Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom rezygnującym z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną niezależnie od ich wieku; decydująca jest ocena związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem zatrudnienia a sprawowaną opieką.
Oświadczenie o rezygnacji z jednego z konkurencyjnych świadczeń, aby uzyskać inne świadczenie (m.in. pielęgnacyjne), musi być definitywne, nie zaś hipotetyczne lub uzależnione od warunku przyszłego. Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero po bezwarunkowej rezygnacji z dotychczasowego świadczenia.
W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga uprzedniego definitywnego zrezygnowania z przysługującego specjalnego zasiłku opiekuńczego, co wyklucza jednoczesne przyznanie obu świadczeń za ten sam okres oraz konieczność całkowitego uchylenia decyzji przyznającej specjalny zasiłek opiekuńczy.
W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, osoba może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne dopiero po wygaśnięciu prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub po skutecznej rezygnacji z tego zasiłku, a wyrównanie różnicy między świadczeniami nie jest możliwe.
W przypadku braku sądowego orzeczenia o opiece naprzemiennej, świadczenie wychowawcze przysługuje rodzicowi, który pierwszy złoży wniosek, niezależnie od faktycznego podziału opieki nad dzieckiem pomiędzy rodzicami.
Świadczenie pielęgnacyjne nie może zostać przyznane z mocą wsteczną, jeśli wniosek o nie został złożony po dacie, za którą żądane jest wyrównanie, chyba że decyzja poprzedzająca takie wstrzymanie świadczenia została skutecznie zaskarżona i wykazane zostały przesłanki do przywrócenia terminu na złożenie odwołania.
Art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przewiduje przyznanie renty specjalnej jedynie w szczególnie uzasadnionych przypadkach, które obejmują wybitne i niepowtarzalne zasługi oraz nadzwyczajne zdarzenia losowe. Trudna sytuacja materialna ani stan zdrowia nie są wystarczającymi przesłankami do przyznania tego świadczenia.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie osobom, na których zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ciąży obowiązek alimentacyjny. Synowa niepełnosprawnej osoby nie spełnia tego warunku i nie może otrzymać świadczenia pielęgnacyjnego.
Do uznania prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej za tytuł podlegania ubezpieczeniom społecznym konieczne jest faktyczne wykonywanie tej działalności w sposób zarobkowy, ciągły i zorganizowany, które można ocenić na podstawie rzeczywistej aktywności, obejmującej między innymi regularne świadczenie usług, osiąganie przychodów oraz posiadanie infrastruktury potrzebnej do prowadzenia działalności
Służba pełniona w jednostkach wymienionych w art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy jest z perspektywy prawnej uznawana za służbę na rzecz totalitarnego państwa, co skutkuje obniżeniem przysługujących emerytur i rent na podstawie art. 15c ust. 1 pkt 1 oraz art. 22a ust. 1 tej ustawy. Jednakże regulacje art. 15c ust. 3 i art. 22a ust. 3 są niezgodne z Konstytucją, gdyż prowadzą do
Warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobie innej niż współmałżonek osoby wymagającej opieki jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności (art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych).
Osoba pobierająca rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne pod warunkiem, że przed złożeniem wniosku zawiesi pobieranie renty oraz wykaże związek przyczynowy między rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaną opieką nad osobą niepełnosprawną.
Okresy urlopu bezpłatnego nie są wliczane do okresów pracy w warunkach szczególnych, chyba że istnieją szczególne podstawy prawne umożliwiające takie zaliczenie, co podlega szczegółowej analizie sądu stosującego przepisy prawa w danym kontekście.
Ochrona praw nabytych nie oznacza nienaruszalności tych praw i nie wyklucza stanowienia regulacji mniej korzystnych. Odstąpienie od zasady ochrony praw nabytych jest dopuszczalne, jeżeli przemawiają za tym inne zasady, normy lub wartości konstytucyjne.
Przy dokonywaniu oceny prawnej służby z perspektywy art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy bierze się pod uwagę przede wszystkim formację, w której pełniona była służba, a także zajmowane stanowisko czy stopień służbowy oraz przebieg służby. Określenie formacji/instytucji ma istotne znaczenie z uwagi na to, że zakres i przedmiot ich działalności może prima facie potwierdzać, że