkoleniowych, z zastrzeżeniem wyłączenia kosztów napojów alkoholowych, pod warunkiem związku tychże wydatków z działalnością opodatkowaną.
Organizowane obozy sportowe jako usługi turystyczne podlegają procedurze marżowej, co wyklucza prawo do odliczenia VAT od usług hotelowych i gastronomicznych (art. 119 ustawy o VAT). Decyzja została oparta na kwalifikacji świadczenia jako złożonego, zgodnie z przepisami krajowymi i Dyrektywą 112.
Podatnikom nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od usług noclegowych i gastronomicznych nabywanych na potrzeby usług konferencyjnych, jeśli usługi te są świadczone jako część świadczenia kompleksowego, a nie odprzedawane w stanie nieprzetworzonym, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.
Przychody uzyskiwane z usług hotelarskich, gastronomicznych, konferencyjnych oraz towarzyszących, świadczonych w budynkach, nie kwalifikują się jako przychody z najmu lub dzierżawy, zgodnie z art. 4a pkt 35 lit. b oraz art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i nie są tym samym podstawą do opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.
Refakturowanie kompleksowej usługi organizacyjnej konferencji, jako świadczenia niematerialnego, nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce, jednak prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zakupu usług hotelowych i gastronomicznych nie przysługuje, gdyż nie są one odprzedawane jako odrębne świadczenia.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na rzecz związku pracodawców za usługi promocyjno-marketingowe mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż stanowią definitywne wydatki związane z działalnością gospodarczą, przyczyniające się do wzrostu przychodów.
Usługi związane z nieruchomościami oraz obsługą wydarzenia w Rumunii, w tym ochrona i catering, podlegają opodatkowaniu w Rumunii. Usługi niematerialne, takie jak doradztwo i wynajem sprzętu, związane z polską siedzibą podatnika, są opodatkowane w Polsce na zasadach ogólnych zgodnie z art. 28b ustawy o VAT.
Podatnik nabywający usługi gastronomiczne w celu ich dalszej odsprzedaży nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, z uwagi na ogólny zakaz odliczenia przy nabyciu takich usług, który nie przewiduje wyjątków dla usług gastronomicznych przeznaczonych na odsprzedaż.
Sprzedaż usług gastronomicznych na miejscu i z okienka stanowi sprzedaż detaliczną, podlegającą podatkowi od sprzedaży detalicznej, w myśl art. 3 pkt 5 ustawy PSD. Natomiast sprzedaż realizowana przez aplikację oraz usługi pozostałe są wyłączone spod tego podatku, jako że nie spełniają definicji ani warunków sprzedaży detalicznej.
Przychody osiągane z działalności gastronomicznej prowadzonej w formie food trucków, w tym dostawa pizzy do klientów, mogą być opodatkowane 3% stawką ryczałtu ewidencjonowanego, o ile usługi te nie obejmują sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości powyżej 1,5%.
Wpłata zadatku na poczet przyszłej usługi gastronomicznej podlega opodatkowaniu VAT w momencie jego otrzymania. Stanowi bowiem część wynagrodzenia za przyszłe świadczenie i jako taka rodzi obowiązek podatkowy, nawet pomimo niepełnego sprecyzowania ostatecznych elementów usługi.
Opłaty marketingowe uiszczane na rzecz organizacji pracodawców mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, o ile mają określony związek z przychodami z działalności gospodarczej, nie są składkami członkowskimi i są prawidłowo udokumentowane.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika z tytułu usług świadczonych przez związek pracodawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeśli spełniają przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i nie stanowią składek członkowskich, o których mowa w art. 23 ust. 1 tej ustawy.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, związane z zawartym kontraktem na świadczenie usług marketingowych przez organizację pracodawców, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem odpowiedniego udokumentowania i wykazania związku przyczynowo-skutkowego między ponoszonymi wydatkami a przychodami z działalności
Opłaty marketingowe ponoszone przez podmioty gospodarcze na rzecz organizacji pracodawców za usługi promocyjno-marketingowe mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, o ile spełniają warunki definitywności wydatków, ich odpowiedniego udokumentowania i wpływu na przychody podatkowe.
Poniesione przez Wnioskodawcę opłaty marketingowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że są uzasadnione i udokumentowane jako wydatki mające związek przyczynowego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie są wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wydatki na opłaty marketingowe mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, o ile poniesione są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, są definitywne, dokumentowane fakturami VAT i nie mieszczą się w katalogu wyłączeń zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na rzecz Związku na kampanie promocyjne sieci B mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, gdyż nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o PIT jako składki członkowskie, a spełniają przesłanki racjonalnego i celowego działania w celu osiągnięcia przychodów przewidziane w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.
Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z kompleksowej usługi organizacji imprezy firmowej w zakresie, w jakim wydatki te można przypisać do działalności opodatkowanej; odliczenie nie przysługuje jednak od części wydatków związanych z zakupu napojów alkoholowych oraz działalnością zwolnioną z opodatkowania.