Przedsiębiorca prowadząc aptekę ogólnodostępną dopuścił się naruszenia przepisów prawa farmaceutycznego przez sprzedaż produktów leczniczych hurtowniom, co skutkuje cofnięciem zezwolenia na podstawie utraty rękojmi należytego prowadzenia apteki.

Umowa pomiędzy Uniwersytetem a wykładowcą, mimo nazwania jej umową o dzieło, stanowi o świadczeniu usług. Nie wykazuje cech dzieła określonego w art. 627 k.c., skutkując obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego (art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustaw o świadczeniach).

Umowa nazwana umową o dzieło, która nie prowadzi do osiągnięcia indywidualnie oznaczonego rezultatu, podlega jako umowa o świadczenie usług przepisom Kodeksu cywilnego dotyczącym zlecenia, co skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego wykonującego na jej podstawie usługę.

Umowy o wygłoszenie wykładów zawierają cechy umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego dla ich wykonawców.

Uchwała NSA potwierdza, że na podstawie przepisów koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, nienależnie pobrane świadczenia rodzinne podlegają zwrotowi, kiedy ich przyznanie zostało uchylone, a na rzecz odbiorcy powinno być wydane świadczenie zagraniczne.

Działania zrealizowane przez S.H. na podstawie umów o świadczenie usług podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, a charakter umów o wykonywanie wykładów jest umowami o świadczenie usług, a nie umowami o dzieło.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że brak obowiązku alimentacyjnego względem osoby niepełnosprawnej wyklucza możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, co jest zgodne z art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz zasadami konstytucyjnymi.

Umowy zawarte z dydaktykami, których przedmiotem jest prowadzenie zajęć edukacyjnych, nie mogą być umowami o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c., lecz stanowią umowy o świadczenie usług, podlegające odpowiednim przepisom o zleceniu (art. 750 k.c.). Działania polegające na nauce języka obcego mają charakter starannego działania i podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa zawarta pomiędzy stronami w analizowanej sprawie stanowiła umowę o świadczenie usług, a nie umowę o dzieło, co uzasadniało podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.

Umowa zawarcia konsultacji dla członków stowarzyszenia, jeżeli nie sprowadza się do samoistnego rezultatu kwalifikującego jako dzieło, lecz do starannego świadczenia usług, podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej.

NSA oddalił skargę kasacyjną Gminy Olkusz, uznając ją za pozbawioną usprawiedliwionych podstaw, wskazując na nieprawidłowo sformułowane zarzuty i brak odniesienia do istotnych norm prawnych.

Polecenie Ministra Zdrowia wydane na podstawie ustawy covidowej, nakładające na Narodowy Fundusz Zdrowia obowiązek przekazania środków podmiotom leczniczym na wypłatę dodatkowego świadczenia dla personelu medycznego, nie stanowi źródła prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy i nie kształtuje bezpośrednio treści stosunku pracy między pracownikiem a pracodawcą będącym samodzielnym publicznym

Umowy o przeprowadzenie wykładów, które nie przewidują rezultatu w postaci dzieła, stanowią umowy o świadczenie usług, co wyklucza ich kwalifikację jako umów o dzieło i determinuje objęcie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego.

Odwołując się do przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, świadczenia rodzinne należy uznać za nienależnie pobrane, jeśli ich przyznanie nie uwzględniało zastosowania odpowiednich przepisów UE, a wcześniejsze uchylenie decyzji przyznającej świadczenia nie zostało zaskarżone przez beneficjenta.

Skarga kasacyjna dotycząca prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddalona z uwagi na brak wykazania związku przyczynowego między rezygnacją z pracy a opieką. Faktyczny stan rzeczy, jak i zakres obowiązków opiekuńczych uznane za niewystarczające do przyznania świadczenia, co potwierdza interpretacyjną prawidłowość dotychczasowych rozstrzygnięć.

Umowy zawarte w ramach działalności dydaktyczno-szkoleniowej, które nie generują konkretnego i sprawdzalnego dzieła, należy traktować jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co uzasadnia obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego dla ubezpieczonego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że świadczenia pielęgnacyjnego nie można odmówić na podstawie kryterium uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjne, tym samym oddalając skargę kasacyjną Ministra.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowy jest związek przyczynowy między brakiem możliwości podjęcia zatrudnienia a koniecznością świadczenia stałej opieki nad osobą niepełnosprawną, niezależnie od obecności innych osób zobowiązanych do alimentacji.

Naczelny Sąd Administracyjny postanawia o odmowie uwzględnienia skargi kasacyjnej, potwierdzając niezgodność równoczesnego pobierania świadczenia rentowego i pielęgnacyjnego z ustawą o świadczeniach rodzinnych, zgodnie z interpretacją sądową i poglądami konstytucyjnymi.

Umowa o przeprowadzenie wykładów, przygotowanie materiałów dydaktycznych oraz opracowanie sylabusów zawierana przez podmiot naukowy z wykładowcą, stanowi umowę o świadczenie usług, a nie umowę o dzieło, co skutkuje obowiązkiem odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Umowa nazwana umową o dzieło, której przedmiotem jest cykl wykładów, stanowi w istocie umowę o świadczenie usług, podlegającą przepisom o zleceniu, i skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. (art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej)