Odpowiedzialność przewidziana w art. 92a ust. 1 ustawy o transporcie drogowym nie jest uzależniona od winy i dla jej ustalenia wystarczające jest stwierdzenie samego faktu naruszenia obowiązków i warunków przewozu drogowego. Określona w tym przepisie kara nie jest zatem konsekwencją dopuszczenia się czynu zabronionego, lecz jest następstwem zaistnienia stanu niezgodnego z prawem. Istotą kary, o której

Decyzje administracyjne dotyczące nałożenia kary pieniężnej za naruszenia przepisów o transporcie drogowym powinny być respektowane przez sądy, o ile są poparte odpowiednimi dowodami i prawidłowością procedur, nawet jeśli przedsiębiorstwo przedstawia argumenty przeciwne.

O zaliczeniu określonych form aktywności podatnika do pozarolniczej działalności gospodarczej zadecyduje nie tyle dopełnienie przez niego wymogów formalnych, związanych z podjęciem i prowadzeniem działalności gospodarczej, ile okoliczności faktyczne świadczące o tym, że jego działania miały charakter zorganizowany i ciągły oraz, że były prowadzone w celu zarobkowym we własnym imieniu, a uzyskane w

Zidentyfikowanie towaru dla potrzeb klasyfikacji taryfowej wiąże się z dokonaniem określonych ustaleń faktycznych z zastosowaniem przepisów Nomenklatury Scalonej. Klasyfikacji towaru do konkretnej pozycji dokonuje organ na podstawie Wspólnej Taryfy Celej (WTC), w oparciu o cechy, właściwości i stan danego towaru, w momencie dokonywania zgłoszenia celnego.

Częściowy zwrot wkładu ze spółki komandytowej przez osobę fizyczną, będącą wspólnikiem spółki, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, ponieważ do majątku podatnika powraca część majątku, którą wcześniej ulokował w spółce, a podatnik nie otrzymuje przysporzenia majątkowego.

Zgodnie z art. 84 Konstytucji RP, obywatel jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych przewidzianych wyłącznie ustawą, co stanowi fundamentalną zasadę, której naruszenie w zakresie nałożenia opłat za przyłączenie do sieci wodociągowej bez wyraźnego upoważnienia ustawowego jest niedopuszczalne.