Ocena naruszenia przez pracownika art. 100 § 2 pkt 4 k.p. tylko przez pryzmat interesu pracodawcy jawi się jako nieuzasadniona. Ustawodawca nieprzypadkowo wyraźnie formułuje obowiązek pracownika dbałości o dobro zakładu pracy rozumianego przedmiotowo jako jednostka organizacyjna będąca miejscem pracy, a tym samym wspólną wartość "dobro" nie tylko pracodawcy, ale również zatrudnionych pracowników.

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który posiada niemal wszystkie udziały i jednoosobowo zarządza spółką, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako osoba prowadząca działalność pozarolniczą na podstawie art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

1. Kradzież mienia pracodawcy czy jej usiłowanie jest zawsze ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych, niezależnie od tego, czy ze względu na jego wartość stanowi przestępstwo czy wykroczenie. Pogląd ten należy uznać za aktualny w odniesieniu do innych niż przywłaszczenie. Co więcej – uzasadnioną przyczyną rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. może

W przypadku podejmowania przez pracodawcę decyzji o dokonaniu wypowiedzeń zmieniających wobec większej liczby pracowników zachodzi konieczność zbadania, czy w podmiocie zatrudniającym nastąpiło minimum pięć zwolnień w rozumieniu art. 1 ust. 1 akapit pierwszy lit. a dyrektywy 98/59, czyli wypowiedzeń definitywnych lub rozwiązań stosunków pracy na skutek nieprzyjęcia przez pracownika znaczącej zmiany

Pozew o odszkodowanie przerywa bieg przedawnienia także dla kwoty, o jaką poszkodowany podwyższył swe żądanie w trakcie procesu wskutek - opartych na wycenie przez biegłego - ustaleń sądu dotyczących wysokości szkody. Dzieje się tak w sytuacji, gdy powód zgłosi w pozwie żądanie odzwierciedlające jego wolę uzyskania odszkodowania w wysokości odpowiadającej poniesionej szkodzie, niemożliwej do określenia

Osobom bliskim poszkodowanego, który w wyniku czynu niedozwolonego doznał rozstroju zdrowia lub uszczerbku na zdrowiu, nie przysługuje w związku z tym zdarzeniem własne, samoistne roszczenie o zadośćuczynienie za ich rozstrój zdrowia.

Zarówno w stanie prawnym przed przedstawioną nowelizacją Prawa upadłościowego polegającą na dodaniu art. 317 ust. 2a, jak i po tej zmianie, przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę w toku postępowania upadłościowego powodowało i powoduje przejęcie zatrudnionych pracowników zgodnie z art. 231 § 1 k.p., a nie powodowało i nie powoduje odpowiedzialności podmiotu przejmującego za zobowiązania

Pracownikowi - kierowcy w transporcie międzynarodowym przysługuje prawo do ryczałtu za nocleg, nawet jeśli pracodawca zapewnił miejsce do spania w kabinie pojazdu, gdyż nie spełnia to warunku bezpłatnego noclegu.

Regulamin rady naukowej instytutu nie jest źródłem prawa pracy w rozumieniu art. 9 k.p. i nie może nakładać na pracodawcę obowiązku uzyskania opinii Rady przed wypowiedzeniem umowy o pracę pracownikowi naukowemu; zatem brak takiej opinii nie stanowi naruszenia przepisów o wypowiadaniu umów o pracę.

Korzystny dla pracownika wynik sporu o odszkodowanie z art. 45 § 1 k.p. nie przesądza o zasadności równocześnie dochodzonego roszczenia o odprawę pieniężną z art. 8 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych, gdyż przesłanką prawa do tej odprawy nie jest wadliwość wypowiedzenia umowy o pracę (jego niezgodność z przepisami, bądź bezzasadność), ale rozwiązanie stosunku pracy spowodowane

1. Istnieje konieczność zapewnienia każdemu pracownikowi, przynajmniej w stopniu minimalnym, ochrony przed negatywnymi skutkami pogorszenia - z mocy prawa - jego statusu prawnego (przez definitywną utratę zatrudnienia albo zmianę warunków pracy i płacy bez odpowiedniego okresu przejściowego) i w związku z tym, minimalny standard ochrony należy się w szczególności osobom, które z mocy prawa tracą zatrudnienie

