Decyzja administracyjna, aby była ważna, musi być podpisana przez osobę posiadającą stosowne upoważnienie nadane zgodnie z prawem, a udzielenie dalszych upoważnień przez osobę uprzednio upoważnioną nie jest dopuszczalne bez jednoznacznej podstawy prawnej.

Operator infrastruktury usługowej ma obowiązek dostosować regulamin obiektu do przepisów ustawy o transporcie kolejowym, w szczególności określając elementy infrastruktury kolejowej jako portowe lub nie, co wpływa na możliwość pobierania opłat, a także zapewniając transparentność i niedyskryminacyjność dostępu dla przewoźników.

Dla zastosowania uproszczonego trybu rozliczania VAT z tytułu importu towarów, konieczne jest spełnienie wszystkich warunków określonych w art. 33a ustawy o VAT, w tym brak zaległości podatkowych i przedstawienie aktualnych zaświadczeń na dzień importu.

Przedstawienie właściwemu organowi wymaganych dokumentów potwierdzających brak zaległości podatkowych na moment importu towarów jest warunkiem koniecznym do skorzystania z procedury uproszczonego rozliczania VAT, a przekroczenie terminu ważności tych dokumentów czyni niemożliwym zastosowanie uproszczeń, co rodzi konieczność rozliczenia podatku VAT w trybie ogólnym, wraz z zapłatą odsetek za zwłokę.

Zastosowanie uproszczonego rozliczania VAT z tytułu importu towarów na podstawie art. 33a ustawy o VAT wymaga spełnienia wszystkich przewidzianych warunków formalnych, w tym przedłożenia aktualnych zaświadczeń lub oświadczeń potwierdzających brak zaległości podatkowych i składkowych w dniu dokonania importu.

Decyzja administracyjna podpisana przez osobę nieupoważnioną na podstawie właściwego przepisu prawa jest dotknięta wadą nieważności, co wynika z zasady, że tylko organ administracyjny może udzielać upoważnień do działania w jego imieniu, a dalsze przenoszenie tego upoważnienia nie jest dopuszczalne bez wyraźnej podstawy prawnej.

Podpisanie decyzji administracyjnej przez osobę nieposiadającą bezpośredniego upoważnienia od właściwego organu stanowi rażące naruszenie prawa, co prowadzi do nieważności tej decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Zakłady na wirtualne wyścigi psów mogą być uznawane za zakłady wzajemne w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, jeżeli nie są odwzorowaniem realnych zawodów, lecz pomimo to mogą być urządzane niezgodnie z zatwierdzonym regulaminem, co jednak nie stanowi podstawy do traktowania ich jako innej gry hazardowej.