Stan nietrzeźwości sprawcy uzasadnia przyjęcie umyślności wyrządzenia szkody w formie zamiaru ewentualnego, co również dotyczy szkody w mieniu powierzonym w sytuacji, gdy na szkodę składa się suma różnych szkód wywołanych różnymi zdarzeniami nie zawsze związanymi z winą umyślną sprawcy (sprawców), odpowiedzialność w pełnej wysokości ogranicza się tylko do tych następstw działania lub zaniechania sprawcy

Granica wieku jest również warunkiem, od którego prawo uzależnia możność uzyskania przymiotu pracownika.

Plan urlopów nie daje pracownikowi uprawnienia do rozpoczęcia urlopu w zaplanowanym terminie. Konieczne jest dodatkowe wyrażenie zgody przez pracodawcę (np. poprzez wydanie karty urlopowej), aby pracownik wykorzystał urlop w konkretnym terminie.

Przyczynienie się zakładu pracy do szkody brane jest pod uwagę dopiero po ustaleniu wysokości szkody. Okoliczność, wyłączająca możliwość ustalenia istnienia szkody, nie uzasadnia przypisania zakładowi pracy lub innej osobie przyczynienia się do szkody.

Powierzenie pracownikowi innej pracy niż określona w umowie o pracę, podyktowane uzasadnionymi potrzebami zakładu pracy, na okres nie przekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, nie powodujące obniżenia wynagrodzenia i odpowiadające kwalifikacjom pracownika (§ 4 art. 42 k.p.), nie wymaga zachowania formy pisemnej.

Wszelkie przejazdy pracownika, wykonującego pracę w terenie, z miejsca zakwaterowania do miejsca pracy i z powrotem są objęte czasem pracy, pozostaje on bowiem w czasie tych przejazdów w dyspozycji zakładu pracy.

Godziny efektywnej pracy podczas dyżuru w warunkach wskazanych w art. 144 § 1 k.p., jako przekraczające normy czasu pracy ustalone dla pracownika, muszą być traktowane jako godziny nadliczbowe.

Dyrektor (kierownik) podejmuje wprawdzie jednoosobowe decyzje w imieniu zakładu, opiera się jednak z reguły na opiniach podwładnych mu specjalistów. Niepodobna wymagać od niego w równej mierze dokładnej znajomości wszystkich specjalistycznych zagadnień wiążących się z prawidłowym funkcjonowaniem kierowanego przezeń zakładu. Przy ocenie odpowiedzialności odszkodowawczej dyrektora (kierownika) w związku

Za zakład pracy [pracodawcę] w rozumieniu art. 3 k.p. uważać należy taką jednostkę organizacyjną, która jest uprawniona do samodzielnego zatrudniania pracowników – do nawiązywania i rozwiązywania z nimi stosunku pracy.

1. Przepisy art. 120 k.p. nie mają zastosowania do odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez żołnierza zasadniczej służby wojskowej. 2. Odstąpić od udzielenia odpowiedzi na pytanie drugie.

Uznaniowy charakter nagrody polega na tym, że zarówno przyznanie jej pracownikowi, jak i określenie wysokości nagrody należy do zakresu swobodnego uznania zakładu pracy.

Warunkiem wspólnej odpowiedzialności materialnej pracowników za mienie powierzone jest umożliwienie osobom materialnie odpowiedzialnym brania udziału w przeprowadzeniu inwentaryzacji i zgłoszenia związanych z tą czynnością uwag.

Zgodnie z art. 114 i 115 k.p. pracownik ponosi odpowiedzialność za szkodę poniesioną przez zakład pracy tylko w razie zawinionego niewykonania obowiązków pracowniczych, pozostającego w związku przyczynowym ze szkodą. Z samego faktu powstania szkody, gdy nie wchodzi w grę szczególna odpowiedzialność za mienie powierzone, nie można domniemywać winy pracownika, jak również niedopełnienia przez niego swoich

Wynagrodzenie - jako istotny element każdej umowy o pracę - winno być określone w sposób dokładny i nie pozostawiający wątpliwości co do umówionych przez strony zasad jego zapłaty. W sytuacji gdy pismo angażujące pracownika ogólnie przewidywało jego prawo do premii, a w chwili zawarcia umowy obowiązywały w przedsiębiorstwie różne, niezależnie od siebie istniejące, systemy premiowania, na podstawie

W postępowaniu przed okręgowym sądem pracy i ubezpieczeń społecznych w sprawach o roszczenia pracowników ze stosunku pracy stroną procesową nie jest Skarb Państwa, lecz państwowa jednostka organizacyjna, będąca zakładem pracy [pracodawcą] w rozumieniu art. 3 k.p., reprezentowana przez jej kierownika lub innego pracownika upoważnionego do działania w określonym zakresie w imieniu zakładu pracy (art.

Komornik jest pracownikiem w rozumieniu art. 2 kodeksu pracy i podlega unormowaniom tego kodeksu. Dotyczy to także unormowania zawartego w art. 120 § 1 k.p. Do odpowiedzialności komornika wobec poszkodowanej osoby trzeciej mają zastosowanie ograniczenia przewidziane w cytowanym przepisie art. 120 § 1 k.p. W wypadku zatem, gdy komornik przez niedbalstwo wyrządził szkodę, odpowiedzialność na zasadach

Niewykonanie polecenia służbowego zagraża w sposób szczególny porządkowi oraz dyscyplinie pracy i uzasadnia nawet natychmiastowe rozwiązanie umowy o pracę z winy pracownika. Pracownik, który nie wykonuje bez uzasadnionej przyczyny poleceń przełożonego, nie może powoływać się na to, że wypowiedzenie mu umowy o pracę było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. (Dz. U. Nr 3, poz. 8) świadczenia pieniężne określone w ustawie przysługują pracownikowi uspołecznionego zakładu pracy, który uległ wypadkowi przy pracy. Rolnicza spółdzielnia produkcyjna jest wprawdzie uspołecznionym zakładem pracy, ale jej członkowie nie są pracownikami w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym

1. Praca wykonywana przez więźnia w zakładzie pracy ma swoje źródło nie w umowie o pracę, lecz w nakazie administracyjnym zarządu zakładu karnego i nie powoduje nawiązania stosunku pracy między więźniem a zakładem pracy. 2. Więzień, który uległ wypadkowi przy pracy, może dochodzić swych roszczeń na zasadach ogólnych w drodze powództwa przed sądem.

Okoliczność, że udziałowiec spółki z ogr. odp., który był takie członkiem jej zarządu, był ponadto pracownikiem spółki kierującym jej przedsiębiorstwem, nie pozbawia go charakteru członka zarządu spółki, a istniejący stosunek pracy jest w takim przypadku tylko formą pobierania wynagrodzenia za pracę w charakterze członka zarządu; dlatego też taki stosunek pracy nie może obciążyć przymusowego zarządu