Prowadzenie przez Agencję Mienia Wojskowego zadań związanych z gospodarowaniem powierzonym mieniem Skarbu Państwa i zakwaterowaniem żołnierzy zawodowych nie jest tożsame z prowadzeniem działalności gospodarczej, w związku z czym nie może być kwalifikowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo

Działania Agencji Mienia Wojskowego związane z gospodarowaniem nieruchomościami mieszkaniowymi Skarbu Państwa, przeznaczonymi na zaspokojenie uprawnień żołnierzy zawodowych do zakwaterowania, nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów na cele mieszkaniowe w prawo własności.

W zakresie ustalania opłat z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności, działania Agencji Mienia Wojskowego realizujące zadania związane z zakwaterowaniem żołnierzy zawodowych nie mogą być utożsamiane z prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej.

Działania Agencji Mienia Wojskowego związane z gospodarowaniem nieruchomościami Skarbu Państwa przeznaczonymi do zakwaterowania żołnierzy zawodowych nie stanowią działalności gospodarczej, a tym samym nie powodują konieczności uiszczania wyższych opłat z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności tych nieruchomości.

Działalność Agencji Mienia Wojskowego polegająca na gospodarowaniu nieruchomościami mieszkaniowymi dla potrzeb zakwaterowania żołnierzy zawodowych nie stanowi działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu w sposób przewidziany dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą.

Działalność Agencji Mienia Wojskowego na gruncie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa przeznaczonym na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu obowiązujących przepisów prawa i nie może być tak traktowana przy ustalaniu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Taryfa obowiązuje przez okres, na jaki została zatwierdzona. Tylko ten okres może zostać skrócony przez organ regulacyjny w nadzwyczajnych przypadkach przewidzianych w art. 24j ustawy. Przepis art. 24g ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków reguluje sytuację szczególną – gdy nowa taryfa na kolejny okres 3 lat z różnych przyczyn nie wejdzie w życie przed upływem 3-letniego

Prowadzenie przez Agencję Mienia Wojskowego zadań w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa nie jest tożsame z prowadzeniem działalności gospodarczej, a tym samym nie uzasadnia kwalifikacji czynności Agencji jako działalności gospodarczej w świetle obowiązującego prawa, co ma znaczenie przy ustalaniu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

W przypadku gospodarowania przez Agencję Mienia Wojskowego nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi dla żołnierzy, działalność ta nie jest równoznaczna z prowadzeniem działalności gospodarczej, stąd przy ustalaniu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie mogą być zastosowane stawki przewidziane dla przedsiębiorców.

Agencja Mienia Wojskowego nie może być uznana za przedsiębiorcę w kontekście gospodarowania lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy, a tym samym działania takie nie mogą być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu prawa cywilnego i administracyjnego, co wpływa na zasady ustalania opłat z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Działania Agencji Mienia Wojskowego związane z gospodarowaniem nieruchomościami Skarbu Państwa przeznaczonymi dla żołnierzy zawodowych nie mogą być uznawane za działalność gospodarczą w kontekście ustalania opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.

Agencja Mienia Wojskowego, gospodarująca nieruchomościami Skarbu Państwa powierzonymi i użyczonymi dla zakwaterowania żołnierzy zawodowych, nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców i tym samym nie jest przedsiębiorcą, co skutkuje brakiem podstaw do uznania jej za zobowiązaną do wnoszenia opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności

Agencja Mienia Wojskowego, zarządzająca nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, nie realizuje zadania prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów.

Działalność Agencji Mienia Wojskowego związana z gospodarowaniem nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, która nie ma charakteru zarobkowego, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów prawa.

Działalność Agencji Mienia Wojskowego związana z gospodarowaniem mieniem Skarbu Państwa na potrzeby zakwaterowania żołnierzy zawodowych nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, nawet jeżeli niektóre aspekty tej działalności mogą nosić cechy działalności gospodarczej.

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości po 1 stycznia 2016 r. wymaga oceny niewypłacalności na podstawie przepisów obowiązujących po tej dacie, które określają niewypłacalność jako utratę zdolności do wykonywania wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Organy podatkowe zobowiązane są do przeprowadzenia postępowania dowodowego w oparciu o aktualne przepisy prawa materialnego, a nie te, które obowiązywały

Sąd administracyjny może odmówić zastosowania przepisu rozporządzenia uznanego za niezgodny z konstytucją, nawet jeśli przepis ten został później uznany za niekonstytucyjny wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z klauzulą odroczenia jego mocy obowiązującej.

Dokonując wymiany zagranicznego prawa jazdy na polski dokument krajowy, wystarczającym warunkiem uznania go za 'określony w konwencji wiedeńskiej' jest spełnienie jednego z niezależnych od siebie warunków określonych w art. 41 konwencji wiedeńskiej, bez potrzeby spełniania wymogów wzoru fizycznego prawa jazdy zawartego w załączniku nr 6 tej konwencji.