Oznaczenie, które wskazuje bezpośrednio, wyraźnie i jednoznacznie na cechy usług, dla których ma być przeznaczone, ma charakter opisowy i nie posiada zdolności odróżniającej, co wyklucza możliwość udzielenia na nie prawa ochronnego.

Sztuczne tworzenie warunków do uzyskania korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, w sprzeczności z jego celami, prowadzi do odmowy przyznania takich korzyści zgodnie z art. 60 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 1306/2013.

Tworzenie przez podmioty sztucznych warunków w celu uzyskania korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, w sprzeczności z jego celami, uzasadnia odmowę przyznania tych korzyści na podstawie art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1306/2013.

Sztuczne stworzenie warunków wymaganych do uzyskania korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, szczególnie poprzez podział gospodarstw rolnych i tworzenie powiązanych podmiotów, jest sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej i skutkuje odmową przyznania płatności.

W systemie prawnym, gdzie sankcje za naruszenia obowiązków monitoringowych zawarte są w regulacjach szczegółowych, organy podatkowe mają obowiązek nałożenia odpowiedniej kary pieniężnej, jeżeli naruszenie jest jednoznacznie stwierdzone i nie nosi znamion oczywistej omyłki, przy czym kara powinna być proporcjonalna do ciężkości naruszenia w świetle całokształtu okoliczności sprawy, a zasada proporcjonalności

Przepis aktu podustawowego sprzeczny z Konstytucją RP oraz prawem unijnym nie może stanowić podstawy prawnej do poboru opłat, a decyzje administracyjne oparte na takim przepisie są nieważne i nakładają na organ administracyjny obowiązek zwrotu nienależnie pobranych należności.

Przy stosowaniu administracyjnych kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania należy uwzględnić zasadę proporcjonalności i ocenić, czy nałożenie takiej kary leży w interesie publicznym oraz czy nie narusza ważnego interesu przewoźnika, zwłaszcza gdy ustawodawca przewiduje możliwość odstąpienia od jej wymierzenia.

Przyznanie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego nie przysługuje, jeżeli warunki wymagane do uzyskania takich korzyści zostały sztucznie stworzone, w sprzeczności z celami prawodawstwa rolnego, co obejmuje kreowanie wielu powiązanych podmiotów gospodarczych w celu obejścia przepisów limitujących wysokość płatności.

Sąd administracyjny może odmówić zastosowania przepisu rozporządzania niekonstytucyjnego, również po jego odroczeniu. Stwierdzenie niezgodności z Konstytucją umożliwia roszczenie o zwrot nadpłaty.