Nie jest możliwe uchylenie decyzji przyznającej specjalny zasiłek opiekuńczy na podstawie art. 155 k.p.a. po jej wygaśnięciu, gdy decyzja nie kształtuje już sytuacji prawnej strony. Uchylenie decyzji w tym trybie nie prowadzi do uznania świadczeń za nienależnie pobrane.
Decyzja ostateczna, która wygasła z uwagi na upływ terminu, nie może być wzruszona w trybie art. 155 k.p.a., gdyż nie kształtuje już sytuacji prawnej strony. Rozstrzygnięcie obciążeniowe nie może być przedmiotem późniejszej modyfikacji na korzyść strony.
W przypadku równoczesnego pobierania świadczenia pielęgnacyjnego i renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy osoba uprawniona musi zawiesić pobieranie renty, aby uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, co eliminuje wynikającą z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych negatywną przesłankę uniemożliwiającą przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego istotne jest ustalenie, że opieka nad osobą niepełnosprawną jest stała i długotrwała, co uniemożliwia opiekunowi podjęcie zatrudnienia. Fakt wcześniejszej rezygnacji z pracy z innego powodu nie wyklucza przyznania świadczenia, jeśli aktualnie istnieje potrzeba całodobowej opieki uniemożliwiającej kontynuowanie pracy.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że prawidłowo wydane decyzje administracyjne w sprawie umorzenia należności z tytułu składek są zgodne z prawem, jeśli brakuje dowodów na istotne naruszenia prawa, co podkreśla konieczność precyzyjnego formułowania zarzutów w skardze kasacyjnej.
Sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w decyzji administracyjnej, które nie wpływa merytorycznie na treść rozstrzygnięcia, jest dopuszczalne w trybie art. 113 § 1 k.p.a., o ile omyłka jest techniczna i oczywista, a cały materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje na prawidłowo ustalony stan faktyczny.
Nienależnie pobrane świadczenia rodzinne z tytułu przekroczenia kryterium dochodowego muszą być zwrócone, gdy świadczeniobiorca został prawidłowo poinformowany o skutkach uzyskania dochodu, a mimo to nie poinformował organu o zmianie sytuacji dochodowej (art. 30 ust. 2 pkt 1 u.ś.r.).
Doręczenie decyzji administracyjnej sporządzonej w formie elektronicznej musi spełniać wymogi formalne przewidziane w art. 393 § 2 k.p.a., a ich niespełnienie skutkuje brakiem skuteczności obrotu prawnego decyzji i uznaniem skargi na taką decyzję za niedopuszczalną.
Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie, która pobiera świadczenie socjalne o podobnym charakterze przyznane przez inne państwo, co wynika z zasady niedopuszczenia do kumulacji świadczeń o analogicznym charakterze w różnych państwach.
Brak rozwinięcia i precyzyjnego określenia zarzutów w skardze kasacyjnej uniemożliwia ich merytoryczną ocenę przez Naczelny Sąd Administracyjny oraz wyklucza możliwość uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji, nawet gdyby był on obarczony wadami.
Długotrwała hospitalizacja osoby wymagającej opieki, nawet z przerwami, może stanowić zmianę sytuacji rodzinnej uzasadniającą uchylenie decyzji przyznającej zasiłek dla opiekuna, jeżeli opieka w tym okresie nie uniemożliwia podjęcia pracy zarobkowej.
Dla uznania świadczeń rodzinnych za nienależnie pobrane, zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wystarcza spełnienie warunków wskazanych w przepisie, pomijając świadomość beneficjenta co do nienależności poborów.
Ustawodawca nie ograniczył świadczenia pielęgnacyjnego wiekiem opiekuna, a przesłanki przyznania nie mogą opierać się na domniemanej zdolności do pracy bez uwzględnienia indywidualnych okoliczności związanych z opieką nad osobą niepełnosprawną i możliwościami opiekuna.