Odszkodowanie, o którym mowa w art. 471 k.p. nie jest powiązane z rzeczywistą szkodą pracownika i przysługuje niezależnie od jej wystąpienia. Odszkodowanie pełni rolę kompensacyjno-represyjną i jest to brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości odszkodowania przez sąd, aby te funkcje zostały zrealizowane. Limitowane odszkodowanie z tytułu wadliwego rozwiązania stosunku pracy (art. 471 k.p. w związku

Przyjmując propozycję zatrudnienia na warunkach umowy o pracę, funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej zachowuje roszczenie o odszkodowanie w przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku służbowego, nawet jeżeli nie doszło do zastosowania ustawowych kryteriów przy składaniu propozycji zatrudnienia pracowniczego. Naruszenie przez pracodawcę procedur ustawowych określających warunki składania takiej

Roszczenie o przywrócenie do pracy można uznać za nieuzasadnione, jeżeli zachowanie pracownika było naganne w takim stopniu, że jego powrót do pracy mógłby wywołać zgorszenie innych zatrudnionych pracowników, a naruszenie przez pracodawcę przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia nie było poważne.

Ukształtowanie treści stosunku pracy (w tym także wysokości wynagrodzenia), które narusza zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, jest nieważne. Pracownicy powinni być równo wynagradzani za jednakową pracę lub pracę jednakowej wartości, zaś wszelkie różnicowanie pracodawca musi uzasadnić obiektywnymi powodami.

Pracodawca ma obowiązek uzgodnienia ze związkami zawodowymi wszelkich zmian organizacyjnych wpływających na poziom etatyzacji, w tym zwolnień grupowych i indywidualnych z przyczyn niedotyczących pracowników, nawet jeśli poziom etatyzacji na dany rok nie został ustalony, a jego brak uzgodnień może skutkować odpowiedzialnością odszkodowawczą pracodawcy.

Dyrektor szkoły, będący jednocześnie nauczycielem, może być ofiarą mobbingu, jednakże stwierdzenie mobbingu wymaga spełnienia przesłanek ustawowych, w tym uporczywości i długotrwałości działań mobbingowych.

W sytuacji niewypłacalności spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, likwidator, który nie był wcześniej członkiem zarządu, nie ponosi odpowiedzialności za niespłacone zobowiązania wobec byłych pracowników spółki z tytułu niewypłaconego wynagrodzenia i ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, jeśli w momencie objęcia przez niego funkcji likwidatora spółka nie posiadała majątku wystarczającego na zaspokojenie

Orzeczony przez sąd pracy obowiązek przywrócenia do pracy jest długiem kolejnego pracodawcy, gdy wynika z zasadnego roszczenia o przywrócenie do pracy, które zwolniony pracownik skierował do poprzedniego pracodawcy. Pracownik ma wówczas zwykłe prawo do restytucji stosunku pracy i dlatego odpowiedzialność ta przechodzi na kolejny podmiot, który stał się pracodawcą na mocy art. 231 k.p.

Pominięcie przez sąd środków dowodowych wnioskowanych przez stronę, gdy sąd uznaje, że zgromadził już materiał wystarczający do rozstrzygnięcia sprawy, nie może być uznane za pozbawienie strony możliwości obrony jej praw, a co za tym idzie nie może być podstawą dla stwierdzenia nieważności postępowania, o której mowa w art. 379 pkt 5 k.p.c.

Prawidłowa wykładnia art. 66 § 2 Kodeksu cywilnego musi uwzględniać, że proponowany w ofercie termin rozwiązania umowy o pracę nie jest tożsamy z terminem związania ofertą, a oferta wiąże w terminach wynikających z okoliczności zakomunikowania treści oferty. Jeśli złożenie oferty nie nastąpiło w bezpośrednim kontakcie z oblatem, to oferta przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę

1. Pominięcie bez uzasadnienia dowodu przez sąd odwoławczy nie może stanowić podstawy skargi kasacyjnej, jeżeli zaskarżone orzeczenie pozwala na jego kontrolę kasacyjną, a skarga kasacyjna w zakresie naruszenia prawa materialnego winna jednoznacznie wskazywać na podstawę prawną żądanego świadczenia. 2. W przypadku dyskryminacji o charakterze ciągłym, zasądzone już wcześniej odszkodowanie za naruszenie

Mimo braku ewidencji czasu pracy lub jej nierzetelności, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jeśli przy pomocy innych dowodów wykaże fakt przepracowania określonej liczby godzin, w tym godzin nadliczbowych. Takim dowodem może być również opinia sporządzona przez biegłego.