Korzystny dla pracownika wynik sporu o odszkodowanie z art. 45 § 1 k.p. nie przesądza o zasadności równocześnie dochodzonego roszczenia o odprawę pieniężną z art. 8 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy, gdyż przesłanką prawa do tej odprawy nie jest wadliwość wypowiedzenia umowy o pracę (jego niezgodność z przepisami, bądź bezzasadność), ale rozwiązanie stosunku pracy spowodowane przyczynami niedotyczącymi

Ani art. 445 § 1 k.c., ani art. 448 k.c. w związku z art. 24 § 1 k.c. nie stanowią podstawy prawnej do domagania się zadośćuczynienia pieniężnego za ból, cierpienie i rozstrój zdrowia, stanowiące reakcję na cierpienia małżonka doznane w wyniku uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia spowodowanych jego wypadkiem przy pracy.

Zasadę ryzyka w kontekście art. 435 k.c. można stosować do odpowiedzialności przedsiębiorcy za szkody na zdrowiu pracownika, nawet jeśli nie są one wyłącznym rezultatem warunków pracy, a jedynie jednym z czynników przyczyniających się do powstania choroby.

Przeniesienie urzędnika służby cywilnej do pracy w innej miejscowości w obrębie tego samego pracodawcy, rozumianego jako urząd, uprawnia do jednorazowego świadczenia przewidzianego w art. 95 ust. 3 pkt 1 ustawy o służbie cywilnej, mimo braku zmiany pracodawcy.

O pozorności umowy o pracę nie może także świadczyć to, że została zawarta w czasie trwającej ciąży. Dążenie kobiety ciężarnej do uzyskania ochrony ubezpieczeniowej (bez ustalenia wynagrodzenia za pracę na nadmiernie rażąco wysokim poziomie) jest zachowaniem rozsądnym i uzasadnionym, zarówno z osobistego, jak i społecznego punktu widzenia. Między innymi dlatego kobietom ciężarnym przysługuje ochrona

Mnogość schorzeń, która powoduje trudność w ustaleniu stopnia naruszenia sprawności organizmu chorego, może uprawnienie sądu wynikające z art. 285 § 2 k.p.c. przekształcić w obowiązek dopuszczenia opinia biegłych wydanej po wspólnym badaniu i analizie dokumentacji lekarskiej, uwzględniającej wyniki badania jako całości i zawierającej wspólną konkluzję co do oceny zdolności zatrudnienia osoby badanej

Brak uzyskania opinii rady naukowej instytutu przy wypowiedzeniu umowy pracownikowi naukowemu może skutkować uznaniem wypowiedzenia za wadliwe, jeśli regulamin wewnętrzny instytutu pełni rolę normatywną w rozumieniu przepisów prawa pracy.

Pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, gdy pracodawca nie prowadzi prawidłowej ewidencji czasu pracy, a pracownik przedstawi dowody pozwalające na ustalenie przepracowanych nadgodzin.

Zasada ukształtowana w art. 112 k.p. nie oznacza automatycznie nakazu równego wynagradzania wszystkich pracowników zatrudnionych na określonym stanowisku, lecz pojawiające się na tym polu różnice muszą wynikać z obiektywnych przesłanek. Wynagrodzenie obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w

Twórca ma prawo żądania podwyższenia ustalonego przez strony wynagrodzenia na zasadzie art. 100 ustawy o wynalazczości, a nie na podstawie odwołania się do „słusznej proporcji”. Przepis ten spełnia funkcję ochronną dla twórcy, która może być jednak uruchomiona tylko na jego wniosek i tylko wówczas, gdy wynagrodzenie twórcy było rażąco niskie (krzywdzące, niesprawiedliwe). W myśl tego przepisu twórca

Wygaśnięcie stosunku pracy ex lege sprawia, że art. 39 k.p. dotyczący szczególnej ochrony pracownika w okresie przedemerytalnym nie ma zastosowania. Przepis ten, wprowadzający wyjątek od regulacji Kodeksu pracy traktującej wypowiedzenie jako zwykły sposób rozwiązania umowy o pracę, podlega wykładni zawężającej co do zakresu jego zastosowania, który odnosi się tylko do ochrony przed wypowiedzeniem umowy

Brak zgody rady powiatu na rozwiązanie stosunku pracy z radnym powiatu pełniącym funkcję kierowniczą nie unieważnia wypowiedzenia, jeśli przyczyny rozwiązania stosunku pracy są niezwiązane z pełnieniem mandatu, a ochrona trwałości stosunku pracy radnego ma charakter względny