Określenie wysokości zadośćuczynienia za krzywdę (art. 446 § 4 k.c.) powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich zachodzących okoliczności. Zarówno okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia, jak i mierniki ich oceny muszą być rozważane indywidualnie w związku z konkretną osobą poszkodowanego. Zawodzą wszelkie porównania z innymi sprawami i mechaniczne przenoszenie dokonanej w nich oceny krzywdy, nawet przy podobnych obrażeniach i sytuacji osobistej. Sumy zasądzone z tytułu zadośćuczynienia w podobnych sprawach mogą jedynie dawać wskazówki orientacyjne, zapobiegając powstawaniu rażących dysproporcji, nie stanowią natomiast dodatkowego kryterium miarkowania. Powódka ukończyła tylko pierwszy semestr, potem wzięła urlop dziekański, a kontynuowała studia w Wyższej Szkole Bankowej w C., gdzie czesne głównie od miłości i siły więzi duchowej między członkami rodziny; mają więc charakter niewymierny. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Uzasadniony jest zarzut naruszenia art. 446 § 4 k.c. zmierzający do wykazania, że przyznane powodom

Kryteria te zaś wynikają z rozsądnego postrzegania rzeczywistości, prowadzącego do właściwej oceny intencji drugiej osoby w określonych relacjach społecznych. Jeśli zatem pracownik postrzega określone zachowania jako mobbing, to zaakceptowanie jego stanowiska uzależnione jest od obiektywnej oceny tych przejawów zachowania w kontekście ujawnionych okoliczności faktycznych. Ocena, czy nastąpiło nękanie i zastraszanie pracownika, czy działania te miały na celu i mogły lub doprowadziły do zaniżonej oceny jego przydatności zawodowej, do jego poniżenia, ośmieszenia, izolacji bądź wyeliminowania z zespołu współpracowników, opierać się musi zatem na obiektywnych kryteriach. Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. wiara we własne siły. Powód podczas weekendu będący w K. nie posiadał dostępu do komputera służbowego i zmuszony był z tego powodu zrezygnować z urlopu. powoda z urlopu "na żądanie".

Pojęcie braku winy postrzegane jest zaś jako obejmujące istnienie przeszkody nie do pokonania, czyli siły wyższej (szerzej zob.: A. powodu urlopu wypoczynkowego. Nie może nadto ujść uwadze Sądu I instancji inna teza z orzecznictwa, zgodnie z którą przebywanie przez stronę na urlopie poza miejscem

wystąpienie siły wyższej, zwalniającej z podjętego zobowiązania rolnośrodowiskowego. instytucji zaniechania zwrotu płatności, ze względu na wystąpienie siły wyższej. W takim stanie faktycznym sprawy trafnie przyjął Sąd I instancji, że po stronie kasatorki nie można wykazać siły wyższej, która była powodem

powodu działania siły wyższej. siły wyższej w świetle wyżej wskazanej definicji. gier na automatach o niskich wygranych, także nie mieściła się w działaniu siły wyższej.

Wymagający nadal - po upływie maksymalnie rocznego okresu pobierania gwarantowanego wynagrodzenia "chorobowego" (art. 94 § 1 pusp) oraz nieprzekraczającego sześciu miesięcy płatnego urlopu dla poratowania zdrowia - dalszy stan niezdolności sędziego do wykonywania obowiązków służbowych z powodu przedłużającego się leczenia lub rehabilitacji ortopedycznego urazu ręki (wygojone złamanie trzonu prawej kości ramieniowej, powodujące ograniczenie ruchów w stawie ramiennym i łokciowym), którą sędzia posługuje się przy pisaniu (na piśmie), nie prowadzi do profesjonalnej bezradności lub intelektualnej niepełnosprawności służbowej w stopniu uniemożliwiającym dalsze sprawowanie urzędu sędziego w rozumieniu art. 71 § 1 pusp w związku z art. 180 ust. 3 Konstytucji RP, przeto nie uzasadnia przeniesienia w Sąd Najwyższy nie podzielił jedynie stanowiska KRS, że przeniesienie w stan spoczynku sędziego, który powodu choroby lub płatnego urlopu (art. 73 § 2 pusp), skład orzekający uznał, że sędzia niezdolny do służby z powodu długotrwałej choroby i urlopu dla poratowania zdrowia w przedmiocie przeniesienia w stan spoczynku sędziego, który powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił służby

