Stwierdzenie nieważności aktów prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznie nieważnością wydanego na jego podstawie aktu administracyjnego; konieczne jest dokonanie szczegółowej analizy prawnej wpływu wadliwego aktu normatywnego na decyzje administracyjne. Teza od Redakcji

Podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w Polsce przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą obejmuje również okresy świadczenia czasowych usług za granicą, jeśli działalność została zarejestrowana w Polsce, a działania podejmowane w kraju świadczą o zamiarze jej kontynuacji.

Zwolnienie z obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie przepisów wprowadzonych w związku z COVID-19 przysługuje przedsiębiorcy, jeśli wystąpił u niego spadek przychodów, niezależnie od branży, w której prowadzi działalność gospodarczą.

Całkowite nieściągalność należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania braku majątku dłużnika i niemożności egzekucji, co nie może być opierane jedynie na umorzeniu egzekucji z jednego składnika majątkowego.

W postępowaniach administracyjnych dotyczących umorzenia należności z tytułu składek, sądy administracyjne posiadają kompetencje do oceny upływu terminu przedawnienia tych składek, co jest warunkiem wstępnym do kontynuowania procedury umorzeniowej. W przypadku przedawnienia należności postępowanie powinno być umorzone jako bezprzedmiotowe.

Zastosowanie art. 13 ust. 1 lit. b (ii) rozporządzenia nr 883/2004 wymaga szczegółowego ustalenia, czy ubezpieczony wykonuje działalność zawodową w co najmniej dwóch państwach członkowskich, a ograniczenie rozpoznania sprawy do przesłanki delegowania może prowadzić do naruszenia prawa do rozpoznania istoty sprawy.

Art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w zakresie dotyczącym pomniejszenia podstawy obliczenia emerytury powszechnej dla osób, które przed 1 stycznia 2013 r. miały prawo do wcześniejszej emerytury, musi być interpretowany w sposób zgodny z zasadą zaufania obywatela do państwa, co może oznaczać wyłączenie jego stosowania wobec mężczyzn urodzonych w latach 1949-1953.

Skarga kasacyjna powinna zawierać precyzyjne wskazanie naruszeń przepisów prawa materialnego i procesowego oraz ich uzasadnienie, bowiem sąd kasacyjny związany jest granicami skargi i nie może dokonywać domniemań ani suplementacji w zakresie podstaw kasacyjnych.

Osoba mająca ustalone prawo do emerytury lub renty może uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, ale tylko poprzez dokonanie wyboru jednego ze świadczeń, co wymaga zawieszenia prawa do świadczenia emerytalno-rentowego. Oznacza to, że decyzja o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego musi uwzględniać zawieszenie prawa do renty, co eliminuje negatywną przesłankę nabycia tego prawa. Teza od Redakcji

Osoba posiadająca prawo do emerytury rolniczej oraz emerytury pracowniczej przyznanej na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ma prawo do wypłaty obu świadczeń jednocześnie.

Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie wystarcza sam fakt opieki nad osobą niepełnosprawną; konieczne jest wykazanie, że zakres tej opieki uniemożliwia podjęcie jakiejkolwiek aktywności zawodowej przez opiekuna. Teza od Redakcji