Działanie polegające na przewozie osób bez wymaganej licencji, nawet bez formalnego statusu przedsiębiorcy, wypełnia znamiona naruszenia przepisów o transporcie drogowym, skutkując możliwością nałożenia kary pieniężnej.

Akt odmowy uchylenia i odmowy stwierdzenia nieważności aktu Ministra Sprawiedliwości o odwołaniu z funkcji prezesa garnizonowego sądu wojskowego, z punktu widzenia kognicji sądów administracyjnych dzieli los samego aktu powołania i znajduje do niego zastosowanie wyłączenie uregulowane w art. 5 § 1 pkt 1 p.p.s.a. z uwagi na podległość organizacyjną tego prezesa Ministrowi, a także art. 5 § 1 pkt 3 p.p.s.a

Postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 218 § 2 k.p.a., należy tym samym rozumieć w odmienny sposób aniżeli obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, o którym mowa w art. 7 k.p.a., czy obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, o którym mowa w art. 77 § 1 k.p.a. Postępowanie wyjaśniające w ramach wydawania zaświadczenia służby opracowaniu już istniejących

Podmiot skupujący jako płatnik opłat wyrównawczych wynikających z nadwyżek w produkcji mleka nie może żądać stwierdzenia nadpłaty na podstawie Ordynacji podatkowej, jak opłaty te, przekazywane do budżetu UE, nie stanowią dochodu krajowego.

Odmowa wydania zaświadczenia o pełnieniu służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu jest zasadna, gdy brak jest w aktach osobowych potwierdzających dokumentów, a postępowanie wyjaśniające nie wykazało podstaw do uwzględnienia żądania.

Odmowa wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy była zgodna z prawem, gdy organ, zgodnie z art. 24c ust. 1 u.z.z.w.o.ś. i art. 35 § 5 k.p.a., poprawnie wyłączył z biegu 45 dni terminy na uzupełnienie wniosku taryfowego.

Niewykonalność decyzji administracyjnej z powodu trwałej niezdolności zdrowotnej skarżącego stanowi przesłankę stwierdzenia jej nieważności, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a. Skarga kasacyjna nie uzasadniała zasadności zakwestionowanych podstaw. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Rejestracja pojazdu po raz pierwszy na terenie UE wymaga przedstawienia dokumentu homologacyjnego, przy czym jego brak stanowi naruszenie prawa, lecz nie każdorazowo o charakterze rażącym wymagającym stwierdzenia nieważności decyzji. Ocena rażącego naruszenia prawa musi uwzględniać skutki społeczno-gospodarcze wydanej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że brak dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu spoza UE stanowi oczywiste naruszenie prawa, choć niekoniecznie rażące w kontekście stwierdzenia nieważności decyzji.

Odmowa wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy jest zgodna z prawem, gdyż organ administracyjny działał w ramach przewidzianego terminu, uwzględniając okresy wyłączone z jego biegu.

Sąd Naczelny uchylił wyrok WSA, wskazując na konieczność całościowej oceny lokalnych uwarunkowań świadczenia usług wodno-kanalizacyjnych, co ma decydujące znaczenie dla alokacji kosztów oraz zatwierdzania taryf w wielogminnych projektach infrastrukturalnych.

Decyzja o rejestracji pojazdu pozafabrycznie złożonego z różnych części, z fałszywymi oznaczeniami identyfikacyjnymi, narusza art. 73 ust. 1 P.r.d., co uzasadnia uchylenie rejestracji w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.

W postępowaniu na podstawie art. 130a ustawy – Prawo o ruchu drogowym organy administracyjne nie mogą automatycznie przyjmować ustaleń dotyczących własności pojazdu wynikających z orzeczeń sądu cywilnego o przepadku, jeśli nie objęły one wprost sentencji orzeczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że rejestracja pojazdu bez homologacji, przy pierwszej rejestracji w UE, narusza przepisy, lecz nie rażąco, gdyż brak społeczno-ekonomicznych skutków uniemożliwiających akceptację decyzji administracyjnej.