Ten stan rzeczy nie był następstwem działania siły wyższej, dlatego organ cofnął zezwolenie. zasadne cofnięcie zezwolenia Spółce z powodu niewykonywania działalności w powyższym okresie. W ocenie Sądu pierwszej instancji organ prawidłowo ustalił, że niewykonywanie działalności nie było następstwem działania siły wyższej

siły wyższej, świadczeniodawca zapewnia, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej przez innego świadczeniodawcę siły wyższej świadczeniodawca zapewnia, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej przez innego świadczeniodawcę siły wyższej, świadczeniodawca zapewnia, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej przez innego świadczeniodawcę

powodu działania siły wyższej, o czym mowa w art. 243 ust. 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. zawieszenie w sprawie biegu terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy na skutek siły wyższej, co w konsekwencji oznacza Nr 119, poz. 1117 ze zm.), dalej p.w.p., stwierdził wygaśnięcie patentu nr [...] z dniem 23 kwietnia 2010 r. z powodu niewniesienia przez

Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS wydane w trybie art. 70 § 1 i 3 u.s.p. nie jest decyzją administracyjną, korzystającą z przymiotu prawomocności i wiążącą inne organy, w tym Krajową Radę Sądownictwa. Jest ono jedynie środkiem dowodowym w postępowaniu toczącym się z wniosku uprawnionego podmiotu o przeniesienie sędziego w stan spoczynku, a jego moc dowodowa podlega ocenie Rady przy podejmowaniu uchwały w kontekście całokształtu materiału dowodowego sprawy. Sędziego w stan spoczynku przenosi bowiem Krajowa Rada Sądownictwa, a nie lekarz orzecznik ZUS. za trwale niezdolną do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił. powodu choroby lub utraty sił. powodu choroby lub utraty sił.

Okoliczność występowania w naturze ciepłych i mroźnych zim nie jest wystarczająca do uznania mrozu w zimie za przejaw siły wyższej. Strony ustaliły, że opóźnienie terminu zakończenia budowy jest możliwe w przypadku działania siły wyższej, za którą uważa się zdarzenia Uzasadniając rozstrzygnięcie organ II instancji uznał za niezasadne powoływanie się przez Gminę B. na wystąpienie siły wyższej, warunkującej

Przewidziane w art. 45a ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r.- Prawo energetyczne (jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.) bonifikaty za niedotrzymanie przez przedsiębiorstwo energetyczne standardów jakościowych obsługi odbiorców energii oraz parametrów jakościowych energii elektrycznej przysługują odbiorcom energii, bez względu na przyczyny nienależytego wykonania zobowiązania umownego przez przedsiębiorstwo energetyczne. siły wyższej. lub nienależytym wykonaniem zobowiązania względem odbiorców energii elektrycznej, z powołaniem się na przykład na przypadek siły wyższej Odmowę udzielenia bonifikat uzasadniono tym, że przerwy w dostawach energii elektrycznej nastąpiły na skutek działania siły wyższej.

Analiza akt sprawy nie wskazuje, aby niewykonywanie działalności przez Spółkę było następstwem siły wyższej. Ocenie podlega także ustalenie, czy niewykonywanie działalności spowodowane zostało następstwem siły wyższej jako wyjątku od obowiązku Ponadto, przepis ten nie mógł stanowić podstawy do cofnięcia zezwolenia z tego powodu, że dokonano zmian decyzji w zakresie lokalizacji

