Sąd Najwyższy w orzecznictwie uznaje zatem, że choroba nie stanowi siły wyższej i nie powoduje zawieszenia biegu przedawnienia (zob. orzeczenie siły wyższej w rozumieniu art. 293 k.p. należy uwzględniać także elementy podmiotowe dotyczące uprawnionego. siły wyższej uprawniony nie może dochodzić przysługujących mu roszczeń przed właściwym organem powołanym do rozstrzygania sporów nie
Określenie wysokości zadośćuczynienia za krzywdę (art. 446 § 4 k.c.) powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich zachodzących okoliczności. Zarówno okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia, jak i mierniki ich oceny muszą być rozważane indywidualnie w związku z konkretną osobą poszkodowanego. Zawodzą wszelkie porównania z innymi sprawami i mechaniczne przenoszenie dokonanej w nich oceny krzywdy, nawet przy podobnych obrażeniach i sytuacji osobistej. Sumy zasądzone z tytułu zadośćuczynienia w podobnych sprawach mogą jedynie dawać wskazówki orientacyjne, zapobiegając powstawaniu rażących dysproporcji, nie stanowią natomiast dodatkowego kryterium miarkowania. Powódka ukończyła tylko pierwszy semestr, potem wzięła urlop dziekański, a kontynuowała studia w Wyższej Szkole Bankowej w C., gdzie czesne głównie od miłości i siły więzi duchowej między członkami rodziny; mają więc charakter niewymierny. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Uzasadniony jest zarzut naruszenia art. 446 § 4 k.c. zmierzający do wykazania, że przyznane powodom
Prawo lotnicze w art. 206 ust. 1 zawiera tak obszerną dyspozycję, że wpisuje się w nią odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną na osobie pracownika z tytułu czynów niedozwolonych. W takim stanie prawnym pracodawca będący przewoźnikiem jest zawsze odpowiedzialny na zasadzie ryzyka. Sądy obydwu instancji nie zgodziły się z pozwanym, że do wypadku doszło na skutek siły wyższej i oceniły, że zjawisko turbulencji, zwłaszcza Pierwotnie pozwany zamierzał wypowiedzieć powodowi umowy o pracę z powodu braku stosownych kwalifikacji, a to związanych z niezaliczeniem Powód leczy się także na cukrzycę i z jej powodu był hospitalizowany. Leczy się u lekarza kardiologa i również był hospitalizowany.
na bezpłatny urlop o który wnioskowała dwukrotnie. Pracodawca ostatecznie nie wyraził powódce zgody na urlop bezpłatny, nie udzielając jej także w tym zakresie żadnych wyjaśnień. Pismem z 5 lutego 2019 r., powódka zwróciła się do prezesa zarządu o udzielenie jej urlopu bezpłatnego w terminie od 1 maja do 31 grudnia
Oznacza to, że ważne jest, aby stosunek pracy faktycznie był realizowany poprzez wykonywanie pracy, a nie tylko formalnie istniał, ponieważ tylko w takim przypadku pracownik ma prawo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych. W kontekście ubezpieczeń społecznych, legitymowanie się przez ubezpieczonego statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach stosunku pracy jest ważniejsze niż samo posiadanie umowy o pracę, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacanie składek z tego tytułu. Bezspornie ubezpieczony od 2012 r. często był niezdolny do pracy z powodu licznych chorób. , co by potencjalnie uprawniało go do świadczeń o wyższej wysokości. bezpłatny, okres pobierania zasiłku chorobowego lub opiekuńczego), lecz także okresu niewykonywania pracy z powodu przeszkód z przyczyn
Pracy Budownictwa i Produkcji Materiałów Budowlanych ZIB w S. o waloryzację ekwiwalentu za urlop, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu (od 18 września do 22 października 1997 r.), ekwiwalentu pieniężnego za 26 dni urlopu niewykorzystanego w 1996 r. i 18 dni urlopu za za niewykorzystany w latach 1996 i 1997 urlop wypoczynkowy, nagrody jubileuszowej, do której uprawnienie nabył powód w 1997 r.).
