1. Wynikająca z art. 97 § 3 k.p. fikcja prawna powstaje wprawdzie dopiero od momentu jej wykreowania prawomocnym orzeczeniem sądu pracy, ale z mocy prawa ab initio "zastępuje" treść rzeczywistej czynności prawnej. Oznacza to, że wywołuje ona retroaktywne skutki prawne od momentu rozwiązania umowy o pracę. 2. Orzeczenie sądu pracy przyznające odszkodowanie z tytułu bezprawnego rozwiązania z pracownikiem
1. Art. 120 § 1 k.p. ustanawia subsydiarną odpowiedzialność pracownika wobec poszkodowanego za szkodę wyrządzoną przez pracownika nieumyślnie czynem niedozwolonym przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych, jeżeli pracodawca, ponoszący odpowiedzialność w pierwszej kolejności, nie jest w stanie wypłacić należnego odszkodowania. 2. Art. 120 § 1 k.p. obejmuje wszystkich bez wyjątku pracowników zarówno
Każda jednostronna deklaracja pracodawcy o ustaniu stosunku pracy, dokonana nawet z naruszeniem prawa, prowadzi do ustania stosunku pracy w terminie wskazanym przez pracodawcę, bo wszelkie jego czynności, nawet bezprawne, zmierzające do rozwiązania stosunku pracy są skuteczne i mogą być podważone wyłącznie w drodze odpowiedniego powództwa przewidzianego Kodeksem pracy. Nie można uznać za niewywołujące
O istnieniu winy lub jej braku należy wnioskować na podstawie całokształtu okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy.
Jeśli korzystanie z przez pracownika z urlopu wychowawczego staje się, po jego powrocie do pracy, przyczyną nierównego traktowania w zatrudnieniu, to stanowi to dyskryminację ze względu na rodzicielstwo (art. 183a § 1 k.p. w związku z art. 183b § 1 pkt 2 k.p.).
Zastosowanie art. 45 § 2 k.p. jest ocenne, ale w tym znaczeniu, że do sądu pracy należy ocena, czy w konkretnej sprawie spełnione są przesłanki jego zastosowania. Ocena ta nie może być oczywiście dowolna i musi być poprzedzona szczegółowymi ustaleniami. Ocena roszczenia przywrócenia do pracy z punktu widzenia kryterium "możliwości" i "celowości" dalszego zatrudniania pracownika powinna uwzględniać
1. Kodeksowe roszczenia pracownika z tytułu bezprawnego rozwiązania (wypowiedzenia) umowy o pracę nie mają charakteru roszczeń alternatywnych w rozumieniu art. 4771 k.p.c., gdyż przepis ten umożliwia sądowi uwzględnienie z urzędu innego roszczenia alternatywnego tylko wtedy, gdy wybrane przez pracownika jedno z przysługujących mu alternatywnie roszczeń okaże się nieuzasadnione. Tymczasem sąd pracy
Codzienny obowiązek stawiania się "zleceniobiorcy" do pracy na budowie, bez z góry określonych zadań do wykonania, i wykonywanie na bieżąco poleceń "zleceniodawcy" wymagających wykonywania nieskomplikowanych czynności składających się na pracę skooperowaną, zwykle świadczy o wykonywaniu pracy pod kierownictwem pracodawcy (art. 22 § 1 k.p.).
Jeżeli zakładowe przepisy płacowe nie ustanowiły uzgodnionego i inkorporowanego do treści indywidualnych stosunków pracy oraz niesprzecznego z zasadami i przepisami prawa pracy sposobu i trybu ograniczenia lub całkowitego wstrzymania wypłat premii regulaminowych z określonych przyczyn dotyczących pracodawcy, np. "w razie nieosiągnięcia planowanego zysku, niewypłacalności lub zastosowania sankcji w
Wykluczone jest nabycie prawa do wynagrodzenia a pracę w sposób dorozumiany i bez wykonywania zatrudnienia w okresach usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy już dlatego, że w okresie i za czas niewykonywania pracy wynagrodzenie przysługuje tylko wtedy, gdy tak stanowią przepisy prawa pracy (art. 80 zdanie drugie k.p.).