S. zawieszeniu z powodu zaistnienia siły wyższej, wskutek czego weryfikacja dokonanego przez Sąd I instancji procesu kontroli decyzji Kodeks zobowiązań uległ on zawieszeniu wskutek działania siły wyższej i zawieszenia wymiaru sprawiedliwości; II. S. z dnia 30 września 1949 r. o przywrócenie terminu jako wniosek o przyznanie własności czasowej i co najwyżej oddalić go z powodu złożenia

odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez działalność bazy lotnictwa wojskowego, w tym nadmierny hałas emitowany przez startujące i lądujące samoloty wojskowe, o ile poszkodowany wykaże wszystkie przesłanki odpowiedzialności deliktowej opartej na tym przepisie, a pozwany nie wykaże wskazanych w nim przesłanek egzoneracyjnych Strona pozwana nie wykazała zaś, że szkoda powstała z powodu siły wyższej, wyłącznej winy powodów lub wyłącznej osoby trzeciej, za która przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, mieszkaniowej, zaś wartość rynkowa nieruchomości powodów jest niższa z tej przyczyny o kwotę 152.000 złotych od wartości rynkowej porównywalnych

siły wyższej nie mogła złożyć wniosku w terminie. udowodnienie przez stronę, że ze względu na nieprzewidziane okoliczności lub działanie siły wyższej nie mogła zachować terminu. nieprzewidziane okoliczności lub działanie siły wyższej, które stanowiłyby podstawę do przedłużenia trzyletniego terminu dla złożenia

Pojęcie braku winy postrzegane jest jako obejmujące istnienie przeszkody nie do pokonania czyli siły wyższej (por. A. , z powodu których doszło do uchybienia terminowi. powodu oczywistej omyłki rachunkowej.

Pojęcie braku winy postrzegane jest jako obejmujące istnienie przeszkody nie do pokonania czyli siły wyższej (szerzej na te tematy: A. , z powodu których doszło do uchybienia terminowi. powodu oczywistej omyłki rachunkowej.

Pojęcie braku winy postrzegane jest jako obejmujące istnienie przeszkody nie do pokonania czyli siły wyższej (por. A. , z powodu których doszło do uchybienia terminowi. powodu oczywistej omyłki rachunkowej.

Zarzut naruszenia art. 328 § 2 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. może stanowić uzasadnioną podstawę skargi kasacyjnej tylko wtedy, gdy wady uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia uniemożliwiają kontrolę kasacyjną tego orzeczenia 2. W rozumieniu tego przepisu nie stanowi siły wyższej uniemożliwiającej dochodzenie roszczenia ujemny wynik finansowy Samodzielnego Publicznego Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji wyroku (art. 39815 § 1 k.p.c. oraz art. 108 § 2 w związku z art. 391 § kasacyjna zaskarżonego wyroku zwłaszcza - z powodów, o których była mowa wyżej - w zakresie naruszenia prawa materialnego.

Pojęcie braku winy postrzegane jest zaś jako obejmujące istnienie przeszkody nie do pokonania, czyli siły wyższej (szerzej zob.: A. P. na opisaną w sentencji decyzję, z powodu nieuiszczenia przez skarżącą w terminie należnego wpisu od skargi. Z powodu nieobecności skarżącej wezwanie do uiszczenia wpisu zostało awizowane w Urzędzie Pocztowym w dniu 28 stycznia 2014 r., a następnie

względu na urlop pracowników, chorobę, bądź wypadki losowe. z przyczyn przez nią niezawinionych, najczęściej z powodu nieobecności w miejscu zamieszkania powodowanej np. chorobą lub innym, niedającym Powodem takiego stanu rzeczy mogą być nieprawidłowości związane z doręczeniem przesyłki, takie jak wadliwe działanie doręczyciela polegające

odpowiednimi dowodami na okoliczność wystąpienia siły wyższej. Zgodnie z art. 39 ust. 1 Państwa Członkowskie mogą uznać w szczególności następujące kategorie siły wyższej: a) śmierć rolnika; b) długoterminowa wyższej.

Według art. art. 45 § 1 k.p. w związku z art. 42 § 1 k.p. pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, któremu wypowiedziano warunki pracy i płacy w sposób nieuzasadniony lub z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów o pracę, przysługują alternatywne roszczenia o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, a jeśli umowa uległa rozwiązaniu - o przywrócenie do pracy na poprzednich K., po powrocie do pracy z urlopu macierzyńskiego będzie prowadzić między innymi sprawy związane z windykacją zaległości podatkowych. Uzasadnienie Powód P. , których powód nie posiada (wyrok z dnia 9 lutego 1999 r., I PKN 565/98, OSNAPiUS 2000 nr 6, poz. 225); 4) stwierdzona orzeczeniem lekarskim