Skoro sam ustawodawca uznał, iż dla wnoszącego wkład przychodem jest wartość nominalna, a nie wartość emisyjna, to należy przyjąć, że koszt uzyskania przychodów po stronie podmiotu otrzymującego aport nie może być wyższy, ponieważ w innym przypadku prowadziłoby to do zaburzenia zasady współmierności przychodów i kosztów ich uzyskania

Skoro sam ustawodawca uznał, iż dla wnoszącego wkład przychodem jest wartość nominalna, a nie wartość emisyjna, to należy przyjąć, że koszt uzyskania przychodów po stronie podmiotu otrzymującego aport nie może być wyższy, ponieważ w innym przypadku prowadziłoby to do zaburzenia zasady współmierności przychodów i kosztów ich uzyskania.

Art. 19 ust. 1 u.p.d.o.f. stosuje się odpowiednio do ustalenia wysokości przychodu z kapitałów pieniężnych, a nie kosztu jego uzyskania. Przepis ten umożliwia natomiast weryfikację przychodu podatnika w przypadku, gdy wartość wkładu odbiega od wartości nominalnej obejmowanych udziałów. Wówczas, pomimo że, co do zasady, przychodem jest wartość nominalna obejmowanych udziałów, organ może ustalić wartość