Środki funduszu rehabilitacji powinny mieć bezpośredni związek z poprawą sytuacji konkretnego niepełnosprawnego pracownika w kontekście ograniczeń wynikających z jego poziomu niepełnosprawności.

Nauczycielowi odwołanemu ze stanowiska kierowniczego w szkole niezgodnie z warunkami określonymi w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, przysługuje odszkodowanie w wysokości nie niższej od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a nie w wysokości utraconego za taki okres dodatku funkcyjnego (art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty w związku z art. 5, art. 42 § 1 i art. 471 k.p.).

Zgodnie z art. 36 ust. 2 u.p.s. pracownikowi samorządowemu przysługuje wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za wieloletnią pracę, nagroda jubileuszowa oraz jednorazowa odprawa w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz dodatkowe wynagrodzenie roczne. Oznacza to, że oprócz świadczeń obligatoryjnych ustawodawca daje pracodawcy samorządowemu możliwość wprowadzenia świadczeń

1. Zwrot „naruszenie przepisów niniejszego oddziału” z art. 67 Kodeksu pracy, przez rozszerzenie zawarte w art. 63 k.p. odnosi się do wygaśnięcia stosunku pracy wskazanego w Kodeksie pracy, a także zawartego w przepisach szczególnych. Oznacza to, że „naruszenie przepisów” statuujące prawo pracownika do roszczeń zostało rozciągnięte także na przepisy szczególne (pozakodeksowe). Stanowisko to jest utrwalone

1. W sytuacji, gdy pracownik – obywatel polski, zatrudniony przez pracodawcę posiadającego siedzibę na terytorium Polski – dochodzi naprawnienia szkody (krzywdy) doznanej wskutek wypadku przy pracy, który miał miejsce w trakcie wykonywania pracy na terytorium innego państwa, kluczowe znaczenie ma ustalenie prawa właściwego do oceny roszczeń powoda, w świetle przepisów rozporządzenia Rzym II. Rozstrzygnięcie

W razie odmowy powierzenia stanowiska dyrektora szkoły osobie, która wygrała stosowny konkurs, służy jej roszczenie do organu prowadzącego szkołę o powierzenie tego stanowiska.

1. Prawo działacza związkowego do ochrony trwałości stosunku pracy nie ma charakteru bezwzględnego. Roszczenie o przywrócenie go do pracy nie powinno być uwzględniane automatycznie bez zbadania okoliczności konkretnego przypadku, a przede wszystkim przyczyn zwolnienia. 2. Wykładnia normy prawnej musi w odniesieniu do uprawnienia z art. 32 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych uwzględniać także art.

Art. 231 k.p. nie wyłącza stosowania przepisów art. 97 i 98 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 i 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, czyli odpowiedzialności spadkobierców za składki, których dłużnikiem był spadkodawca do chwili otwarcia spadku. Odpowiedzialności spadkobierców nie zmienia również termin płatności składek przypadający po otwarciu spadku. Obowiązek składania deklaracji

Jeśli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło przed przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę, to nie zachodzi zmiana pracodawcy w myśl art. 231 § 1 k.p., chyba że pracownik wykaże w postępowaniu sądowym, że wypowiedzenie pozostawało w kolizji z normą art. 231 k.p. Nieprzejęcie pracownika w trybie art. 231 § 1 k.p., na skutek rozwiązania stosunku pracy przed przejęciem zakładu pracy, nie wyklucza

Pracownik ma prawo w trakcie zatrudnienia domagać się ustalenia sądowego, że wykonuje pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. W razie pozytywnego rozstrzygnięcia pracodawca ma obowiązek wciągnięcia go do ewidencji osób zatrudnionych w warunkach szczególnych i opłacania podwyższonych składek ZUS. Niewykonanie tego jest poważnym naruszeniem praw pracowniczych.

Odszkodowanie za naruszenie gwarancji zatrudnienia należy się także pracownikowi, którego umowa o pracę rozwiązała się wskutek odmowy przyjęcia nowych warunków pracy i płacy po wypowiedzeniu zmieniającym. Powinno być ono ustalone z uwzględnieniem rzeczywistej jego straty oraz warunków zatrudnienia ustalonych w momencie zawierania porozumienia o gwarancjach zatrudnienia.

1. W pojęciu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych mieszczą się trzy elementy: 1) bezprawność zachowania pracownika (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego), 2) naruszenie albo zagrożenie interesów pracodawcy oraz 3) zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo. W pierwszej więc kolejności rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem na podstawie art

Zastosowanie art. 231 § 1 k.p. nie jest wobec powyższego wyłączone a priori, jeżeli przejęciu załogi nie będzie towarzyszyło przejęcie składników majątkowych, jednak taka sytuacja jako dopuszczalna na zasadzie wyjątku i będzie wymagała zbadania rzeczywistego celu gospodarczego decydującego o wydzieleniu załogi ze struktury funkcjonującego przedsiębiorstwa i przekazania jej innemu podmiotowi. Takie

Fakt następczego uchylenia zarządzenia nadzorczego wojewody w wyniku postępowania sądowoadministracyjnego wywołuje skutki na przyszłości, a zatem nie oznacza bezwzględnej nieważności czynności dokonanej przez nowego prezesa zarządu w postaci odwołania powoda z zajmowanej funkcji.

1. Jednostka wchodząca w skład szerszej struktury będzie pracodawcą, gdy po pierwsze, w statucie osoby prawnej znajdzie się tego rodzaju upoważnienie, a po drugie, osobie nią kierującej statut przyzna uprawnienie do nawiązywania, zmiany i rozwiązywania stosunków pracy, przy czym uprawnienia te będą faktycznie realizowane. 2. Likwidacja oddziału niebędącego samodzielnym pracodawcą nie wypełnia hipotezy