Kontrola prawidłowości zastosowania § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (jednolity tekst: Dz. U. z 2015 r., poz. 2236) w związku z art. 8 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (jednolity tekst: Dz. U. z
1. Milczenie ustawy o służbie cywilnej w zakresie rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem służby cywilnej, niebędącym urzędnikiem służby cywilnej, przemawia za nieuregulowaniem tej problematyki bezpośrednio w ustawie o służbie cywilnej, co oznacza, w myśl art. 9 ust. 1 tej ustawy, konieczność stosowania regulacji przewidzianych w Kodeksie pracy. 2. Dodatek zagraniczny jest koniecznym elementem stosunku
1. W użytym w art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pojęciu "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych" mieszczą się trzy elementy. Są to: bezprawność zachowania pracownika (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego), naruszenie albo zagrożenie interesów pracodawcy, a także zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo. 2. Pracownik z mocy ustawy obowiązany jest do lojalnego
1. Skoro ustawodawca przewidział przejście na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych roszczeń nie tylko wobec pracodawcy, ale także wobec osób zarządzających jej majątkiem, jest to wyraźna sugestia, iż Fundusz, który zapłacił pracownikom spółki, powinien mieć także roszczenie do członków zarządu, gdyż są oni niewątpliwie obok likwidatora innymi osobami, które zarządzały majątkiem pracodawcy
Wyjątkowość regulacji wynikającej z art. 1514 k.p. wprowadzającej odstępstwa od powszechnego prawa pracowniczego do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych wymaga ścisłej interpretacji. W regulacji tej chodzi o kierowników nie każdej, lecz tylko wyodrębnionej komórki organizacyjnej.
Termin odstąpienia od umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy musi być wyraźnie oznaczony w tej umowie. Biuletyn SN Izby Pracy Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 3/2016 Zastrzeżenie przez pracodawcę w umowie, że po ustaniu zatrudnienia pracownika będzie miał możliwość odstąpienia od jej postanowień, nie zwalnia z obowiązku wypłaty odszkodowania. Gazeta Prawna nr 72/2016 Wprowadzenie
1. Statut związku zawodowego stanowi podstawę prawną oceny, czy dana osoba nabyła członkostwo tej organizacji i czy go nie utraciła do czasu, gdy w świetle obowiązujących przepisów prawa pracy konieczne stało się współdziałanie pracodawcy z zakładową organizacją związkową w indywidulanej sprawie dotyczącej tejże osoby. 2. Dla zachowania przez pracodawcę wymaganego prawem (art. 38, art. 52 § 3 i art
1. W przypadku, gdy sąd odwoławczy, uwzględniając apelację jednej ze stron postępowania oraz oddalając apelację drugiej strony, orzeka na podstawie materiału zgromadzonego w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, nie musi zaś powtarzać dokonanych już wcześniej ustaleń i ich motywów, jeśli taka potrzeba nie wynika z rodzaju zarzutów apelacyjnych. Wystarczy stwierdzenie, że przyjmuje je za własne
Art. 13 ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców nie ma zastosowania do umów o pracę na czas określony zawieranych po dniu 1 grudnia 2012 r. Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 5/2016 W stanie prawnym przed dniem wejścia w życie ustawy antykryzysowej (22 sierpnia 2009 r.) oraz po utracie mocy obowiązującej
1. Użyte w art. 1861 § 2 k.p. sformułowanie "po dokonaniu czynności zmierzającej do rozwiązania umowy o pracę" należy rozumieć w ten sposób, że chodzi w nim wyłącznie o czynność prawną, której konsekwencją będzie rozwiązanie umowy o pracę, a nie o czynność faktyczną mającą na celu dokonanie owej czynności prawnej. 2. Art. 1861 § 1 k.p. należy interpretować w taki sposób, że pracownik podlega ochronie
Wskazany w art. 52 § 1 k.p. okres "pozostawania bez pracy, odpowiadający okresowi, za który przyznano odszkodowanie", nie jest rzeczywistym okresem pracy, lecz oznaczeniem ilości czasu, którą należy wliczyć pracownikowi do jego okresu zatrudnienia.
Dyrektor szkoły, który wbrew organizacji związkowej zwolnił nauczyciela, tłumacząc to niżem demograficznym, nie może w trakcie procesu używać dodatkowych argumentów, że nauczyciel ubierał się ekstrawagancko i był wobec uczniów zbyt wymagający.
1. Art. 380 k.p.c. nie uzależnia rozpoznania przez sąd drugiej instancji kwestii przedawnienia roszczenia o przywrócenie do pracy od powołania w apelacji tego unormowania. 2. Art. 264 § 2 k.p. w związku z art. 265 § 1 k.p zawiera normy materialnoprawne, które przemawiają za liberalną oceną sytuacji przekroczenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniesionego w ustawowym terminie pozwu.