Prawo do nie wykorzystanych urlopów zaległych z powodu rozwiązania stosunku pracy i niemożności ich wykorzystania w okresie wypowiedzenia przekształca się w prawo do ekwiwalentu pieniężnego za nie (art. 19 ustawy o pracowniczych urlopach wypoczynkowych). wypowiedzenia na cele związane z urlopem, pozostałej zaś części - na cele, którym ma służyć okres wypowiedzenia. wypowiedzenia na cele związane z urlopem, pozostałej zaś części - na cele, którym ma służyć okres wypowiedzenia. Mimo jednak uchylenia tych wyroków Sąd Najwyższy nie ma możności orzec co do istoty sprawy z powodu braku warunków do wydania ostatecznego Udzielenie pracownikowi urlopu wypoczynkowego podyktowane jest potrzebą zregenerowania sił zużytych przy codziennym pokonywaniu zadań wykorzystania wolnego czasu w sposób sprzyjający efektywnemu odrodzeniu sił psychofizycznych.
Urlop przewidziany jest dla regeneracji sił pracownika i spełni on swoje zadanie tylko wówczas, gdy będzie trwał nieprzerwanie przez określony W rozpoznawanej sprawie powód miał korzystać z urlopu wypoczynkowego do dnia 30 czerwca 1963 r. włącznie. Sąd Powiatowy ustalił, że istniała ważna przyczyna do odwołania powoda z urlopu oraz że Rada Zakładowa wyraziła zgodę na zwolnienie go
Brak wyraźnej zgody pracownika na udzielenie mu urlopu zaległego w okresie wypowiedzenia nie rodzi automatycznie po jego stronie rozszerzenia o ekwiwalent za niewykorzystany urlop, gdyż konieczne jest przeprowadzenie przez niego dowodu, że mimo nieświadczenia pracy i pobierania wynagrodzenia w okresie wypowiedzenia, traktowanego przez zakład pracy jako faza równoczesnego korzystania z urlopu wypoczynkowego się w prawo do ekwiwalentu pieniężnego za urlop (por. wyrok SN z 24.I.1974 r. części tj. w zakresie żądania wypłaty ekwiwalentu za nie wykorzystany urlop oraz przyznania odprawy pieniężnej z art. 8 ustawy z 28 powodem nastąpiło z powodu negatywnej oceny, jego operatywności, która została oceniona jako rażąco mała. W ocenie tej Sąd Wojewódzki
poleciła powodowi, aby ten wykorzystał zaległy urlop wypoczynkowy. powód przeznaczył ten czas na wypoczynek, co byłoby równoznaczne z wykorzystaniem przedmiotowego urlopu. w celu regeneracji sił, a zwolnienie od obowiązku świadczenia pracy nie służy temu celowi, skoro w każdym czasie, co do zasady, może
Prokurator Generalny posiada daleko idącą (choć jednak nie dowolną, arbitralną) swobodę w decydowaniu o zasadności skorzystania z nadzwyczajnego rozwiązania prawnego, jakim jest przeniesienie prokuratora w stan spoczynku. G. trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków zawodowych z powodu choroby lub utraty sił. choroby lub utraty sił. choroby lub utraty sił.
Przewidziany w art. 109 ust. 5 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) urlop dla poratowania zdrowia może być dochodzony na drodze sądowej (przed sądem pracy). 2. Realizacja prawa do udzielania urlopu dla poratowania zdrowia ma pierwszeństwo przed zastosowaniem przepisów upoważniających pracodawcę do rozwiązania stosunku pracy z powodu niezdolności pracownika do pracy spowodowanej długotrwałą chorobą (art. 53 § 1 KP). Bezpośrednim celem urlopu dla poratowania zdrowia jest stworzenie pracownikowi możliwości regeneracji sił i powrotu do pełnej sprawności wyższym), podobnie, jak ma prawo do urlopu wypoczynkowego (art. 108 ustawy o szkolnictwie wyższym), urlopu dla celów naukowych, artystycznych Pracodawca miał zatem obowiązek udzielenia powodowi płatnego urlopu zdrowotnego.
Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy przysługuje również za niewykorzystany przez nauczyciela urlop uzupełniający (art. 172 k.p. w związku z art. 66 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 118, poz. 1112 ze zm.). ferii szkolnych z powodu niezdolności do pracy wywołanej chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną urlopu macierzyńskiego Tymczasem z brzmienia jego ust. 2 wynika, że w razie niewykorzystania przysługującego urlopu wypoczynkowego z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia powodu niezdolności do pracy, wywołanej chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną urlopu macierzyńskiego, odbywania ćwiczeń
Pracownik nabywa prawo do kolejnego urlopu wypoczynkowego z dniem 1 stycznia danego roku mimo, że pozostając w stosunku pracy nie przepracował w tym roku kalendarzowym ani jednego dnia w związku z pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego. Sąd Najwyższy, w obecnym składzie, podziela wyrażone tam stanowisko, że regeneracja sił pracownika jest celem zarówno urlopu wypoczynkowego Rewizję od tego wyroku, w części dotyczącej ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy za 1994 r., złożyła strona pozwana, kwestionując prawo powoda Jeżeli zatem pracownik nie wykonywał pracy z powodu choroby i pobierał zasiłek chorobowy, nawet wielomiesięczny, to nabywa prawo do urlopu
Skoro okres pobytu pracownika w areszcie stanowi okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy (w tym okresie pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę), to w przypadku urlopu wypoczynkowego art. 165 k.p. wyklucza jego rozpoczęcie w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Oznacza to, że w okresie tymczasowego aresztowania pracownikowi nie udziela się urlopu wypoczynkowego. z powodu tymczasowego aresztowania, są chybione. nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania. Z tak zaprezentowanym stanowiskiem nie można się zgodzić, choćby z tego względu, że mimo wygaśnięcia (z mocy prawa) umowy o pracę z powodu
Okres urlopu wychowawczego, który bezpośrednio poprzedza faktyczne wykonywanie pracy w szczególnych warunkach i po którym bezpośrednio następuje faktyczne wykonywanie pracy w szczególnych warunkach, zalicza się do okresu pracy w szczególnych warunkach. Urlop wychowawczy nie jest okresem niezbędnym dla regeneracji sił i zapewnienia możności wykonywania pracy. Sąd wyraził pogląd, ze cel urlopu wychowawczego jest inny od celu urlopu macierzyńskiego, zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy z powodu i urlopu macierzyńskiego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2015 r., III UK 131/14).
Jeśli natomiast budzi wątpliwości, np. z uwagi na jego sprzeczność z pozostałą dostępną dokumentacją lekarską, to winno być poddane weryfikacji. Brak orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wyklucza zatem możliwość prowadzenia przez Radę dalszego postępowania dowodowego na okoliczność trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków sędziego, co czyni zarzuty skarżącego w tym zakresie nieuzasadnionymi. Sąd Najwyższy stwierdzając, że "sędzia niezdolny do służby z powodu długotrwałej choroby i urlopu dla poratowania zdrowia, któremu przysługuje sądu w przedmiocie przeniesienia w stan spoczynku sędziego, który z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił lub utraty sił.
Okolicznością która zdaniem Sądu wypełniła dyspozycję art. 907 § 2 k.c. była istotna zmiana siły nabywczej pieniądza. to, że zmianę wysokości renty mogą uzasadniać również inne okoliczności niż tylko zmiana realnej wartości renty wynikająca ze zmiany siły Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.
Przepis art. 71 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych został tak skonstruowany, że decyzja o przeniesieniu w stan spoczynku pozostawiona została swobodnemu uznaniu powołanego do tego organu, co oznacza, że sam fakt niepełnienia służby przez rok nie musi stanowić podstawy do zastosowania dyspozycji tej normy. choroby lub utraty sił. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia,
Wzorcowi temu podlega również przesłanka z art. 71 § 1 p.u.s.p. polegająca na odmowie wystąpienia z wnioskiem o przeniesienie w stan spoczynku przez kolegium właściwego sądu albo prokuratora przełożonego. choroby lub utraty sił. choroby lub utraty sił. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia,
Obowiązek uwzględnienia i ważenia skonkretyzowanego interesu publicznego i słusznego interesu prokuratora, w tym jego interesu majątkowego, nie przekreśla uznaniowości decyzji o odmowie przeniesienia prokuratora w stan spoczynku i nie poszerza kompetencji Sądu Najwyższego do merytorycznej oceny zasadności takiej decyzji. S. nie jest trwale niezdolny do pełnienia obowiązków prokuratora z powodu choroby lub utraty sił. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia,