Przepis art. 92a ust. 10 ustawy o transporcie drogowym wyłącza możliwość nałożenia odrębnych kar za naruszenia stwierdzone podczas jednej kontroli jedynie w sytuacji, gdy te same naruszenia odpowiadają określeniom w obu załącznikach nr 3 i nr 4 do ustawy, a nie w każdym przypadku stwierdzenia naruszeń w czasie jednej kontroli.

Wykonywanie transportu drogowego bez licencji oraz wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym kryterium konstrukcyjnego jest podstawą do nałożenia kary pieniężnej, nawet jeśli przewóz osób odbywa się za pomocą aplikacji mobilnej, a działalność nie jest formalnie zarejestrowana.

W przypadku konfliktu między wpisami w KRS a informacjami złożonymi we wniosku o płatności w systemach wsparcia bezpośredniego, organ administracyjny jest zobligowany do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego z udziałem wnioskodawcy, a nie do arbitralnego rozstrzygania na podstawie domniemania prawdziwości danych z rejestru.

Postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego umarza się na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej w sytuacji, gdy po dniu 5 października 2018 r. nie zostało skutecznie doręczone wypowiedzenie dotychczasowej wysokości opłaty wszystkim współużytkownikom wieczystym przed dniem 1 stycznia 2019 r.

Organy administracji publicznej nie mogą opierać się wyłącznie na domniemaniu prawdziwości danych z Krajowego Rejestru Sądowego przy rozstrzyganiu o przyznaniu płatności, jeśli pojawiają się rozbieżności z rzeczywistym stanem faktycznym; muszą one podjąć działania celem ustalenia rzeczywistej sytuacji przy udziałe beneficjenta.