W procedurze przejęcia zakładu pracy lub jego wyodrębnionej części na innego pracodawcę, określonej w przepisach prawa pracy, zasadnicze znaczenie przywiązuje się do faktycznego związku pracownika z przejmowaną działalnością, przy czym elastyczność i celowość stosowanych przepisów pozwalają na uwzględnienie konkretnej sytuacji pracowniczej i potrzeb administracji.

Czas przeznaczony na dojazd do miejsca wykonywania pracy transportem zapewnionym przez pracodawcę, w czasie którego pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy, może być zaliczony do czasu pracy i w przypadku przekroczenia normalnych godzin pracy, uprawnia do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

Art. 45 § 2 k.p. pozwala na uwzględnienie przez sąd roszczenia o odszkodowanie zamiast zgłoszonego przez pracownika roszczenia o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony za bezskuteczne lub o przywrócenie do pracy, jeżeli uwzględnienie ich (w ocenie sądu) jest niemożliwe lub niecelowe. Możliwość orzeczenia o odszkodowaniu zamiast o przywróceniu do pracy będzie zasadna, gdy

Nie każdy przypadek utraty zaufania do pracownika może być uznany za uzasadniający wypowiedzenie mu umowy o pracę. Utrata zaufania do pracownika uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę, jeżeli w konkretnych okolicznościach nie można wymagać od pracodawcy, by nadal darzył pracownika zaufaniem. Naturalnie utrata zaufania do pracownika może stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę (wypowiedzenie

Ustanie stosunku służbowego funkcjonariusza służby celno-skarbowej nie jest przekształceniem w stosunek pracy, a zakończeniem dotychczasowego stosunku administracyjnoprawnego i zawarciem nowego, odrębnego stosunku prawnego w formie umowy o pracę. Przekształcenie to następuje na mocy zgodnego oświadczenia woli organu i funkcjonariusza i nie wymaga wcześniejszego wygaśnięcia stosunku służbowego. W konsekwencji

Brak zgłoszenia gotowości do pracy przez pracownika po ustaniu przyczyny niezdolności do pracy umożliwia pracodawcy zastosowanie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p. w celu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Umowa o pracę, na podstawie której pracownik podjął faktyczne świadczenie pracy, a pracodawca to świadczenie przyjął, nie może być uznana za pozorną i nieważną tylko z uwagi na motywacje związane z uzyskaniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jeśli faktycznie realizuje elementy charakterystyczne dla stosunku pracy.

W przypadku wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy pracownika objętego szczególną ochroną trwałości stosunku pracy, niezgodność wypowiedzenia z wymogami prawnymi dotyczącymi zgody związku zawodowego oraz brak podstaw do uzasadnienia zmiany warunków pracy wyłącznie na braku kwalifikacji pracownika, których wymóg utracił moc obowiązującą przed zakończeniem procesu, nie mogą stanowić przeszkody

W przypadkach, gdy redukcja etatów jest spowodowana zmianami organizacyjnymi w instytucji edukacyjnej, zastosowanie obiektywnych kryteriów oceny, takich jak dyspozycyjność, staż pracy, kwalifikacje, może uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy nauczyciela, nawet jeśli dotyczy to nauczycieli korzystających z urlopów zdrowotnych i innych form nieobecności.

Niezależnie od świadczeń z tytułu ubezpieczenia społecznego, przysługujących pracownikowi na podstawie ustawy wypadkowej, za wypadki przy pracy oraz za choroby zawodowe pracodawca może ponosić odpowiedzialność na zasadzie ryzyka określonej w art. 435 § 1 k.c. oraz odpowiedzialność uzupełniającą na zasadach prawa cywilnego, zgodnie z przepisem art. 237(1) k.p., gdy przewidziane świadczenia nie pokryją

Zasada równego traktowania pracowników, wynikająca z art. 11(2) k.p., obliguje pracodawcę do zapewnienia jednakowych uprawnień pracownikom wypełniającym takie same obowiązki. Pracownik dochodzący roszczeń z tytułu naruszenia tej zasady musi wykazać, że wykonywał te same obowiązki, co inni pracownicy znajdujący się w analogicznym położeniu. W ocenie prawidłowego stosowania tej zasady sąd musi uwzględnić

Ze względu na konieczność pozostawienia pracodawcy swobody decyzji w zakresie realizacji polityki kadrowej, wypowiedzenie umowy konkretnemu pracownikowi może być zakwestionowane tylko wtedy, gdy pomiędzy nim a innymi pracownikami występują wyraźne różnice w wykonywaniu obowiązków pracowniczych i kwalifikacjach zawodowych.