Decyzja odmawiająca świadczenia pielęgnacyjnego musi być poprzedzona rzetelną oceną całokształtu materiału dowodowego. Organy administracji publicznej nie mogą samodzielnie oceniać dokumentacji medycznej, naruszając tym samym przepisy Kodeksu Postępowania Administracyjnego i ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Osadzenie skarżącego w zakładzie karnym per se nie uzasadnia przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia odwołania, jeśli nie wykazano szczególnych okoliczności niezależnych od skarżącego, co wskazuje na wysoki stopień prawdopodobieństwa braku winy (art. 58 § 1 k.p.a.).

Skarga kasacyjna Ł.P. przeciwko decyzji odmawiającej umorzenia należności alimentacyjnych z funduszu została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak zasadności zarzutów błędnej wykładni art. 30 ust. 2 upoua, potwierdzając prawidłowość oceny sytuacji dochodowej i przesłanek umorzenia dokonanej przez sąd I instancji.

Sąd przyjął, że pobieranie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy wyłącza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że beneficjent zawiesi prawo do renty, eliminując negatywną przesłankę wynikającą z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) u.ś.r., co zgodne jest z obecnym orzecznictwem i wyrokiem TK.

Osoba sprawująca faktyczną, intensywną opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, uniemożliwiającą jej podejmowanie pracy zarobkowej, uprawniona jest do świadczenia pielęgnacyjnego, niezależnie od istnienia innych zobowiązanych do alimentacji krewnych.

Rezygnacja z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną stanowi uzasadnioną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli wykonywane obowiązki opiekuńcze uniemożliwiają podjęcie pracy zarobkowej.

Świadczenie pielęgnacyjne przyznaje się na wniosek. W razie upływu terminu poprzedniego świadczenia, konieczne jest złożenie nowego wniosku niezależnie od ciągłości niepełnosprawności. Zaskarżony wyrok WSA odpowiada prawu; skarga kasacyjna oddalona.

W sytuacji równoczesnego prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego i wniosku o świadczenie pielęgnacyjne, organ administracyjny zobowiązany jest umożliwić dokonanie wyboru świadczenia bez uprzedniego zrzeczenia się już przyznanego zasiłku, zapewniając stronom możliwość skutecznego wyboru świadczenia zgodnie z art. 27 ust. 5 u.ś.r.

Oddalenie skargi kasacyjnej z powodu braku zarzutów procesowych uniemożliwiających skuteczne podważenie ustaleń faktycznych sprawy, co uniemożliwiło skuteczność zarzutów materialnoprawnych (art. 30 ust. 2 upoua).

Organ administracji, uwzględniając zasady konstytucyjne oraz Konwencję o Prawach Dziecka, winien przyjąć, że osoba faktycznie sprawująca pieczę nad małoletnim ma prawo do wnioskowania o świadczenia alimentacyjne z funduszu alimentacyjnego, nawet jeśli nie jest jego przedstawicielem ustawowym.

Z art. 17 ust. 1 u.ś.r. nie można wnosić, że posiadanie licznego rodzeństwa wyklucza prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, a zakres opieki obejmuje także czynności domowe jako przeszkodę w podjęciu pracy.

Skarga kasacyjna T.N. na wyrok WSA w Krakowie dotyczący odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego podlegała oddaleniu z powodu nieprawidłowego określenia podstaw kasacyjnych, uniemożliwiającego ocenę zasadności zarzutów.

Naczelny Sąd Administracyjny, uwzględniając brak podstaw prawnych wskazanych w skardze kasacyjnej, oddala skargę o uchylenie uchwały rozwiązującej stosunek pracy, wskazując na prawidłowość wykładni i zastosowania przepisów przez sąd pierwszej instancji.

Umowa o pełnienie funkcji rodziny zastępczej zawodowej nie jest umową zlecenia w rozumieniu ustawy o świadczeniach rodzinnych, co pozwala na przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego osobie pełniącej tę funkcję, mimo osiągania przychodów z tytułu tej umowy.

Wobec zbiegu uprawnień skarżącego do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, brak wyraźnego wyboru świadczenia uniemożliwia przyznanie pielęgnacyjnego. NSA oddala skargę kasacyjną, uznając, że decyzja o zasiłku była prawidłowa."}

Osoba sprawująca opiekę nad niepełnosprawnym, posiadająca ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, nie może jednocześnie pobierać świadczenia pielęgnacyjnego, o ile nie zrezygnuje z pobierania renty – zasada niepołączalności świadczeń pozostaje w mocy.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie rezygnującej z zatrudnienia na rzecz opieki nad niepełnosprawną, niezależnie od istnienia rodzeństwa również obciążonego obowiązkiem alimentacyjnym, jeśli warunki opieki uniemożliwiają podjęcie pracy.

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga wykazania związku przyczynowo-skutkowego między rezygnacją z pracy a opieką nad osobą niepełnosprawną, niezależnie od zdolności innych członków rodziny do wsparcia. Błędy proceduralne w ocenie dowodów mogą prowadzić do uchylenia decyzji odmownej.

Organ administracyjny narusza zasady postępowania administracyjnego, gdy wyłącza stronę ze swojego udziału w postępowaniu, skutkując unieważnieniem decyzji o zawieszeniu członka zarządu za niewykonanie poleceń w zakresie przeciwdziałania COVID-19.

NSA potwierdził, że zakres sprawowanej przez A.H. opieki nie uniemożliwiał jej podjęcia zatrudnienia, a proces administracyjny i orzeczniczy przebiegł zgodnie z wymogami prawa, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.